Jij blijft bij mij
verzameld werk
Maarten van Roozendaal
Wat gruwelijk jammer toch dat hij dood is. Zó veel mooie dingen had hij nog kunnen schrijven, zoveel mooie liederen had hij nog met die rauwe stem van hem kunnen zingen, zo vaak had hij ons nog kunnen raken, ontroeren, wakker schudden. Het was hem én ons niet gegund; op 51 jarige leeftijd overleed twee jaar terug de zanger/performer/tekstschrijver Maarten van Roozendaal.
Zijn vrouw Eva Bauknecht verzamelde, samen met Lolies van Grunsven zijn werk in dit boek en schrijft in het voorwoord:
Dit boek
omdat hij ons geraakt, geroerd en bewogen heeft
ons verontrust heeft, verrast en getroost
omdat hij ons mededogen heeft getoond
ons heeft doen schateren
en stil doen staan.
Omdat hij bij ons blijft.
Alle teksten die van Roozendaal voor zichzelf en anderen schreef, zijn op volgorde gerangschikt in dit prachtige vuistdikke koffietafelboek. Mét een cd die hij zelf nog samengesteld heeft en met bladmuziek van al zijn nummers, opdat zijn muziek niet verloren zal gaan voor de volgende generaties. Maar dat zal niet gebeuren denk ik. Zijn bekendheid was niet massaal, maar bij een harde kern van publiek en muzikanten gold hij toch als een van de allerbeste in zijn genre en als je dit boek leest weet je meteen weer waarom.
Zijn teksten zijn hard en teder, tot op het bot eerlijk en ontroerend, en menigmaal grenzend aan poëzie. Hij was een meesterlijk observator van types die deze tijd kenmerken en als hij over ze zingt zie je ze voor ze; de drukdoenerige, patserige types die hun buitenkant iets te groot opblazen om hun angst en eenzaamheid te verbergen, of juist de verslagen verdrietige, gebroken mensen die ook maar proberen er nog wat van te maken.
Je ontkomt niet aan herkenning bij anderen of jezelf. Ook de pijn van de liefde, het leven en de dood, niets wordt uit de weg gegaan.
Aan zichzelf sparen deed hij al helemaal niet, met de nodige ironie wordt heel wat leed en ongemak bezongen, al ging hij ook de maatschappelijke betrokkenheid niet uit de weg:
Voor al het breekbare gebroken is
Al het kwetsbare gekwetst
Al dat vergaan kan, is vergaan
Ik kom eraan
Ik heb nu die zijlijn wel gezien
Ik ben te lang passief gebleven
Liever naïef dan niets gedaan
Ik kom eraan
Het is een práchtig boek geworden, een naslagwerk waar je in blijft bladeren en lezen, knikkend van herkenning of nieuwsgierig wordend naar werk wat je nog niet kende. Een waardig eerbetoon, met mooie karakteristieke foto’s, al hadden die nog wel iets mooier mogen worden afgedrukt, maar dat zal met de kosten te maken hebben gehad, vermoed ik.
Mocht de naam Maarten van Roozendaal u überhaupt nog niets zeggen, doe uzelf een plezier en zoek naar werk van hem op het internet, naar Mooi bijvoorbeeld, wat mij betreft pure poëzie…
Ach zie de lammeren nou toch lurken aan hun vers geschoren moeders.
En hoe de jonge zwanen donzen in de zachte sloot.
En hoe de zwoele wind de wolken waait tot pas gewassen luchten.
Kan iets mooier dan het mooi is. Kan iets groter zijn dan groot
En voel de hosta nou toch lonken haar knoppen staan op barsten.
Het nieuwe riet drinkt gulzig water uit de smalle vaart
Kan iets frisser dan het fris is. Wulpser dan het wulpste
Ach ik ben Goddank dus nog een keer een jonge lente waard
Het is zo mooi Het is om te janken zo mooi
Hij was geen jonge lente meer waard helaas, maar zijn teksten en muziek zijn op deze manier op een prachtige manier bewaard gebleven voor het nageslacht.
ISBN 9789046817445 Paperback 319 pagina's Uitgeverij Nieuw Amsterdam, oktober 2014
Samengesteld door Eva Bauknecht en Lolies van Grunsven
© Willeke, 23 juni 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER