https://www.darrylbailey.net

Nu en niets anders
Een gesprek over het leven
Darryl Bailey

Soms zegt iemand iets tegen je maar op dat moment komt dat niet bij je binnen. Eigenlijk begrijp je niet wat diegene zegt. Je voelt wel dat er een belangrijke kern zit in datgene wat beweerd wordt maar het eurootje valt niet. Het kan zijn dat je pas maanden of jaren later ineens het besef krijgt en denkt, oh dàt bedoelde hij of zij.
Kennelijk ben jij er dan pas aan toe. Je moest eerst een ontwikkeling doormaken om het te kunnen zien.

Bij dit boek heb ik hetzelfde gevoel. Je voelt dat Darryl Bailey iets belangrijks te vertellen heeft. Maar het komt niet aan. Tenminste niet bij mij. Wat ik begrijp uit de beschrijvingen van zijn andere boeken Naakte essentie en De illusie voorbij heeft hij het steeds over hetzelfde maar dan op diverse manieren gebracht.

Darryl Bailey vertelt in interviewvorm over zijn zoektocht/het proces wat hij onderging, ofwel hoe hij het leven in werkelijkheid leerde te ervaren.

"In het algemeen komt wat we over het leven denken niet overeen met onze werkelijke ervaring, en die verwarring brengt een hoop mentale en emotionele conflicten en ellende met zich mee.
Die verwarring en ellende kan ongedaan gemaakt worden door onze werkelijke ervaring heel rechtstreeks te onderzoeken."

Bailey heeft het over alle gedachten en emoties die bij hem soms verdwenen, hij was in feite even helemaal leeg en dat voelde dan als één grote levende gebeurtenis. Hij voelde dan een 'geweldig gevoel van vrijheid en vrede dat in schril contrast stond met de gevoelens van verwarring en conflict. [...]  Ik had dan het gevoel dat het leven helemaal goed was zoals het was.'

Hij spreekt over het laten varen van gedachtes, ofwel niet meer ingaan op de gedachtes die je hebt. Je leven doet zich aan je voor, in feite heb je er geen enkele invloed op, zo stelt hij. Je zou denken dat je dan niets meer hoeft te doen want alles wat gebeurt, gebeurt gewoon. Maar dat is niet zo volgens Bailey. Hij geeft als voorbeeld dat als je niets hoeft te doen en gewoon gaat zitten, op gegeven moment toch opstaat en iets onderneemt. Maar dan is het vanuit jezelf en niet omdat het je opgelegd wordt. Dit wil ook niet zeggen dat je geen beslissingen meer neemt, maar dat betreft alleen praktische dingen, zoals eten koken, kijken hoe je iets aan zal pakken, maar meer ook niet. Je verdere gedachten zijn uitgeschakeld, het is zoals het is, het gaat zoals het gaat.

Ook zegt Bailey dat we in feite allemaal één zijn, het hele universum is één. Er bestaat geen ego. Alleen wij mensen hebben gesteld dat wij buiten dat geheel vallen. Wij stellen dat wij los staan van bijvoorbeeld de natuur of het universum, maar wij zijn er onderdeel van. Wij zijn een verschijningsvorm, net als een plant, boom of dier. En dat accepteren/inzien geeft vrijheid. Het leven leven zoals het op dat moment gebeurt met alle plussen en minnen, zonder dualiteit, is dan helemaal goed zoals het is. Gewoon doen wat op dat moment goed voelt om te doen.

Hij stelt ook dat alles in beweging is, verleden en toekomst bestaat in feite niet. Alles verandert elke minuut. Een besef van wie je bent -  kijk maar eens naar foto's of in de spiegel -  verandert ook steeds, dus je hoeft je daarover ook niet druk over te maken, het loopt zoals het loopt, je bent zoals je op dat moment bent. Het is in feite niet te benoemen net als bijvoorbeeld de essentie van het Taoïsme niet te vertellen is. Zo gauw je vertelt wat Taoïsme is, dan is het geen Tao meer. Want Tao is wat je ervaart. Dat is niet weer te geven in woorden.

Zelf heb ik het gevoel dat Bailey in vrij verheven bewoordingen zegt dat je totaal in het nu moet leven en mee moet gaan met het leven zoals het zich op dat moment aan je presenteert. Populair gezegd, go with the flow. Maar het kan zijn dat ik er naast zit, zijn taalgebruik lijkt eenvoudig maar is het niet, en dat maakt wat hij te melden heeft niet makkelijk te volgen.

"Maar vanuit hoe ik tegen dingen aankijk kan het denken nooit de werkelijkheid beschrijven, en telkens als de nadruk op het denken komt te liggen, ligt de nadruk  minder op de werkelijkheid."

"We ervaren niets dat erop wijst dat we onszelf laten plaatsvinden, of dat we iets te zeggen hebben over hoe ons leven zal lopen."

"Zoals Boeddha heeft aangegeven: er bestaat geen zelf. Alleen dit gebeuren bestaat, en geen enkele beschrijving is er werkelijk op van toepassing. Hij noemde het asankhata het 'ongevormde'. Dat is een woord uit het Pali. Zichzelf noemde hij de Tathagata, en dat betekent degene die gekomen is tot wat werkelijk is."

Woorden zijn verraderlijk. Het komt erop neer dat we in een fantasie zitten zodra we denken of spreken, tenzij het geloof in verhalen volledig ten einde gekomen is. Dan vormen de verhalen zelf gewoon een mysterieus gebeuren."

ISBN 9789492995699 | hardcover | 103 pagina's | Uitgeverij Samsara | november 2020
Vertaald door Han van den Boogaard

Dettie, 14 februari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER