God en ik
Wat je als weldenkende 21ste eeuwer kunt leren van de bijbel
Alain Verheij


De auteur is theoloog en heeft een persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt van traditoneel gereformeerd via evangelisch naar een eigentijdse, moderne manier van geloven. Ook zijn persoonlijke levenssituatie – scheiding – komt in dit boek ter sprake. Verheij is – terecht - van mening dat het voor mensen belangrijk is om de bijbel (beter) te kennen omdat het cultureel erfgoed is en als bron van spirituele inspiratie.

Het boek is af en toe een persoonlijk verslag van zijn eigen religieuze zoektocht:

‘In zeven hoofdstukken neem ik je mee in mijn verhaal met de Bijbel: van mijn allereerste kerkbezoek als baby tot mijn huidige werk als theoloog van bijna dertig’, pag. 12.

Verheij heeft een prettige, eigentijdse stijl van schrijven, is zeer toegankelijk voor wie niet met de wereld van bijbel, kerk en geloof bekend is. Hij weet uitstekend contact te maken met hedendaagse mensen en voelt hun reserves goed aan. Daarbij heeft hij een open oog voor wat hen bezighoudt en steekt op het juiste niveau in aangaande hun niet-weten omtrent het christelijk geloof.

Hij weet op een goede manier de actuele relevantie van de bijbelse verhalen over te brengen en noemt de bijbel ‘storystelling’. Dit woord typeert zijn niet binnenkerkelijk gerichte taal.

Mooi is bv. hoe hij over Gideon schrijft dit uiteindelijk naar Gods opdracht de vijand met een ‘Gideonsbende’ listig en creatief weet te verdrijven. Ook de positie van Daniël die zijn eigen weg volgt aan het hof van koning Nebukadnezar in Babel weet Verheij mooi te actualiseren m.b.t. het alcoholgebruik.
Bidden noemt hij ‘een conversatie met de kosmos’ en daarbij wordt Lewis geciteerd die over bidden opmerkte: ‘Het verandert God niet – het verandert mij’, pag. 37. Prachtig is het onbekende verhaal van Rispa, een bijvrouw van koning Saul, haar tragische leven en haar krachtige omgang met wat haar overkomt: ‘Met Rispa licht de kern van de bijbel helder op’, pag. 118.

Geloven is voor Verheij een kwestie van ‘en toch’ (naar Psalm 73) omdat hij niet aan het leed in de wereld voorbij kan en wil gaan maar desondanks vasthoudt aan God. Hij benadrukt de menselijke keuzevrijheid en verantwoordelijkheid.

Zijn schrijfstijl is voor sommigen misschien hier en daar ontnuchterend zoals zijn opmerking: ‘De hele Jezus-familie heeft ons eigenlijk weinig nieuwe dingen geleerd’, pag. 61. Zijn toon is overigens nergens bijtend of negatief, eerder is bij hem een gevoel van heimwee naar authentieke geloofservaringen. Het taalgebruik is beeldend en uitnodigend.
Een boek vol herkenning, ook voor wie ouder is dan de auteur (1989) dat een mooi uitgangspunt voor gesprek kan vormen.

ISBN 9789045035734 | Paperback | 206 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | mei 2018

© Evert van der Veen, 9 juni 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER