Nieuwe jeugdboekrecensies 6+

David Attenborough
Illustraties: Mikyo Noh
Tekst: Maria Isabel Sánchez Vegara

Iedereen herkent de licht schorre stem van David Attenborough wel als hij de natuurfilms presenteert. In zijn mooie, beschaafde Engelse taal vertelt hij over de dieren, planten en fenomenen die in de films te zien zijn. Maar hoe kwam hij ertoe om dit werk te gaan doen? Dat wordt ons in dit boek duidelijk.

We zien hoe David Attenborough opgroeit in de Engelse stad Leicester. Zijn ouders waren hoogopgeleid, zijn vader was bijvoorbeeld professor op de universiteit in de stad. Al op heel jonge leeftijd was David geïnteresseerd in dieren en de natuur. Fossielen zoeken was helemaal een favoriet tijdverdrijf voor de kleine David. Toen hij van iemand een aantal fossielen cadeau kreeg, waaronder een gedroogd zeepaardje wist hij gelijk wat hij later wilde worden...
Hij ging geologie (aardwetenschappen) en dierkunde studeren en studeerde af als natuurwetenschapper. Dat studeren was al fantastisch maar David wilde de dieren en de natuur zo graag in het echt zien. Ze van dichtbij leren kennen.

Hij had het geluk dat de televisie in opkomst was en kon zo in 1957 zijn eerste natuurprogramma presenteren. Hij bracht toentertijd dieren uit de dierentuin naar de tv-studio!
Maar leuker en fijner was natuurlijk de dieren te zien in hun natuurlijke omgeving en zodoende ging David reizen en filmen. Zijn film waren en zijn nog steeds razend populair.
Er zijn zelfs dieren en planten naar hem vernoemd! Tot op heden, David is inmiddels 98 jaar, zet David Attenborough zich nog steeds in voor de natuur en vooral natuurbehoud.

llustrator Mikyo Noh heeft dit allemaal via haar illustraties op heel aansprekende manier in beeld gebracht. We zien de kleine David tussen de boeken en dieren zitten en kunnen hem op latere leeftijd zien tussen de pinguïns, stokstaartjes en op een schip omringd door walvissen.
Opnieuw een fantastisch boek uit de zeer aan te raden serie Little People, Big dreams.

Zie ook het Inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De reusachtige overwinning
3. Leon en Mikki
Josien de Graaf

Wat in de echte wereld ook kan gebeuren, gebeurt in het derde avontuur van Leon en Mikki.
Als Leon Mikki op gaat halen om naar school te gaan, doet Mikki’s moeder open: Mikki is ziek, hij gaat niet mee naar school.
Het is helaas erger dan zomaar eventjes ziek. Als Leon uit school komt vertelt zijn moeder hem dat Mikki in het ziekenhuis ligt en dat hij voorlopig geen bezoek mag hebben. Leon schrikt ervan! Wat is dit nu? Maar Mikki is echt heel erg ziek, vertelt mama, hij kan niet meer lopen!
Pas na een paar dagen komt de moeder van Mikki langs.

‘Doen zijn benen het al?’ wil Leon weten.
Mikki’s moeder kijkt ernstig. ‘Nee, dat niet. Het vervelende is dat het waarschijnlijk eerst erger wordt voordat het hij opknapt. Hij klaagt over tintelingen in zijn mond. Het is net alsof hij zijn tanden niet meer voelt. En hij heeft veel pijn in zijn rug.’
‘Kunnen ze hem geen pilletje geven?’ vraagt Leon.

Dat gaat helaas niet, maar Leon mag wel naar hem toe. Hij schrikt ervan: Mikki ziet er helemaal niet goed uit.
De dokter heeft gezegd dat hij het syndroom van Guillain-Barré heeft.
Dat vindt Leon te moeilijk. Hij maakt er Gekke-Benenziekte van.
Helaas heeft de dokter gelijk: het gaat steeds slechter met Mikki. Hij ligt zelfs in coma. Leon blijft hem trouw bezoeken, en of zijn vriend nu reageert of niet: terwijl hij aan het bed van Mikki zit, vertelt hij een verhaal, dat een vervolgverhaal wordt. Een spannend vervolgverhaal over een gevaarlijke reus.

Net als in de eerdere boeken over de twee vrienden gaat ook dit verhaal over vriendschap. Een vriendschap die nauwelijks lijdt onder de afwezigheid van Mikki. Ook al ligt hij in bed en kan hij niets. Leon zorgt er voor dat zijn vriend meedoet in het spannende verhaal dat hij vertelt, dus het is toch een verhaal over Leon én Mikki.

Best een zwaar thema, voor een jong kind, maar tegelijk is het wat in de gewone wereld ook kan gebeuren. En dat mag gerust in een kinderboek verteld worden, zeker als het gebeurt op deze manier! Het verhaal wordt namelijk niet zwaar, door de verzinsels van Leon.
Begeleiding bij het lezen om er voor te zorgen dat de jonge lezer voorbereid is, is misschien wel een goed idee. Als Leon het ‘overneemt’, lees je een fijn avontuur.
Een goede keus van Josien de Graaf Leon op deze manier om laat gaan met een ziek vriendje.

Josien de Graaf (1958, Wormerveer) is artistiek leider van de Jeugdtheaterschool Zeeland en schrijft toneelstukken. Daarnaast timmert ze aan de weg met kindergedichten.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Magische misfits
Neil Patrick Harris

Een spoorwegterrein. Een jongen duikt op uit de mist. Hij heeft een koffertje bij zich.
Al snel blijkt dat de jongen, Carter geheten, op de vlucht is. Er rent een man achter hem aan, die hem bijna te pakken krijgt. ‘Ik zal je geen kwaad doen!’ roept hij. Maar Carter weet beter, en tot zijn grote opluchting weet hij aan de man te ontsnappen.

In een terugblik lezen we dat die akelige man een soort oom is van Carter, die het in het begin niet zo prettig vond dat hij de jongen onder zijn hoede kreeg toen diens ouders niet meer terug kwamen van een reis. Maar toen oom Fox het talent van Carter ontdekte, diens vingervlugheid, dacht hij daar veel geld mee te kunnen verdienen. Want is immers een dief ook niet vingervlug?
Maar Carter wilde niet stelen!

Als de trein hem naar Bluewater brengt, ziet hij dat het dorpje in de ban van de kermis is.
Maar tot zijn schrik ontdekt Carter dat ook daar de misdaad welig tiert!

Gelukkig treft hij er ook vrienden. Misfits, net als hij.
Kunnen zij hem helpen op het rechte pad te blijven? En niet alleen dat: misschien kunnen ze samen die misdadige baas van het circus aanpakken?

‘Ik ben een misfit.’
Zijn we niet allemaal op een of andere manier een misfit?’ riep meneer Vernon plotseling vanaf het balkon boven aan de trap.
‘Hoe komt u…?’ stamelde Carter.
Meneer Verrnon pakte een boek van een plank en gooide het in Carters handen. Op de oude oranje stoffen kaft stond met sierlijke zwarte letters: verdwijnen en verschijnen.
(-) 'Maar ik heb geen geld,’ moest Carter nu wel toegeven.
Meneer Vernon wuifde Carters bezwaar weg.
‘Beschouw het maar als een cadeau van de ene goochelaar een de ander.’

Toch denkt Carter dat hij dat boek helemaal niet waard is. Hij kent immers alleen maar wat trucjes? Een goochelaar? Hij?

Magische Misfits is een boeiend verhaal over magie. Maar vooral over geloven in jezelf!
Het leuke is dat Neil Patrick Harris intussen al vervolgdelen heeft geschreven met vast nog meer magisch en spannende avonturen van de zes vrienden. Misfits? Ha!

De plattegrond van Bluewater, het dorp waar het verhaal zich afspeelt, wordt voorin het boek afgebeeld. Daarna word je als lezer toegesproken – hetgeen in de loop van het verhaal vaker zal gebeuren – om duidelijk te maken dat je maar beter in magie kunt geloven. Het is namelijk een magisch verhaal, met magische hoofdpersonen. En er zijn raadsels om op te lossen, plus goocheltrucs, die je kunt leren (moet je wel veel oefenen!)
Zou de selectie speelkaarten die boven de hoofdstukken afgebeeld staan iets betekenen?
Geen idee…

Neil Patrick Harris (Albuquerque, 1973) is een Amerikaans acteur en voormalig kindster. Hij maakte in 1988 zijn filmdebuut, later werd hij genomineerd voor een Golden Globe.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Gozert
Illustraties Linde Faas
Tekst Pieter Koolwijk

Ties is de hoofdpersoon in Pieter Koolwijks boek Gozert. En wat voor een hoofdpersoon! Regelmatig zet hij de boel thuis en op school op stelten, maar dat komt niet door hem, maar door zijn denkbeeldige vriend Gozert, die altijd in is voor kleurrijke en spannende avonturen. Eigenlijk moet Ties een pil slikken, zodat Gozert zal verdwijnen, maar Ties kan zijn beste vriend niet missen.

Als hij op een dag voor straf naar zijn kamer moet, is dat in zijn fantasie al snel een gevangenis, waaruit hij moet ontsnappen. Dat doet hij samen met Gozert, door beddengoed en vloerkleden aan elkaar te knopen en uit het raam naar beneden te klimmen. Levensgevaarlijk en omdat Ties zo langzamerhand een gevaar voor zichzelf wordt en zijn ouders ten einde raad zijn, moet hij naar Huize Hoopvol, een jeugdzorginrichting waar ze een tijdje op hem zullen passen en waar hij behandeld zal worden, al beleeft hij dat zelf heel anders: Huize Hoopvol is een kasteel, waarin allemaal fantastische kinderen wonen. Leiders en leidsters zijn Vikingen, robots, elfen of slakken en Ties en Gozert wonen er in een tent. Zo ziet Ties het tenminste.

Maar als hij Luna ontmoet, dringt heel langzaam tot hem door dat de waarheid misschien toch anders is. Zal Ties zijn pil nemen? En wat levert hem dat dan op? Of heeft hij misschien ook een beetje gelijk en moeten zijn ouders en de andere volwassenen ook wat meer zijn perspectief proberen te volgen?
Dit boek, dat kleurrijk geïllustreerd is door Linde Faas, is warm, grappig, fantasievol, avontuurlijk èn ontroerend. Het leest als een trein en het is dan ook een echte aanrader!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De armen van de octopus
Tekeningen: Annemarie van Haeringen
Tekst: Toon Tellegen

Twee kopstukken die samen een boek maken, dat is voor de lezer al bij voorbaat genieten.
Toon Tellegen, vooral bekend door zijn wijze, licht filosofische en soms melancholische eekhoorn-, mier-, krekel-, olifantverhalen én zijn mooie poëzie.
En Annemarie van Haeringen de illustratrice die voor veel schrijvers dat extra accent betekende waardoor hun boek opgetild werd naar grotere hoogten. Zij heeft ook eigen boeken samengesteld zoals onlangs het mooie prentenboek boek over Dior naar aanleiding van de tentoonstelling ‘Dior – A New Look’ die van 21 september 2024 tot en met 26 januari 2025 loopt in het Kunstmuseum Den Haag.
En nu werken dus deze twee mensen samen en het resultaat is fantastisch.

Het verhaal gaat over een octopus die woont op de bodem van de zee.

"Hij had acht armen.
Benen had hij niet
Als je acht armen hebt, heb je geen benen nodig, meende hij."

Zijn gulzige arm gebruikt de octopus om te eten. Een andere arm is perfect om mee te schrijven, een inktpotje heeft hij immers al. Een arm vormt 's nachts zijn hoofdkussen en zo hebben alle armen een functie.
Maar één arm wordt niet gebruikt, die hangt er maar een beetje bij. De octopus heeft geen idee waarvoor die is, hij lijkt wel overbodig.
Maar dan komt potvis op bezoek en ineens heeft onze octopus een idee! Nu weet hij waarvoor hij die arm kan gebruiken!

Ook dit verhaal heeft die mooie, licht humoristische toon die Toon Tellegen zo eigen is. De octopus heeft net als alle dieren in Tellegens boeken een heel eigen karakter.
Elke arm krijgt op een eigen pagina de aandacht en een afbeelding waardoor het een heel bijzonder geheel wordt.

De afbeeldingen van Annemarie van Haeringen hebben, heel knap, dat waterige doorzichtige, maar zijn toch heel duidelijk en herkenbaar.
Prachtig boek waarmee elke Toon Tellegen liefhebber, kind én volwassene, blij mee zal zijn.

ISBN 9789045130392 | Hardcover | 40 pagina's | Querido kinderboeken | 13 augustus 2024
Afmeting 18,5 x 24 cm | Leeftijd 8+

Dettie, 23 oktober 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Spoorloos
Beatrijs Nolet

‘Rij nou door! Straks missen we de trein nog!’

De negenjarige Vink wordt door haar moeder naar het station gebracht. Ze gaat voor het eerst helemaal alleen met de trein. Naar een stadje een paar stations verderop waar haar vader woont. Die komt haar afhalen, dus dat kan eigenlijk niet fout gaan.

Maar natuurlijk gaat alles fout! Vink vindt het reuze spannend. Ze zegt wel tegen haar moeder dat ze dat heus wel kan, maar toch twijfelt ze wel. Gaat het allemaal wel goed?

Vink is nogal ongeduldig en impulsief. Als er iets gebeurt dat net even anders is als wat ze verwacht, dan kan ze zodanig reageren dat het inderdaad niet loopt zoals het zou moeten.
Het begint al met een plekje in de trein vinden. Eerst zit ze bij een man die nogal nors op haar reageert. Nou, dan gaat ze wel ergens anders zitten!
Maar daar is een meneer met een papegaai, en dat dier scheldt haar uit! Dat is ook niet leuk, dus ze gaat weer verder. Nu zit ze bij een ouder echtpaar, die ze heel erg snel opa en oma noemt. Jammer, die stappen eerder uit.

Maar het gaat pas echt fout als ze tenslotte wel op het juiste station uitstapt en ze papa nergens ziet!
Hij zou haar toch afhalen! Is hij het vergeten? Wat nu?
En Vink besluit de trein terug te nemen.

Maar de lezer, zeker iemand die wel eens de trein neemt, weet dat hier wel een paar dingetjes niet goed gaan… En om het allemaal nog lastiger – en spannender! – te maken: Vink heeft geen mobieltje. Dus ze kan haar vader of haar moeder niet bellen…

Boven de hoofdstukken staan korte stukjes tekst waarin vertelt wordt dat er een meisje van 9 jaar vermist wordt. Het eerste stukje lees je al voor het verhaal begint.

‘Op zondag vraagt de politie aandacht voor een negenjarig meisje uit Moesdrecht dat vermist is. Haar signalement wordt op sociale media verspreid: donkerblond haar in vlechten, een spijkerbroek, een spijkerjasje, een blauwe sjaal met witte stippen, een rood rugzakje.’

Hoe Vink reageert op de situaties waarin ze terecht komt, dat is grappig. Het laat ook duidelijk zien hoe impulsief ze is!
Een lekker actief en spannend verhaal met vlotte dialogen en een veelzeggende titel over een meisje met veel fantasie.

Beatrijs Nolet (1942, Schiedam) gaf aanvankelijk dramalessen.
Haar eerste kinderboek, De kleine wereldreis van Bas en Joke, verscheen in 1980.
Voor De kleine wereldreis van Bas en Joke ontving Nolet in 1981 een Vlag en Wimpel.
Ravia’s dagboek: Tegenwind (1996) en Dagboek van Ravia: Verboden lectuur (1997) werden genomineerd door de Nederlandse Kinderjury.
Ontsnapt! (1986) is door Nelleke Douw bewerkt tot een toneelproject voor de basisschool.
Anna’s oorlog is in 2015 door Marjo Dames bewerkt tot een succesvol theaterstuk.
De illustraties in dit boek zijn van Willemke Brouwer.

ISBN 9789044853711 | Hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2024
Voor kinderen vanaf 8 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Codebreker Charlotte
Cedar Wang

Als Charlotte jarig is, ze wordt negen, weet ze al dat ze van haar bonnie - haar overgrootmoeder - een speciaal cadeau krijgt. Maar misschien is de manier waarop ze dat cadeau krijgt eigenlijk nóg leuker. Bonnie maakt namelijk altijd een zoektocht waarbij Charlotte codes moet kraken om uit te vinden welke kant ze op moet. Charlotte vind dat helemaal geweldig.

Gelukkig is het inderdaad ook dit keer het geval. Ze vindt een kaartje in de keuken met een code ...
Na een tijdje puzzelen heeft Charlotte de eerste code gekraakt. Ze moet naar een bank in het park! En zo speurt Charlotte verder totdat ze uiteindelijk bonnie ziet zitten bij de rivier.

De cadeautjes zijn verwijzingen naar bonnies tijd bij Bletchley Park, een Brits centrum voor codebrekers. Daar moest ze tijdens de Tweede Wereldoorlog codes breken. Bonnie vertelt hoe hard ze zochten om de code van de Duitse berichten te kraken. En uiteindelijk lukte het! Het hielp heel erg om uiteindelijk de oorlog te stoppen!

Charlotte vind het een prachtig verhaal! En wil natuurlijk haar bonnie bedanken en dat doet ze ... in code!

Cedar Wang won met dit boek de zilveren medaille van de Key Colours Competition China 2021. De opdracht voor deze wedstrijd is een prentenboek voor kinderen tussen 2 en 7 jaar maken waarna een vakjury de artistieke, literaire en kindgerichte kwaliteiten van de inzendingen beoordeelt.Deze competitie heeft al veel prachtig prentenboeken opgeleverd.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Earhart
De avontuurlijke vliegreis van een muis rond de wereld
Torben Kuhlmann

Opnieuw een avontuur opgetekend door de grote muizenman Torben Kuhlmann. Torben zelf is natuurlijk geen muis maar de meeste van zijn prachtig geïllustreerde boeken gaan over zeer ondernemende muizen. Als inspiratiebron voor zijn verhalen neemt Kuhlmann altijd een grootheid zoals bijvoorbeeld Edison, Einstein, Lindbergh of Armstrong. Deze twee laatste mannen waren pioniers in de luchtvaart. Charles Lindberg was namelijk de eerste man die non-stop over de Atlantische Oceaan vloog en Neil Armstrong zette als eerste mens een stap op de maan.

En nu is er Kuhlman ingegaan op het leven van een vrouwelijke pionier genaamd Emilia Earhart. Zij was de eerste persoon die solo de Grote Oceaan overvloog, maar ze werd vooral bekend doordat ze als eerste vrouw in 1932 als piloot de Atlantische Oceaan overstak, ook solo.

Opnieuw volgen we een muis, dit keer een woelmuis, die hevig aan het sleutelen is. Want wat is het geval? De kleine woelmuis had op een postzegel de afbeelding gezien van een reusachtige kat uit Oeganda, een land in Afrika. Sindsdien wil ze naar dat land toe. Maar hoe?

Ze heeft wel over de beroemde vliegende muis gehoord en besluit zelf een vliegmachine te bouwen zodat ze zelf over de Atlantische Oceaan kan vliegen. Maar hoe maak je zoiets? Ze krijgt enorme veel hulp van Humphrey, die alle benodigde materialen van overal en nergens vandaan weet te toveren. Diezelfde Humphrey weet ook een plek 'vol kennis', maar die plek is heel gevaarlijk want daar bevindt zich de wasbeer, die graag muizen als ontbijt, lunch en diner eet. Maar het is diezelfde wasbeer die de kennis bezit.
Gelukkig is de wasbeer nieuwsgierig naar het avontuur dat onze woelmuis aan wil gaan en stuurt haar naar... de vliegende piloot! En zo zoekt de woelmuis uit hoe ze een vliegtuig kan bouwen en vooral hoe ze de Atlantische Oceaan kan oversteken.

Maar voor het zover is moet ze nog heel veel hindernissen overwinnen, en dan nog is het de vraag of het haar gaat lukken.

Het is opnieuw een adembenemend mooi geïillustreerd boek geworden, Kuhlmann weet steeds een heel bijzondere, bijna gezellige sfeer te scheppen, maar ook besef je gelijk het gevaar wat de woelmuis loopt.
Deze keer wordt het verloop van het verhaal deels door de tekst, deels door de afbeeldingen verteld. De eerste keer dat de tekst weggelaten wordt is even wennen maar al snel heb je door hoe het werkt en draagt het alleen maar bij aan de krachtige inleving in het verhaal.

Achterin het boek, lezen we over het leven van Amelia Earhart, die tevens gestreden heeft voor gelijke rechten voor vrouwen, maar vooral heel moedig was.

Eigenlijk moet je deze geschiedenis over de avontuurlijke muis gewoon lezen en bekijken, want dan kun je pas écht de schoonheid van dit boek ervaren!

Dettie, 18 november 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pittige piraten en zwierige zeemeerminnen
10 stoere voorleesverhalen
Diverse schrijvers en illustratoren

Sommige van deze verhalen beginnen als een ouderwets sprookje: ‘er was eens’, of ‘in een land hier ver vandaan’. Sprookjes hebben vaak iets magisch, er gebeuren dingen die niet in het echt kunnen gebeuren.
Nu is dat het geval in elk verhaal dat in dit boek staat. De titel van het boek zegt het al: het zijn verhalen over piraten en zeemeerminnen, sprookjes met al of niet een moraal, maar dan verpakt in een spannend avonturenverhaal. Dat bijvoorbeeld het verhaal over de ijskoningin van Annemarie Bon verwijst naar het smelten van de ijskap, en Rijmpje en de inktvisser van Mohana van den Kroonenberg naar de vervuiling van de zee doet aan de spanning niets af.

Ze zijn zoals alle tien de verhalen fijn om voor te lezen en natuurlijk ook om zelf te lezen voor wat oudere kinderen.
Voor alles smaken zit er wel wat bij.

Denk je aan piraten dan denk je aan een schat, en ja, die kom je zeker tegen! Maar daar wordt soms een heel bijzondere wending aan gegeven…
Lees en geniet van de verhalen van Pamela Sharon over twee dappere kinderen en een meeuw die een leidende rol heeft; dat van Annemarie Bon dat van Mohana van den Kroonenberg. Marloes Kemming schrijft over een fantasievol avontuur in de badkuip, lekker spannend!
Nzinga Sordam over het prachtige onderzeeleven en een speciale schat (een debuut?) of dat van Ruby Coene waarin een stel kinderen een spannend avontuur beleven op de camping. Geen piraten of zeemeerminnen, maar een fijn verhaal over samenwerken en vriendschap.
Heleen Blesgraaf stopt piraten en zeemeerminnen in haar verhaal over het piratenmeisje Sarali, die een goed keus maakt.
Cora Sakalli begint bij het begin: hoe komt het eigenlijk dat mensen een piratenleven willen gaan leiden? En als je dan succesvol bent, ben je dan automatisch ook gelukkig?
Najiba Abdellaoui schrijft over een meisje dat overal bang voor is en die angst moet zien te overwinnen.

Het laatste, maar niet minste, verhaal is dat van Kelly van Kempen gaat over een tiran die er helemaal geen probleem mee heeft om goed eten weg te gooien, terwijl hij weet dat er zoveel mensen honger hebben. Gelukkig is er Ithaka…

Nu zijn de schrijvers genoemd, maar er zijn ook nog tien illustratoren, die ieder een verhaal voorzien hebben van prachtige kleurrijke afbeeldingen. Net als bij de verhalen zal iedere lezer een eigen voorkeur hebben, maar genieten kan je absoluut bij de illustraties van Katarzyna Doszla, Marieke Nelissen, Ashleigh Green, Irina Mileo, Georgien Overwater, Sophie Pluim, Marie-José Bremer, Hedy Tjinn en Robin Raaphorst.

En, er zijn natuurlijk ook tien illustratoren, dus er ontbreekt er nog een. Dat is Melanie Drent. Zij krijgt een eervolle vermelding. Haar tekeningen vallen op door hun eenvoud. Zonder overdaad aan kleur, en getekend met inkt passen ze precies bij het verhaal.

ISBN 9789048873586 | Hardcover | 144 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2024 Voorlezen vanaf 6 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De zaak van de ontvoerde kanarie
Miss Kat deel 1
Illustraties: Joëlle Jolivet
Tekst: Jean-Luc Fromental

Het is rustig in het detectivebureau van Miss Kat. Dat is niet zo best natuurlijk, waar zitten die boeven die ze zo graag opspoort?
Maar gelukkig komt er een cliënt binnengestapt: een oude man, die er moe en ongelukkig uitziet.

‘Wat kan ik voor u doen?’ vraagt Miss Kat.

Het is een vreemde zaak: de man vertelt dat zijn kanarie ontvoerd is! Er is geen losgeld gevraagd…
Zou hij niet gewoon vergeten zijn het kooitje dicht te doen?
Natuurlijk gaat Miss Kat aan de slag. Tenslotte wordt ze er voor betaald!
Eerst de gegevens noteren: Titus Titula heet de man, hij is een weduwnaar met pensioen. En, nee, hij heeft geen vijanden.

Al gauw ontdekt Miss Kat dat het een eigenaardige kwestie is.
Gaat het wel om een ontvoering? De eerste stap voert naar de degene die de kanarie aan meneer Titula gegeven heeft, de schoondochter.
Maar de reactie van deze Doris is ook al zo vreemd.
Miss Kat is geïntrigeerd: hier wil ze het fijne van weten!

Nu is Miss Kat heel slim, ze heeft een uitstekend gehoor – wat handig blijkt – en is superlenig.
Maar bovenal vindt ze het erg leuk om raadsels op te lossen.
Zou het haar lukken om ook deze vreemde zaak uitgezocht te krijgen?

Het is een boek van Fromental, en wie hem kent weet dat het dan vooral zal bestaan uit afbeeldingen, maar met een duidelijk verhaal. Nu eens staat de tekst in ballonnetjes, dan weer is het een stuk tekst met de illustratie ernaast. Hoe dat verdeeld wordt over de pagina’s varieert heel sterk.

Deze afwisseling maakt het boek speels, maar leidt niet af van wat er gebeuren moet: er moet een mysterie ontrafeld worden!
Intussen zijn er al twee vervolgdelen verschenen in het Frans. Misschien worden deze ook vertaald?

Jean-Luc Fromental (1950) is vooral bekend om zijn stripverhalen, en is vooral degene die de tekst schrijft.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

In een land hier ver vandaan
Margreet Schouwenaar

De negenjarige Abby (ik-verteller) woont met haar jongere zusje Anna en hun hardwerkende moeder in een klein huisje. Mama moet de kost verdienen door de hele dag achter de naaimachine te zitten. Ze maakt dan gordijnen en heeft geen tijd voor haar dochters.
Dus zorgt Abby zo goed en kwaad als het gaat voor haar zusje, en ze doet ook veel huishoudelijke karweitjes.

‘Ik weet dat ik haar niet moet storen.
Gisteren deed ik dat wel. ‘Mam, ik zag geloof ik een heks,’ riep ik. Ze keek niet eens op. Mijn hart stampte rond. De mieren stuiterden in mijn buik.
‘Echt waar!’ riep ik nog.
‘Ik heb geen tijd voor verhalen, Abby,’ snibde ze. ‘Heksen wonen in een land hier ver vandaan. Neem je zusje mee naar buiten, dan kunnen jullie samen spelen.’

Mama gelooft het niet. Ook niet als Anna het bevestigt, want zij heeft de heks ook gezien!
Abby heeft te veel fantasie…

‘Ik vertel te graag verhalen, vindt mama. Ik hou van verhalen. Mijn hoofd is een boek dat nog geschreven moet worden.’

Maar het is toch echt waar!
Die heks woont in een gat in de grond. In het bos. Ze is min of meer verstoten door de andere heksen. Omdat ze een heks van niks is. Maar ze heeft wel een wens: ze wil gezelschap!
En voor Abby goed weet wat er gebeurt, heeft de heks Anna te pakken. En ze laat haar niet meer gaan!

Lukt het Abby de heks om te kopen met een goed verhaal?
Moet ze slinkse plannetjes bedenken?
En¨zal mama haar nu wel geloven, nu Anna maar niet thuis komt?

Een boek van Margreet Schouwenaar is steeds weer een feest!
Leuke verhalen, belangrijk natuurlijk, maar de taal is ook zo mooi!
Als het gaat over ‘rijke taal’ in boeken, nou mensen lees dan de boeken van Margreet!

‘Ik pak de lepel van de plakkerige tafel en neem een hap soep. Eerst valt het nog mee. Dan slibt de prei tussen mijn tanden. Ik slik. De prei beweegt niet. Ik peuter met mijn nagel tussen mijn tanden. Ik proef zand. Heksenzand uit de kuil!
De volgende hap grijnst me al aan. De broccoli steekt zijn krullenkop op tussen de wortelschijfjes.’

‘Daar stond het meisje dat nooit huilde. Ze ademde de stoffige lucht van de warme dag in, luisterde naar de geluiden om zich heen, volgde het dartelende zoeken van een koolwitje en vroeg zich af waarom niemand van haar hield.’

Margreet Schouwenaar (1955) is een Nederlandse schrijfster en dichter. Ze publiceerde enkele gedichten in De Revisor, waarvoor ze in 1991 werd genomineerd voor de C. Buddingh’- prijs. Een jaar later verscheen haar eerste bundel De drempel die vertrek is. Daarna volgden nog vele andere dichtbundels.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Turbo Tim
Bram Kasse

Wat een grappig boek voor kinderen vanaf 7 jaar!
Schrijver Bram Kasse weet hoofdpersoon Tim heel goed neer te zetten. Het jongetje is een durfal, maar hij is ook heel gevoelig. En die combinatie maakt het verhaal extra leuk.

Tim wil kampioen worden. Hij verzint van alles, maar mama is bang dat hij zich bezeert, papa maakt er steeds grapjes over en grote zus Tamar lacht hem uit. Dit maakt Tim zo boos.

‘Is hij boos?’ hoort Tim oma Theo zachtjes vragen. Maar Tamar praat juist extra hard. ‘Dat is hij heel snel, hoor!’
‘Moet jij nodig zeggen!’ schreeuwt Tim. ‘Jij gilt altijd!’
Tamar draait met haar ogen. ‘Echt iets voor kleine kinderen. Gelijk boos worden en hard schreeuwen en zo.’
Oma Theo gaat vlug tussen hen in staan. ‘Ho-ho-ho.’
‘Ja, maar…’ zegt Tamar.
‘Maar zij…’ probeert Tim.

Dankzij oppasoma Theo gebeuren er heel veel leuke dingen, waardoor Tamar en Tim elkaar wel gaan begrijpen.
Het verhaal wordt ondersteund door grappige illustraties van Roelof Wijtsma en eindigt op een originele manier.
Leuk voor kinderen om zelf te lezen, maar zeker ook leuk om voor te lezen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Charlie Cardboard en het kartonmysterie
Marieke Hoogesteger

Charlie denkt dat hij geen talent heeft. Dat zegt hij tenminste als er op school naar gevraagd wordt.Maar dat klopt niet. Zelfs de jongen die Charlie altijd pest en heel vervelend is, vindt dat hij wèl heel goed iets kan!

Charlie kan namelijk de mooiste dingen maken uit karton! Van stevig karton maakt hij zelfs een rolstoel voor meneer Serebeen, met wie hij het heel goed kan vinden.
Dat meneer Serebeen al 92 jaar is – en Charlie 10! – maakt niet uit. Dat hij slecht ter been is, dat dan weer wel. Daarom maakt Charlie die rolstoel voor hem. Van karton. Want zijn vriend vertelt hem dat hij graag op avontuur gaat. En tja, dat kan hij nu niet meer.

Maar nu Charlie dat fantastische idee had, kunnen ze samen op avontuur.
En Charlie heeft nog meer ideeën: als die rolstoel zo goed is, kan hij dan ook een auto maken?
Nou, dat kan dus wel. Alleen is het karton op voor hij klaar is.

En het probleem is dat er nergens meer karton te verkrijgen is! Niemand heeft meer karton. Ook de ouders van Charlie niet, die een boekhandel hebben en dus ook karton nodig hebben. En de juf op school die graag laat knutselen met wc-rolletjes: dat gaat ook niet door.Maar wat is er aan de hand dan? Waarom is ineens al het karton op? Dat kan toch niet!
Meneer Serebeen vindt dit een uitkomst: nu kunnen ze echt op avontuur! Ze gaan uitzoeken waarom er geen karton meer is…

Heerlijk zo’n fantasievol verhaal waarin behalve voor een leuk en toch ook spannend avontuur ruimte is voor een thema: vriendschap. In verschillende vormen.
En je ziet Charlie groeien: hij durfde niets. Maar nu wel!
Korte hoofdstukken en leuke tekeningen en... zuurbietensap!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER