Popsporen
Het babyboomboek
Arnold Zweers


In zekere zin is dit boek een beetje te vergelijken met Marskramer in muziek, van Leo Boudewijns, dat ik eerder heb besproken.  De auteur is in dit geval een journalist, die onder andere over popmuziek schreef. De verhalen in het boek gaan over z'n ontmoetingen met artiesten, maar er zijn ook hoofdstukken over z'n jeugd en z'n ouders.

Een hoofdstuk is opgehangen aan z'n zoon Alquin, genoemd naar de Delftse groep met dezelfde naam.Het boek laat ook wel zien dat interviews met artiesten in het verleden toch wel iets eenvoudiger waren dan tegenwoordig. Zo schrijft hij over ontmoetingen met Michael Jackson, The Rolling Stones en Vera Lynn.

Helaas staan er ook een paar slordigheidjes in het boek. In een hoofdstuk noemt hij Russ Ballard de toetsenspeler van Argent, terwijl hij gitaar speelde en zong. In een stukje over de Nederlandse trompettist Marty schrijft hij dat James Last trompettist was. Ook dit klopt niet, want de orkestleider James Last was van oorsprong contrabassist.
David Paich was in Toto een van de twee toetsenspelers, die ook wel zong, maar hij was niet de zanger, zoals in het boek vermeld wordt.
De bassist heette David Hungate en niet David Hungle.

Ondanks deze missertjes (misschien ben ik wat te kritisch) is het een lezenswaardig boek, dat ik met veel plezier gelezen heb.

ISBN 9789087882150 | Paperback | 256 pagina's | BDU boeken | oktober 2014

© Renate, 18 maart 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER