Maisha Safari
Het licht is van nature in je aanwezig
Laurence Bollen en Mugisha
"Wist je dat het woord safari het Swahiliwoord voor reizen is? Zo is dit boek een omschrijving van mijn leven oftewel: Maisha Safari. Mukisa is een gebruikelijke Oegandese naam en betekent geluk. Als ik dit boek teruglees realiseer ik me dat mijn naam is voorbestemd, al heb ik mijn geluk pas gevonden nadat ik de kelders van de duisternis heb aanschouwd. Ik had natuurlijk twijfels, maar je moet nooit opgeven. Ik ben altijd het licht blijven zoeken en steeds wanneer ik het niet meer verwacht, verschijnt er een lichtbron tussen de spleten van duisternis."
Hoe bijzonder deze bovenstaande woorden van Mukisa zijn, besef je pas als je zijn verhaal leest. Het is bijna onvoorstelbaar dat hij zo enorm positief in het leven staat en het is ongelooflijk dat hij het niet opgaf en altijd in het goede bleef geloven.
Als kind groeide Mukisa samen met zijn ouders en vier zussen in een Getto in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. Hij heeft een zeer sterke band met zijn moeder. Zijn vader is niet altijd aanwezig. Hij komt graag in de moskee en de imam staat hem toe de boeken te lezen uit de bibliotheek die achter in de moskee gevestigd is.
Als de destijds achtjarige jongen de boeken bespreekt met de oudsten in de moskee valt zijn intelligentie op. Later blijkt dat zijn intellect en leergierigheid ook zijn redding is. Hij leest, jong als hij is, de teksten van de Koran en wil ze leren begrijpen. De imam ziet zijn kwaliteiten en de jongen mag met de oudsten discussiëren over de teksten en ook voordrachten geven. Mukisa kent de teksten uiteindelijk uit zijn hoofd.
Het zijn deze teksten die Mukisa ook helpen om er niet aan onderdoor te gaan als hij geronseld wordt als kindsoldaat. Hij heeft nog het 'geluk' dat hij in een groepje zit dat moet studeren, hij moet uiteindelijk haat prediken. Haat naar het Westen, de LSA, de wereld, behalve haat naar de moslims. Adroa die samen met hem geronseld is wordt opgeleid tot een medogenloze soldaat. Beide kinderen vinden het verschrikkelijk. De vredelievende teksten uit de Koran houden Mukisa overeind.
Als dit al erg leek dan blijkt dat het allemaal nog veel erger kan. Mukisa weet te ontsnappen en belandt uiteindelijk in Rome, maar ook daar zijn de beulen die gek zijn op mooie Afrikaanse jongens. Die leveren veel geld op bij de witte 'heren' die het prettig vinden om gebruik te maken van het 'aanbod'. Maar steeds opnieuw heeft Mukisa houvast aan de teksten die hij geleerd heeft. Hij weet daar troost uit te putten én ook Justice waarmee Mukisa bevriend is geraakt, heeft baat bij de teksten die Mukisa hem vertelt.
Gelukkig weet weten de twee mannen uiteindelijk te ontsnappen. Justice gaat uit voorzorg een andere richting op maar ze spreken af dat ze elkaar weer terug zullen zien als alles veilig is. Mukisa belandt in Amsterdam. Dan is hij veilig, denkt hij. Maar waar hij niet op gerekend had is de haat tegen asielzoekers... Hij is niet welkom...
We lezen over de lange, zeer moeizame en gewelddadige weg die Mukisa zelfs in een vrij land moet afleggen. Mukisa verbaast zich over de 'problemen' in Nederland en de op zichzelf gerichte maatschappij. Hij verbaast zich over de gesloten houding van mensen. Hij heeft het daar soms moeilijk mee. Hij verbaast zich over de manier hoe het IND met gevluchte mensen omgaat. Bijna alsof ze criminelen zijn.
Toch blijft hij rustig. Ondanks wanhoop, ondanks verdriet blijft hij overeind door de teksten die hij als kind geleerd heeft. Hij straalt een innerlijke wijsheid uit die respect afdwingt. Mensen praten graag met hem, zijn milde wijsheid werkt louterend op anderen. Mukisa wordt steeds meer gevraagd om ergens te spreken, tot Brussel aan toe. En eindelijk, eindelijk, eindelijk krijgt hij zijn papieren, hij mag in Nederland blijven...
Het verhaal is verbijsterend en indringend. Het laat je stilstaan bij het feit wat vluchtelingen moeten doorstaan en wat ze allemaal achterlaten. Het laat de innerlijke kracht zien die je moet hebben om dit allemaal te doorstaan en evengoed in het positieve - het licht - te blijven geloven.
Het is ook confronterend om te lezen welke houding Nederlandse mensen aannemen tegen deze - gekleurde - vluchtelingen. Het staat in schril contrast met de vluchtelingen uit Oekraïne, die wèl zeer hartelijk en menslievend worden opgevangen.
Erg indrukwekkend boek, dat eigenlijk iedereen zou moeten lezen.
"Mijn verhaal deel ik met jou om bewustwording te creëren, zodat je meer begrip hebt voor iedereen die je in je leven tegenkomt en voelt dat we op onze eigen manier allemaal met elkaar verbonden zijn op zoek naar geluk. Wees daarom barmhartig, want geluk zoeken is een individueel mensenrecht."
ISBN 9789083184128 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Droomvallei | 1e druk september 2021
© Dettie, 20 maart 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER