https://geerteke.com

Een zee van glas
Geerteke van Lierop

De fragmenten uit het dagboek van de schrijfster zijn ontstaan na de dood van haar vriend die verdronk tijdens een vaartocht met zijn boot. Ze beschrijft hierin haar ervaringen gedurende het eerste jaar. De schrijfstijl van de auteur bestaat uit korte en krachtige zinnen die daardoor indringend zijn en zeggingskracht hebben, zoals deze: ‘Hij neemt nooit meer op’.

Prachtig is haar beschrijving van de verkopers wanneer zij kleding en een nieuwe bril aanschaft. Hun warme benadering van haar rouw is gewoon voelbaar. 

Poëtische intermezzi wisselen de teksten af zoals deze op pag. 22:

jij bent

in het alles

in het niets

en ik ben

zwart

van verdriet

Haar collega, die hetzelfde heeft meegemaakt, vertelt van haar ervaring die ook Geerteke zal ondervinden: ‘Ik heb veel vrienden verloren omdat ze me niet begrepen en ik dit verlies niet met hen kon delen. Jij gaat ook vrienden verliezen. Je krijgt nu veel aandacht, maar over een half jaar is dat afgelopen en wordt het stil, heel stil’, pag. 35. 

Regelmatig weet de auteur situaties kernachtig te omschrijven:

‘Hij daar. Ik hier’, pag. 51.

‘Ik rouw alleen. Rouwen is alleen’, pag. 55.

‘Ik ben thuis. Hij was mijn thuis’, pag. 65.

Ontroerend is de ontmoeting met een man op straat in Londen die eindigt met deze woorden: ‘Hij pakt mijn hand en zegt: ‘God bless you’. , pag. 61.

Een klein maar waardevol boekje!

ISBN 9789025906665 | Hardcover | 104 pag | Ten Have Utrecht | oktober 2018

© Evert van der Veen, 26 oktober 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER