Sterven, een levensverhaal
Cory Taylor

Cory Taylor was een van meest geliefde auteurs van Australië. Ze leed aan een ongeneselijke vorm van kanker en woog, zoals ze ons in dit boek vertelt, op een gegeven moment minder dan de retriever van haar buren. In een enorme creatieve uitbarsting - in periode van slechts een paar weken - schreef ze dit schitterende boek. Het is een heldere kijk op wat het sterfproces haar leerde.
(fragment flaptekst)

Het boek opent - enigszins confronterend voor de lezer - met het benoemen van een euthanasiemiddel dat de schrijfster in huis heeft omdat ze kanker heeft. Ze aarzelt om het te gebruiken:

'En daarom blijft mijn middeltje ongebruikt vanwege de morele aarzeling die ik met Andrew deel, over de schade die je anderen onbedoeld kunt berokkenen als je er in je eentje uit stapt', pag 20.

Op advies gaat ze naar een psychologe maar staat er niet open voor en voelt zich gebroken vanwege het onherroepelijke feit dat haar leven op korte termijn zal eindigen:

'Nee, er is niets goeds aan doodgaan. Het is ongelooflijk triest. Maar het hoort bij het leven, er valt niet aan te ontkomen', pag 42.

In het boek haalt ze herinneringen op aan haar jeugd, het gezin waarin ze opgroeide. Uiteenlopende gevoelens komen eerlijk ter sprake. Ze mist haar moeder die al eerder is overleden. Het boek eindigt abrupt, wanneer ze haar eigen sterfscène voor een film zou beschrijven, met deze woorden: 'Fade naar zwart'.

Een mooi boek al moet je houden van de wat losse schrijfstijl waarin onderwerpen wat door elkaar heenlopen.

ISBN 9789038803623 | Hardcover | 144 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | februari 2017

© Evert van der Veen, 6 maart 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER