http://www.gilesmilton.com

Churchills ministerie van onfatsoenlijke oorlogsvoering
Hoe een handvol merkwaardige uitvinders hielp om de nazi's ten val te brengen
Giles Milton

Flaptekst:
Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog werd in 1939 een ultrageheime organisatie opgericht in Londen. Haar doel was het schijnbaar onoverwinnelijke leger van Hitler een halt toe te roepen door spectaculaire sabotageacties.
De guerrillacampagne die hieruit volgde, was minstens zo buitengewoon als de mannen die ervoor verantwoordelijk waren. Een van hen, Cecil Clarke, was een ingenieur die in de jaren dertig naam had gemaakt als de ontwerper van futuristische caravans. Zijn talenten werden nu anders ingezet. Zo was hij de bedenker van een drijvende mijn die dood en verderf zaaide op de Rijn. Ook bedacht hij een explosief dat 'de Castrator' heette. Deze bom werd onder toiletbrillen geplakt en doodde de topnazi Reinhard Heydrich in Praag.
Onder leiding van de Schot Colin Gubbins bracht deze geheime organisatie de nazi's de ene na de andere gevoelige nederlaag toe. Churchill selecteerde deze mannen en vrouwen persoonlijk en noemde hen liefkozend Churchills ministerie van onfatsoenlijke oorlogsvoering.

Het boek begint fascinerend met het vertellen van de geheimzinnige wijze waarop diverse mensen worden benaderd om bij de geheime dienst te gaan werken. Het klinkt bijna als een film wanneer je leest hoe er met potentiële nieuwe medewerkers afspraken worden gemaakt.  Men weet hun capaciteiten slim in te zetten en op die manier worden er tal van nieuwe wapens uitgevonden. Veel mensen hielden zich daar mee bezig. Daartoe worden eerst de nodige experimenten gedaan die soms maar net goed aflopen zoals de demonstratie van een lange-afstandswerper waarbij Churchill en De Gaulle aanwezig zijn. Een speciaal snijwapen werd eerst op dieren uitgetest. 

Het boek kent spannende verhalen zoals de sabotage van de transformatoren van een basis voor onderzeeboten in Bordeaux. Spectaculair is het wegslepen van Duitse schepen nadat men de kettingen waarmee deze vastlagen, had opgeblazen. Een droogdok in Nazaire, waarin een Duits slagschip lag voor reparatie, werd voor de rest van de oorlog onbruikbaar gemaakt door de deuren met een schip te rammen. Een spoorwegviaduct in het gebergte van Griekenland werd opgeblazen en dat had directe gevolgen voor de troepen van Rommel in Noord-Afrika die via deze lijn werden bevoorraad.

Prachtig is het verhaal hoe rond D-day de olie van diepladers werd vervangen door een plakkerig smeersel met schuurmiddel waardoor de Duitse divisie niet snel naar Normandië kon afreizen. I.p.v. de geplande drie dagen kostte het maar liefst 17 dagen en dat was uiteraard zeer gunstig voor de geallieerden.
Triest is de wraakactie van de Duitsers in Oradour waar 624 mensen werden omgebracht en huizen werden platgebrand. Het dorp is in dezelfde staat gebleven en vormt daarmee een stilzwijgend en indrukwekkend monument van de wreedheid jegens onschuldige burgers die het slachtoffer worden van oorlogsgeweld.

Uit dit boek blijkt dat er achter de schermen van alles werd ontwikkeld en beraamd om de Duitsers een klap toe te brengen. Soms was de winst slechts een aantal weken maar dat betekende toch een hapering in de vijandelijke oorlogsmachine.

Een fascinerend boek dat de lezer een ándere en vaak onbekende kant van de Tweede Wereldoorlog laat zien. Het geeft een beeld van de ‘kleine oorlog’ naast de grote veldslagen en indrukwekkende gebeurtenissen. Ook deze activiteiten hebben hun bijdrage geleverd en verdienen het daarom te worden vastgelegd.

ISBN 9789045215259 | Paperback | 384 pagina's | Karakter uitgevers | januari 2018
Vertaald door Henk Moerdijk

© Evert van der Veen, 23 april 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER