De laatste Goldstern
Motell Rijnen

In De laatste Goldstern gaat Meier, na het overlijden van zijn vader, op zoek naar antwoorden over het overlijden van zijn moeder Szenja. Szenja heeft als één van de weinigen van haar dorp en schijnbaar de enige van haar familie de Tweede Wereldoorlog overleefd. Ze gaat in Nederland wonen, trouwt daar en krijgt al snel haar zoontje Meier. Nog geen 2 jaar later sterft zij. De reden van haar sterven is in nevelen gehuld en Meiers vader wil er niet over praten. Nu, twintig jaar later en in het bezit van een dagboek van zijn moeder, hoopt Meier daar eindelijk helderheid over te krijgen.

‘Sorry dat ik je even heb laten wachten. Fijn dat je er bent en leuk met je kennis te maken. Ik ben Chaja.’ Heel even trilden haar lippen.
‘Ik ben Meier, aangenaam, van het advertentietje in de Volkskrant. Ik ben blij dat u gereageerd heeft. Ik had de moed bijna opgegeven.’
Ze stonden tegenover elkaar en hij wist niet goed wat hij verder moest zeggen, dus leek het hem het beste om direct met de deur in huis te vallen.
‘Ik heb kortgeleden het dagboek van mijn overleden moeder gevonden. Ze was Litouwse en ze heeft daarin opgeschreven wat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Ik wil haar verhaal leren kennen, maar begrijp niets van het Hebreeuwse schrift en zoek iemand die het voor mij wil vertalen.’
Ze leek hem te taxeren en dat gaf hem een ongemakkelijk gevoel. Ze voelde dat aan en probeerde hem op zijn gemak te stellen.
‘Zoiets had ik al begrepen. En om bij het begin te beginnen: jij vraagt je natuurlijk af waarom ik heb gereageerd. De technische verklaring daarvan is simpel: mijn ouders waren Oost-Europese Joden en ze vonden het belangrijk om mij Hebreeuws en Jiddisch te leren.’
Hij begreep niet goed wat ze bedoelde met ‘technische verklaring’.
Was er nog een andere reden?

Ja, een andere reden was er zeker. In de ruim 200 pagina’s die het boek kent, volgt er een wirwar van informatie vanuit verschillende gezichtspunten en uiteindelijk worden heel veel dingen duidelijk. Ook blijkt er ineens toch nog een broer van zijn moeder te bestaan en wordt de titel duidelijk: De laatste Goldstern.
Als de schrijver het doel had om aan de lezer over te brengen hoe chaotisch de informatie tot Meier gekomen is, dan is hij met zijn schrijfstijl en opbouw van het verhaal hier zeker in geslaagd! Als lezer vond ik het daarom soms echt lastig om het verhaal te volgen.
De basis van het verhaal is prachtig, maar de schrijver had er naar mijn mening zoveel meer uit kunnen halen!

ISBN 978 94 6493 652 0 | paperback | 230 pagina’s | Uitgeverij Davey Jones Publishing | 2024

© Els ten Voorde, 21 maart 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER