http://kerryegan.com

Over leven
Levenslessen met de dood voor ogen
Kerry Egan

De auteur is geestelijk verzorger in een Amerikaans hospice en beschrijft in dit boek wat ze leerde van haar cliënten: goed leven en menigmaal ook de - niet altijd gemakkelijke - kunst om te óverleven.

Wat is eigenlijk de zin van mijn werk vraagt zij zich af en ze geeft zelf het antwoord:

‘Er proberen te zijn’. ‘Een zielzorger heeft niets in te brengen…. Het enige wat ik kan doen is ….. luisteren’, pag 68.

Deze aanwezigheid heeft wel een uitwerking bij mensen:

‘Vaak, maar niet altijd, vonden mijn patiënten een zekere vrede tijdens onze gesprekken. Vaak, maar niet altijd, ervoeren zij bevestiging van hun geloof in iets wat goed was en groter dan zijzelf. Vaak, maar niet altijd, vonden ze een kracht die ze niet voor mogelijk hadden gehouden, maar die hen hielp om dingen recht te zetten met bepaalde mensen in hun leven’, pag 12.

Contacten verlopen – idealiter – in een sfeer van vrede, aanvaarding en liefde waarin mensen de ruimte voelen om hun levensverhaal te vertellen: een heilige tijd en plaats creëren, noemt de schrijfster dat. Daar gaat het vaak om want zij heeft ontdekt dat iedereen een beschadigd en gebroken leven leidt.

De opgetekende verhalen van de contacten met mensen bevatten dan ook veel levenservaringen, soms mooie, hoopgevende en liefdevolle momenten vol geloof maar vaker verhalen over spijt, schuld, schaamte. Het leven is vaak ánders dan het lijkt en gemakkelijke oplossingen en snelle oordelen doen de complexiteit van het leven geweld aan:

‘Dingen zijn nooit alleen wat ze lijken. Dat hebben mijn hospice-patiënten me wel geleerd’, pag 86.

Het meest aangrijpende verhaal is misschien wel de ontmoeting met de man die afasie heeft en als ‘moeilijk’ te boek staat. Met lood in haar schoenen gaat ze naar hem toe en op een gegeven moment zoekt hij met veel moeite – want hij kan zijn handen niet goed gebruiken – een bladzijde op uit de profeet Jeremia. Ze ziet hier een woord over Gods liefdevolle nabijheid staan en leest hem dat voor. Het lijkt alsof de man hierdoor wordt aangesproken en dankbaar verlaat ze snel daarna zijn kamer, blij dat dit ‘gesprek’ voorbij is. Thuis gekomen, leest ze het vervolg van de bladzijde uit Jeremia waarin de pijn van het leven en Gods trouw naar voren komen. Met de nodige wroeging beseft zij nu dat ze te voorbarig voor de man heeft ingevuld en aan zijn diepste motieven om deze tekst te laten voorlezen geen recht heeft gedaan.

Op pag. 22 staat een lelijke taalfout: ‘teruggeschrikt’.

Het boek eindigt met een aantal vragen, bedoeld om in een leesclub te bespreken. Ook zonder deze vragen leveren de verhalen genoeg herkenning en derhalve ook gespreksstof op. Een rijk boek vol menselijke en gelouterde levenswijsheid.

ISBN 9789043529259 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij Kok | maart 2018

© Evert van der Veen, 26 april 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER