Claire Nelson

Dingen die ik leerde van het vallen
Een waargebeurd en meeslepend verhaal over eenzaamheid, angst en overleven
Claire Nelson

Het gebeurde in 2018. Claire Nelson droomde er al langer van om de woestijn van het Joshua Tree National Park te doorkruisen. Dat is een nationaal park in het zuiden van de staat Californië in de Verenigde Staten, ten oosten van het gebied tussen Los Angeles en San Diego. Ze heeft dan Londen achter zich gelaten en daarmee het jachtige leven als assistent-redacteur. Ze wil iets anders met haar leven, en niets zal haar hoofd zo leeg maken als een wandeling door de woestijn. Het loopt alleen fout.

Ze verdwaalt en valt ruim zes meter van een rots naar beneden. Ze weet meteen dat ze haar bekken gebroken heeft en niet zelfstandig van deze plek weg zal kunnen komen. Maar het duurt even voor tot haar doordringt dat ze van het pad dat ze had moeten volgen afgeraakt is, en dat er dus niemand langs zal omen die haar hulp kan bieden. Niemand weet waar ze is. Haar telefoon heeft geen bereik en is trouwens snel leeg. De redelijk ruime voorraad water is snel op, ze heeft geen beschutting tegen de verzengende zon noch tegen de vreselijke kou in de nacht.

‘Ik dacht aan alle tijd die ik thuis had besteed – verspild – aan zwerven op internet. Uren op social media, klikken op links, pielen met apps. Opgezogen worden door de lokroep van het vacuüm. Uren van mijn leven naar de Filistijnen. Weg. Alsof je eindeloos geld in een fruitmachine gooit waar je nooit wint. Ik had zeeën van tijd vergokt terwijl het me niets had gebracht, en dat inzicht kwam hard aan.
We zijn bang ons te vervelen. We zijn praktisch geprogrammeerd om de verveling te vrezen en koste wat kost te vermijden.’

Zo overdenkt ze haar leven en trekt verschillende conclusies waardoor ze beseft: als ze hier ooit uit komt, moet het anders…
Het zal niet makkelijk zijn, maar de Claire die gevallen is die wil ze nooit meer zijn.

Maar dit zijn de heldere momenten, de momenten waarin ze vasthoudt aan de hoop dat ze gevonden zal worden. Iemand zal haar toch wel missen en gaan zoeken?
De momenten waarin ze de hoop op dreigt te geven worden steeds talrijker. Honger heeft ze niet (meer), maar wel een vreselijke dorst. En ze kan niets bewegen zonder een felle pijn te ervaren.

Natuurlijk, ze is journaliste en schreef al stukken voor de bladen, maar een volledig boek, en dan eentje waarbij je diep in jezelf afdaalt, dat is reuze knap.
Je weet als lezer dat het goed afloopt, anders had ze dit niet kunnen schrijven, en de inhoudsopgave geeft het ook aan. Toch weet ze de spanning vast te houden: hoe gaat dit akelige avontuur aflopen?

Claire Nelson is geboren in Nieuw-Zeeland en woonde meer dan tien jaar in Londen, waar ze werkte als reis- en culinair journalist. Ze schreef onder andere voor Jamie Oliver’s magazine, ELLE, Food and Travel en Delicious. Dingen die ik leerde van het vallen is haar eerste boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie

Claire Nelson