De ooievaar
De meest bijzondere verhalen van verloskundigen
Mickelle Haest

Dit boek is een bundeling van bijdragen die de auteur schreef voor de dagbladen Trouw en Het Parool. Het was op zaterdag altijd zo’n beetje een van de eerste delen uit de krant die mijn vrouw en ik met genoegen lazen.

De auteur heeft een puntige stijl van schrijven waarin zij de sfeer van dat moment goed weet te vangen: details van het interieur, bondige typering van mensen, wat haar opvalt en later bijblijft in de situatie.

Het boek is een gevarieerd palet van verhalen over de meest uiteenlopende mensen: onzeker en zoekend naar houvast in begeleiding, zelfverzekerd en soms betweterig, in eenvoudige en zelfs povere omstandigheden tot duidelijk welgesteld. Mensen in goede, liefdevolle relaties waar een mens meer dan welkom is en situaties waar de spanning en de gebrokenheid voelbaar is.

De auteur eindigt altijd op veelzeggende wijze haar verhaal. De ene keer wordt hier de clou duidelijk, de andere keer zet het de lezer aan het denken vanuit een intrigerende observatie, gebeurtenis of uitlating van mensen. Een mooi voorbeeld is het verhaal over een derde kind dat een drieling blijkt te worden. De man kan de situatie niet aan en zit een half uur op de wc. Later ontmoet de vrouw de verloskundige en het verhaal eindigt dan als volgt: ‘Geen zorgen. Er zit een knoop in. Mijn man heeft zich laten helpen’.

De titels geven vaak al de richting aan zoals ‘Om mij heen is alles smerig’ Verder is  een mooi verhaal over een geboorte op de camping, de vraag of een vibrator (het stel heeft drie verschillende soorten) kwaad kan tijdens de zwangerschap.

Er zijn verhalen met een ronduit hilarisch karakter. Dat is het verhaal over de vrouw die tijdens de bevalling roept: ‘Bel Arie!’ Het blijkt de cafetariahouder te zijn die later een tas met snacks aflevert. Hilarisch is ook het verhaal van de hoogzwangere vrouw die denkt dat de weeën zijn begonnen. Ze toont de verloskundige haar maandverband en wanneer die er niet uitkomt, laat ze het in het ziekenhuis onderzoeken. Er blijken zaadcellen in te zitten. Het slot van het verhaal: ‘Direct bel ik de zwangere vrouw. ‘O… roept ze. ‘Ik was die vrijpartij van vanochtend helemaal vergeten’.

Triest is het verhaal over een vrouw in een verwaarloosde woning met een man die stoned is.

Bijzonder is de titel van het verhaal ‘De kinderen worden verwekt als hij verlof heeft’. Het gaat om een man die regelmatig in de gevangenis zit. Wanneer de verloskundige later op bezoek komt, is hij niet aanwezig. Het verhaal eindigt dan als volgt: ‘Vind je het niet lastig dat hij weer terug moet?’ vraag ik haar. ‘Nee joh’, zegt ze relaxed. ‘Hij is even sigaretten halen. Die gaat echt niet meer terug’.

Werkelijk alles komt voor in dit boek. Wanneer het kind wordt geboren, roept de man die erbij is dat het niet zijn kind is omdat het een getinte huid heeft. Zijn eerdere onzekerheid is terecht: het kind is van een eerdere relatie zoals de vrouw beschaamd moet toegeven.

Niet alle verhalen zijn vrolijk en daarmee geeft dit boek ook een eerlijk beeld van het leven. Er zijn ook enkele verhalen over zwangerschappen die voortijdig tot een einde komen en ook is er een aangrijpend verhaal over een kind dat levenloos ter wereld komt.

Een prachtig boek vol levensechte verhalen waarin mensen mooi en krachtig naar voren komen maar ook in hun zwakte liefdevol worden getekend.

ISBN 978 90 290 9400 9 | Paperback | 256 pagina’s | Meulenhoff | 15 april 2020

© Evert van der Veen, 23 april 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER