Het raadsel Rutte
Een portret van binnenuit
Ron Fresen en Wilma Borgman

Ron Fresen, politiek duider voor de NOS in Den Haag en Wilma Borgman, verslaggever Den Haag voor de NOS hebben zich na de val van het kabinet verdiept in het fenomeen Rutte, de langstzittende premier ooit.

Het is geen biografie geworden maar wel een overzicht van de veertien jaar dat Rutte minister president was.
Veel bekende mensen uit de politiek zijn geïnterviewd over hun omgang met en indruk van Rutte, te weten: Lodewijk Acher (PvdA), Sybrant Buma (CDA), Klaas Dijkhoff (VVD) Hugo de Jonge (CDA), Alexander Pechtod (D66), Diederik Samsom (PvdA), Carola Schouten (Christen Unie), Gert-Jan Segers (Christen Unie), Kees van der Staaij (SGP), Maxime Verhagen (CDA), Halbe Zijlstra (VVD).

Wie een kritische blik verwacht, wordt teleurgesteld. Zo goed als alle genoemde politici spreken lovend over hem. Alleen Sybrant Buma en Alexander Pechtold hebben nog wel enkele kantekeningen te melden over het functioneren van Rutte maar ook die zijn mild.
De rest prijst vooral de kracht van Rutte om te verbinden. Zo gauw er een teken van onbehagen is tussen twee mensen greep Rutte in. Riep de mensen bij elkaar en praatte het uit.
Ook had Rutte woede-aanvallen maar onmiddellijk daarna bood hij zijn excuses aan. Hij wilde vooral de goede onderlinge sfeer behouden.
Rutte blijkt erg van zekerheid. Zijn leven bestaat uit vaste gewoontes, gaat elk jaar naar hetzelfde hotel in New York bijvoorbeeld.
Hij moest altijd weten waar hij aan toe is, heeft een enorme hekel aan verrassingen zowel privé als in het werk. Hij moet de controle houden en raakt erg uit zijn evenwicht als hij die niet heeft.

Mark Rutte blijktook een vrij egoloos type te zijn. Hij gunt ieder zijn overwinning, is vaak bereid water bij de wijn te doen, wederom om de onderlinge verhoudingen veilig te stellen. het levert wel eens het commentaar op dat hij té toegeeflijk is.
Ook opvallend is dat zijn een enorme dossierkennis blijkt te hebben en namen en gezichten altijd weet te onthouden. Iedereen mag hem ook graag, hij is de joviale, amicale man die iedereen ook op tv te zien krijgt. Wel een slimme joviale man, die het politieke spel tot in zijn vingertoppen beheerst. Toch gunde hij zijn baan ook aan een ander, hij had graag gezien dat Klaas Dijkhoff het stokje van hem overnam maar deze weigerde.

Het is verder jammer dat voornamelijk voorstanders van Rutte geïnterviewd zijn. Allen prijzen ze Rutte, vooral omdat hij altijd op zoek is naar oplossingen, hij gaat door, zelfs als anderen het al opgegeven hebben. De samenwerking met Diederik Samson en Lodewijk Ascher liep erg voorspoedig. Diederik Samson is inmiddels een goede vriend van Rutte. De rest van de geïnterviewden prijzen vooral zijn werklust, energie en optimisme. Ook stond Rutte altijd achter zijn mensen. Hij liet ze nooit vallen en ging tot het uiterste om ze te verdedigen.

Al die liefheid over Rutte wordt eigenlijk een beetje saai. Het enige 'spannende' is de inmiddels beroemde 1 april 2021 toen er een motie van afkeuring werd ingediend tegen Rutte naar aanleiding van de gelekte notitie 'functie elders' van Omzigt. Rutte claimde geen actieve herinnering daaraan te hebben. Maar ook hier wordt wel vermeld hoe spannend die dag was voor Rutte maar ook nu is er geen kritiek. Het zou mooi zijn geweest als er ook een tegengeluid in het boek voorkwam. Een interview met Sigrid Kaag bijvoorbeeld, maar die weigerde aan het boek mee te werken.

Kortom, het is een lief, kritiekloos boek over Mark Rutte geworden.
Na het lezen van het boek is Rutte in feite nog steeds een raadsel.

ISBN 9788463823302 | Paperback | 255 pagina's | Balans | 11 mei 2024

© Dettie, 8 juni 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER