Brené Brown

Verlangen naar verbinding
Brené Brown

Je bent pas vrij als je je realiseert dat je nergens bij hoort - dat je overtal bij hoort - op geen enkele plek. De prijs is hoog. De beloning groot.

Maya Angelou

Deze uitspraak van Angelou loopt als een rode draad door het boek heen.
Brené Brown is een groot fan van deze Maya Angelou, vooral dankzij het gedicht En toch sta ik op (And still I rise) dat bij Brené insloeg als een bom. Ze las alles van Angelou en als ze ergens mee zat dan sloeg ze een van haar boeken open, zoekend naar een helpende tekst. Maya was haar raadsvrouwe.
En toen las ze dit bovenstaande citaat en was het er totaal mee oneens. Het klopte niet wat Angelou schreef. Brené was onthutst. "Waarom zegt ze dat nou? Dat is niet waar! Het is juist essentieel om ergens bij te horen. We moeten bij iets, bij iemand, bij een bepaalde plaats horen." Twintig jaar lang worstelde Brené Brown met deze uitspraak...

Het prettige van Brené Brown is dat zij altijd van zichzelf uitgaat. Ze is heel openhartig over haar gedachten, of ze nu angstig of onzeker is, ze deelt het met ons.
In het eerste hoofdstuk vertelt ze over haar leven. Hoe zij als kind nooit uitgenodigd werd op verjaardagen van blanke kinderen omdat men dankzij haar voornaam Casandra ervan uitging dat ze gekleurd was. Maar als ze op verjaardagen kwam van gekleurde klasgenoten, schrokken de rest van de aanwezigen weer dat zij blank was. En zo ging het haar hele leven. Ze was de enige niet katholiek op een katholieke school. Haar ouders verhuisden veel waardoor ze altijd het 'nieuwe meisje' was. Maar het ergste was dat ze afgewezen werd voor de Bearkadettes (soort cheerleaderteam) Zelfs haar ouders waren teleurgesteld in haar... En die ouders gingen nog scheiden ook...

Dit alles maakte dat Brené zich als een kameleon kon aanpassen. "Ik werd een heel eenzame vreemde voor mezelf." Ze begon mensen te bestuderen. "Ik gebruikte mijn vaardigheden in patroonherkenning om te anticiperen op wat mensen wilden, dachten of deden. Ik leerde het juiste te zeggen of op de juiste manier aanwezig te zijn. " Iets wat haar later goed van pas zou komen. Bestuderen van mensen werd zelfs uiteindelijk haar beroep! Het citaat van Maya Angelou kon ze echter nog steeds niet accepteren. Iedereen wil er toch bij horen?

Maar door haar studie en misschien juist wel door het 'er niet bij horen' deed ze de dingen waarvan mensen zeiden dat het niet kon. Ze wilde niet langer in het keurslijf passen dat haar opgelegd werd. Ze kón zich niet langer aanpassen. "Al wilde ik nog zo graag lid zijn van een groep, ik bleef liever een buitenstaander dan dat ik er iets voor opofferde." - Dat deze gedachte zal leiden tot de ontrafeling van het citaat beseft Brené Brown op dat moment nog niet. -

En dan... krijgt ze de kans om Maya Angelou te ontmoeten, en uitgerekend deze vrouw zegt tegen haar.

'U doet belangrijk werk. Blijf ermee doorgaan. Blijf over uw werk praten. Stop er niet mee en laat u door niemand in de weg staan. [...]
Ga niet aan de kant, Brené."

Deze laatste zin werd haar leidraad. En eindelijk viel ook het muntje. Ze begreep, twintig jaar later, wat Maya Angelou bedoelde! Eindelijk! Ze besefte: Het gaat erom om trouw aan jezelf te zijn, authentiek te zijn. "Je zult altijd overal bij horen als je maar jezelf bent en op een echte manier over jezelf en je werk praat."

Brené Brown dook haar onderzoekshol in en kwam er vier jaar later weer uit. Haar ervaringen en conclusies over dit onderzoek kun je in dit helder geschreven, verhelderende en boeiende boek lezen. Geen belerend vingertje, geen 'als je dit maar doet, dan komt het goed'. Nee gewoon een eerlijk, helder boek vol beschouwingen, twijfel, vragen én antwoorden. Grote aanrader.

"Bij jezelf horen betekent je geroepen voelen om alleen te staan - om de wildernis van onzekerheid, kwetsbaarheid en kritiek te trotseren. We kunnen onszelf ons hele leven blijven verraden en ervoor kiezen om ons aan te passen in plaats van alleen staan. Maar zijn we eenmaal voor onszelf en onze overtuigingen zijn opgekomen, dan ligt de lat hoger. Een wild hard verzet zich tegen aanpassingen en rouwt om verraad.[...]
Daardoor voelt de wildernis soms heel eenzaam en als een straf en dat is soms heel ontmoedigend. [...]
Maar als je maar vaak genoeg je ene voet voor je andere zet, als je maar lang genoeg koers houdt, dan baan je je vanzelf een weg door de wildernis en het zal je verbazen hoeveel mensen daar al leven. [...]
De wandeling ernaartoe is moeilijk, maar de authenciteit die er heerst, is het leven zelf.[...]"
Het is de enige weg naar bevrijding.

Dr. Brené Brown is professor aan de Universiteit van Houston waar ze meer dan 12 jaar onderzoek deed naar kwetsbaarheid, moed, authenticiteit en schaamte. Ze is bekend van haar TEDTalk die meer dan 21 miljoen keer is bekeken en schreef de bestsellers De moed van imperfectie, De kracht van kwetsbaarheid en Sterker dan ooit. Brené woont in Houston, samen met haar echtgenoot Steve en hun twee kinderen Ellen en Charlie.

ISBN 9789400509689 | Paperback | 207 pagina's | Uitgeverij Lev. | februari 2018
Vertaald door Banella van Beusekom

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verlangen naar verbinding
Er bij horen en de moed om alleen te staan
Brené Brown

De auteur schrijft vanuit een persoonlijke ervaring: ‘Erop terugkijkend (= haar jeugd) realiseer ik me dat ik mijn carrière waarschijnlijk te danken heb aan het feit dat ik er niet bij hoorde’, pag 23.

Mensen hebben een aangeboren verlangen naar verbondenheid - 'ergens bij horen': ze willen graag deel uitmaken van een groter geheel. We zien die spirituele ervaring, zoals de auteur het noemt, duidelijk in de massale betrokkenheid bij bijvoorbeeld The Passion, Allerzielen en bij de MH17. Tegelijk willen mensen niet dat dit opgaan in een groter, bezielend verband ten koste gaat van hun authenticiteit en persoonlijke vrijheid want mensen hechten daar tegenwoordig sterk aan.

Er wordt een 'verminderd gevoel van gedeelde menselijkheid', pag 41, ervaren en mensen ervaren dat als een tekort. Zo ontstaan er maatschappelijke spanningen en problemen: eenzaamheid, vooroordelen en polarisatie die mensen op zichzelf als individu terugwerpen. Mensen nemen daardoor afstand tot de samenleving die minder 'samen' is en meer een optelsom van individuen: ‘Als de opdeling toeneemt, neemt tegelijkertijd de eenzaamheid toe’, pag 61.

In dit boek wordt de wildernis als beeld van het leven gebruikt waarin we vertrouwen in de ander en onszelf nodig hebben om te kunnen (over)leven. De wildernis is een uitdaging die ons oproept moeilijkheden niet uit de weg te gaan maar te trotseren en ermee te leren omgaan.

De auteur reikt 'de 7 elementen van vertrouwen' aan die gelden voor de relatie tot de ander maar ook tot jezelf:

grenzen respecteren
betrouwbaar zijn in je woorden
verantwoordelijkheid nemen voor je gedrag
vertrouwelijk omgaan met wat je ter ore komt
integer handelen: ‘moed boven gemak’
niet oordelen
de ander ruimhartig benaderen en beoordelen

Dit alles komt mooi samen in het hoofdstuk: ‘Het is moeilijk om van dichtbij een hekel aan mensen te hebben. Zoom in’. Bijzonder is het voorbeeld van de man die in 2015 zijn vrouw bij de aanslag in het Bataclan theater in Parijs verloor en schreef: 'mijn haat krijgen jullie niet' (hij schreef er een indrukwekkend boekje over: 'Een jihad van liefde').

Dit boek is een warm pleidooi om sámen mens te zijn door ánders met conflicten om te gaan en de ander altijd als mens te blijven zien en aanvaarden. De wijze inzichten van de auteur vragen daarom dikwijls om een omkering van onze gebruikelijke, vaak primaire wijze van (ver)oordelen waardoor de ander alleen maar verder van mij komt af te staan. Zij spreekt over conflicttransformatie waarin het gewone – dat maar al te menselijk is – wordt overstegen.

ISBN 9789400509689 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Lev. | februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De moed van imperfectie
Brené Brown

"If I waited for perfection, I would never write a word"
Margaret Atwood

Een goede vriendin wees me op het bestaan van Brené Brown en haar boeken. Aangezien ik blind kan varen op het oordeel van die vriendin werd ik nieuwsgierig. Ik kocht het boek, hoewel de aanbeveling van Oprah Winfrey herself op de cover voor mij eerder een reden is om het boek niet te lezen. Maar de titel was intrigerend en de nieuwsgierigheid naar wat deze Brené Brown mij te melden zou hebben was groot.

En nu een flinke tijd later is dit boek zichtbaar een veelgelezen boek, tussen de bladzijden zitten kleine briefjes zodat ik bepaalde teksten makkelijk terug kan vinden. Het boek zit ook vol ezelsoren, wat wijst op mooie 'om te onthouden' zinnen. Maar wat maakt het boek nou zou speciaal?

Brené Brown verstaat de kunst om heel helder te schrijven zonder het bekende 'als je dit nu maar doet dan komt het goed' toontje.
Zij vertelt over haar onderzoek naar schaamte. Wat voor invloed schaamte heeft op mensen. Ze verzamelde daarvoor duizenden verhalen en zocht de overeenkomstige patronen daarin en ontdekte nieuwe patronen waarover ze meer wilde weten. Het viel haar op dat bepaalde mensen ondanks hun schaamtegevoelens en angst om niet goed genoeg te zijn toch een inspirerend leven leidden. Hoe kon dat?

Ze maakte een lijst en schreef de eigenschappen op van mensen met en zonder 'bezield leven' zoals ze het maar noemde, dus leven vanuit het gevoel dat je de moeite waard bent.
De 'met' lijst stond vol woorden als eigenwaarde, vertrouwen, intuïtie, hoop, authenticiteit, liefde, geluk, dankbaar enz. De 'zonder' lijst stond vol woorden als perfectionisme, gevoelens dempen, behoefte aan zekerheid, uitputting, niemand nodig hebben, vergelijken, aanpassen, oordelen, gevoel van schaarste...

De uitkomst van haar onderzoek maakte dat Brené schrok, enorm schrok zelfs. Ze dacht, 'mooi is dat, ik leef precies volgens de shitlijst.' Zij, Brené, hoorde niet bij die mensen die authentiek waren en zichzelf in al hun imperfectie en kwetsbaarheid accepteerden. Zij was verbijsterd, en kreeg een inzinking - later noemt ze de inzinking het spiritueel ontwaken -. Ze was namelijk tot de ontdekking gekomen dat ze bezig was voor anderen, ze toonde steeds de Brené die mensen wilden zien, maar niet de Brené die ze werkelijk was. Het maakte dat ze een lijst maakte met alle eigenschappen van de door haar ondervraagde bezielde mensen en naar een psycholoog stapte en meldde 'Ik heb meer dingen van deze lijst nodig. Ik wil graag een paar gerichte tips en technieken. Niets diepgravends. Geen gedoe met jeugdtrauma's en zo'.
Later hebben zij en de therapeute er nog smakelijk om kunnen lachen. Het werd een pittig jaar vol zelfonderzoek, vol pijnlijk en diepgravend werk, maar dat bleek niet voor niets. Er was iets veranderd, ze was kalmer, meer in balans en voelde zich voor het eerst van haar leven op haar gemak in haar eigen vel. In dit boek vertelt zij wat er bij komt kijken om zover te komen.

Als je het bovenstaande leest, lijkt het op weer zo'n zweverig halleluja boek met als eindresultaat dat je glimlachend en stralend door het leven gaat, het licht gezien hebt en nooit meer ongelukkig, bang of verdrietig bent en je gezins- en huwelijksleven eindeloos prachtig is, zonder ruzie of boze buien enz. Maar dat is juist niet wat in dit boek verteld wordt. Brené Brown vertelt hoe je die frustrerende beelden los kunt laten en een eigen leven kunt gaan leiden zonder al die hooggegrepen idealen en denkbeelden.

Het mooie is dat het zelfonderzoek dat Brené hield in feite onderdeel is van haar werk. Ze is onderzoekster naar gevoelens en handelen van mensen en de gevolgen daarvan. Ze is vooral onderzoekster naar gevoelens die mensen liever niet bespreken zoals, schaamte, niet perfect zijn, aan verwachtingen moeten voldoen etc. Ze kon haar eigen onderzoeken toepassen op die situatie in haar leven. Ze had veel steun aan de gehouden gesprekken met mensen die een bezield leven leidden. Ze merkte op dat zij de moed hadden om hun schaamte-, angst- en onzekerheidsgevoelens e.d. te uiten en niet allerlei smoezen verzonnen om maar niet geconfronteerd te worden met die gevoelens. Kortom, die mensen accepteerden dat zijn niet perfect waren. Ze waren aardig voor zichzelf.

Het resultaat van dat onderzoek is een zeer prettig leesbaar boek geworden vol menselijke gedachten en verhalen inclusief die van Brené Brown zelf. Ook vertelt zij hoe ze tot bepaalde inzichten kwam en welke handelingen helpen om tot een 'bezield leven' te komen.
In tien wegwijzers vertelt Brené hoe je kunt omgaan met jouw lastige gevoelens en waarom je niet altijd zo superperfect hoeft te zijn. Ze gebruikt daarbij de dipknop... D = duidelijkheid, I = Inspiratie, P = positieve actie. Voor de rest moet iedereen de wegwijzers zelf lezen want elk citaat dat ik zou geven zou uit zijn context gehaald zijn en die context is juist de kracht van het boek. Alles grijpt op elkaar in en Brené Brown heeft dat mooi, logisch en verhelderend weergegeven.

'Mijn nieuwe Super Soulmate' noemt Oprah het boek. Zover wil ik niet gaan maar wel raakt het je ziel. Wat Brené Brown schrijft geeft inzicht en rust in een wereld waarin alles beter, mooier, slimmer en grootser moet en dat moet dus juist helemaal niet! Imperfect zijn mag, is normaal en hoort erbij, ook dan ben je goed genoeg.

Brené Brown is professor aan de Universiteit van Houston waar ze jarenlang onderzoek heeft gedaan naar kwetsbaarheid, moed, authenticiteit en schaamte.

ISBN 9789400503496 Paperback 168 pagina's met literatuurlijst Uitgeverij Lev april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Non-fictie

Brené Brown