Het laatste geschenk van Paulina Hoffmann
Carmen Romero Dorr

Berlijn. Het is augustus 2016.
Alicia staat voor de deur van nummer 14B in de Kastanienallee met een sleutel in haar hand. Ze is hier nog nooit geweest en heeft geen idee wat ze binnen zal aantreffen. Haar oma Paulina heeft haar dit appartement nagelaten, terwijl niemand van de familie er zelfs maar van op de hoogte was dat Paulina een woning in Berlijn had! Ze woonde immers in Spanje!

Alicia vindt het spannend. Wat  voor geheimen had haar oma? Wat zal ze binnen aantreffen? Niet veel: er staan wat meubels, maar er ligt geen briefje, geen verklaring. Ze heeft gepland er twee weken te blijven, en ze heeft een afspraak staan met de broer van haar vriendin, dus ze pakt haar koffer uit en slaat wat voedsel in.
Als ze een dag later een fotoalbum op tafel ziet liggen terwijl ze zeker weet dat die er eerder niet lag, slaat de schrik haar om het hart! Iemand anders heeft een sleutel van datzelfde appartement! Ze neemt onmiddellijk haar intrek in een hotel, maar zo krijgt ze geen antwoord op haar vragen…

Waarom heeft haar oma haar nooit iets verteld? Natuurlijk weet Alicia wel dat Paulina uit Duitsland afkomstig is, maar van haar verleden weet ze verder niet veel. Foto’s heeft ze gezien, maar daar is het bij gebleven.

De lezer weet meer. Paulina was een kind van zes jaar toen de onlusten die voorafgingen aan de Tweede Wereldoorlog uitbraken. Haar vader had een dokterspraktijk, samen met Löwe, een joodse arts. Diens dochter Ana, even oud als Paulina, was haar allerbeste vriendin en ze woonden ook nog in dezelfde straat. Maar de families raakten gescheiden door de gebeurtenissen.
Onwetend van Ana’s lot vertrokken Paulina en haar moeder na de oorlog naar Spanje waar haar moeder een zus had. Haar vader is omgekomen in Rusland, haar broertjes zijn evenmin ooit teruggekomen. Paulina heeft haar twee kinderen ook nauwelijks iets over haar verleden verteld. Om de raadsels op te lossen moet Alicia naar Berlijn. Daar moeten antwoorden liggen.

Het verhaal verspringt herhaaldelijk in de tijd. Er is het heden, en het recente verleden, maar ook de jaren van de oorlog met een sprong naar de jaren vijftig, om het levensverhaal van Paulina te kunnen vertellen. Aan het einde valt alles op zijn plek.

Naast dit aangrijpende verhaal dat gebaseerd is op ware feiten is er nog het verhaal over het leven van de grootmoeder en de kleindochter, waarbij je je kan afvragen of daar meer achter zit dan boekvulling. Moeten we de beslissingen die de vrouwen nemen nog opvatten als een gevolg zijn van de oorlog? Echt overtuigend is dat niet. Paulina en haar kleindochter zijn evenwel allebei vrouwen die te maken krijgen met tegenslag en die hun best doen de kracht te vinden om gelukkig te kunnen worden.

Al zijn dit soort verhalen vaker verteld, ze blijven de moeite waard. De schrijfster hoorde de familieverhalen toen ze een kind was. Haar grootouders verhuisden vanuit Duitsland naar Spanje tijdens de Tweede Wereldoorlog. En het leest als een trein! Als lezer wil je ook antwoord hebben op de vragen, die Alicia zich stelt. De schrijfster stelt je geduld danig op de proef door de afwisseling van personen en tijd.

Dit is een verhaal voor de liefhebbers van ‘Haar naam was Sarah’. Het is het debuut van de Spaanse schrijfster Carmen Romero Dorr (1981)

ISBN 9789026346446 | Paperback | 328 pagina‘s | Uitgeverij Ambo Anthos | februari 2019
Uit het Spaans vertaald door Fennie Steenhuis

© Marjo, 6 april 2019

Lees de reactie op het forum en/of reageer. Klik HIER