Non-fictie

David Eagleman

Scènes uit het hiernamaals
David Eagleman

De Engelse titel (Sum) van het boek refereert (mede) aan het latijnse Ik ben, zoals in Cogito ergo Sum, waar de recensent Oscar Villalon weer behendig gebruik van maakt als hij Sum heel terecht een a collection of thought experiments noemt.
Sum
bevat 40 versies van wat je 'een hiernamaals' of 'leven na de dood' zou kunnen noemen. Van een hiernamaals dat bestaat uit alle gebeurtenissen in je leven in het titelverhaal Sum, maar dan gegroepeerd, zodat je achtereenvolgens twee maanden doorbrengt met rijden door de straat voor je huis, 7 maanden sex hebt, 30 jaar slaapt zonder wakker te worden, vijf maanden doorbrengt op het toilet al bladerend in een tijdschrift, tot geen hiernamaals in Reversal. In dat laatste verhaal kom je echter weer tot leven - beter gezegd, sta je weer op uit de dood - op het moment dat het universum in plaats van uit te breiden weer gaat krimpen en alles zich weer van achteren naar voren afspeelt.


Het zijn over het algemeen erg amusante verhaaltjes, waarvan een aantal 'thought provoking' mogen worden genoemd. In Great Expectations blijk je in staat te zijn om je bewustzijn in een computer te downloaden om vervolgens eeuwig in een virtuele wereld te kunnen leven. Religieuzen zijn hier fel op tegen; die (althans de meeste daarvan) hebben hun eigen eeuwige leven, tenslotte. In Reins heeft God het hiernamaals in handen van commissies gegeven, vanwege de explosieve groei van de mensheid. Het werd teveel werk. Death switch is fantastisch, net als Encore. Beide verhalen laten je voortleven met behulp van de sporen die we - in het eerste geval met opzet en in het tweede geval zonder het te beseffen - tijdens het leven virtueel achterlaten. Graveyard of the Gods laat een hiernamaals zien waar ook de niet meer 'in gebruik zijnde' goden en godinnen terecht zijn gekomen. In Subjunctive wordt je niet door een God de maat genomen, niet vergeleken met anderen mensen, maar met jezelf. Meer precies met alle jij's die je had kunnen zijn:


And thus your punishment is cleverly and automatically regulated in the afterlife; the more you fall short of your potential, the more of these annoying selves you have to deal with.


Opvallend is dat de verhalen in Sum niet alleen atheïsten aanspreken, zoals Philip Pullman, Brian Greene, Brian Eno waar aanbevelingen van op de cover van het boek staan. Ook religieuzen/spiritualisten kunnen de verhalen wel waarderen, blijkens de uitverkiezing tot het beste boek van 2009 in de categorie Imagination van Spirituality and Practice.


ISBN 1847674275 Paperback 128 pagina's | Canongate Books Ltd| februari 2009 (Engels)
ISBN 9789029571562 Hardcover 126 pagina's | Arbeiderspers | september 2009 (Nederlands)
Vertaald door Esther Ottens

Zie ook http://www.eagleman.com.

© Ellen, december 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER