Carlos Ruiz Zafón

http://www.zafon.nl

Stad der nevelen
Verhalen bij Het kerkhof der vergeten boeken
Carlos Ruiz Zafón

Elf verhalen die veelal hun oorsprong hebben in het vierluik waarmee Carlos Ruiz Zafón de wereld veroverde.
Het valt aan te raden om die boeken eerst te lezen, omdat de personages uit de verhalen, de geschiedenis van de mythische bibliotheek een voorname plek innemen. Het kortste verhaal beslaat twee pagina’s, het langste ongeveer zestig.

Het boek opent met een voorwoord van de Spaanse uitgever, waarna het eerste verhaal ons meeneemt naar ‘nooit voorgevallen herinneringen van een zekere David Martin’.
De achtjarige Martin ontmoet een meisje, Blanca, waar hij meteen voor valt. Ze is niet alleen een paar jaar ouder, ook is ze afkomstig uit de hogere klasse. Onbereikbaar dus. Maar door de achtergrond van het meisje staat ze open voor een jongen als hij, als hij blijk van interesse geeft. Helaas komt ze op een gegeven moment niet meer opdagen. David wil haar vinden, maar als hij daar in slaagt verdwijnt het meisje op dramatische wijze voorgoed uit zijn leven.

Ook het tweede verhaal gaat over David. Is het ‘onze’ David? Het is het hartverscheurende verhaal van een hoogzwanger meisje dat haar kind nooit zal kennen.
Ook aangrijpend is het verhaal van het meisje dat door haar vader ‘verhuurd’ wordt, hetgeen haar leven voorgoed zal verwoesten.

In alle verhalen vinden we elementen terug uit het vierluik: de stad Barcelona, bekende personages, zoals behalve David ook Sempere, maar ook de vrij duistere magische sfeer, waardoor de lezers zo getroffen werden. Boeken zijn natuurlijk een veelvoorkomend element, zoals boekenwinkels en bibliotheken.
Maar dan word je verrast door het laatste verhaal in het boek, dat een totaal andere sfeer heeft. Onderwerp is de aanslag op de Twin Towers, op 11 september 2001.Het verhaal, toepasselijk Inferno geheten, wordt voorafgegaan door een inleiding, waarin de vertaler van Zafóns boeken stelt dat het voor de lezer de enige kans is om iets te lezen dat zich afspeelt in onze huidige tijd.
Of we blij moeten zijn met dit verhaal dat gebaseerd is op getuigenverklaringen is de vraag. Het is gruwelijk. En in tegenstelling tot de minder prettige elementen in zijn romans, is dit levensecht.

Bij een aantal verhalen staan foto’s, waarover je meer informatie kan vinden aan het einde van de bundel.

Carlos Ruiz Zafón (1964-2020) begon zijn carrière met vier YA-romans: De Nevelprins, Het middernachtspaleis, Septemberlichten en Marina.
Internationaal bekend werd hij met het vierluik Het Kerkhof der Vergeten Boeken.
Deze bundel bevat verhalen die al eerder waren verschenen. Omdat hij al zo jong overleed is het een postuum eerbetoon geworden.

ISBN 9789056726898 | Hardcover | 208 pagina's | Uitgeverij Signatuur | juni 2021
Vertaald uit het Spaans door Nelleke Geel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het labyrint der geesten
Carlos Ruiz Zafón

Het Kerkhof der Vergeten Boeken is een vierluik. Het labyrint der geesten is het afrondende deel, waar Carlos Ruiz Zafón ruim 800 pagina’s voor nodig heeft. Alle vragen zijn nu dan ook beantwoord. Het Kerkhof der Vergeten Boeken bevindt zich in en onder Barcelona. Het is een bijzonder geheel van gangen en trappen, planken vol met boeken, en de bezoeker kiest er een boek om er voor te zorgen dat het nooit meer vergeten zal worden.

In De Schaduw van de Wind, het eerste boek, was de hoofdpersoon Daniel Sempere, en het boek dat hij koos was van Julián Carax.
In het vierde deel is er ook sprake van een zeldzaam boek, dat Het labyrint der geesten heet. De schrijver is Julián Mataix. Niet dat de rol van dit boek zo groot is in dit vierde deel, maar de herhaling valt op.

Het is schier onmogelijk om ‘even’ te vertellen waar het verhaal over gaat, vooral omdat enige voorkennis van de eerdere drie delen er niet bij iedere lezer zal zijn. Dat hoeft ook niet per se, al lijkt het me wel prettiger. Er zijn in dit laatste deel personages die je eerder ontmoet kan hebben: Daniel Sempere, Fermín en Alicia Gris zijn de belangrijkste, maar er zijn vele anderen. Dus heel summier...

Alicia Gris is een alleenstaande jonge vrouw, die nogal wat verdovende middelen inneemt omdat zij veel last heeft van een oude wond. Zij is een vrouw die niet alleen door middel van haar schoonheid maar vooral ook met behulp van haar intelligentie de mannen om haar vinger weet te winden. Gezien de tijd waarin zij haar weg moet zien te vinden is zij een unicum, een heel interessante vrouw.
Ze onderzoekt de verdwijning van Mauricio Valls, politicus die eerder directeur van de gevangenis van Montjuïc was. In die gevangenis werden politieke vijanden opgesloten. Of vermoord. Alicia moet uitzoeken of een van deze gevangenen uit is op wraak, of dat er opnieuw politieke spelletjes gespeeld worden. Als zij een boek vindt dat verstopt zat in het bureau van Valls ontdekt ze een ingewikkeld web waarin de levens van die politicus en zijn familie verweven zijn met de familie Sempere.

Het is een complot dat in een andere tijd begonnen is en diverse lijntjes heeft naar de politieke roerselen in Spanje: de Burgeroorlog, het regime van Franco, de daarop volgende revoluties. Een achtergrond die veel stof biedt voor allerlei complotten en familieverwikkelingen, waar Zafón dankbaar gebruik van maakt. Dat het geheel ondanks alles toch goed te volgen blijft, is een kunst die niet iedere schrijver beheerst. Zafón wèl!

Het aantal pagina’s had zeker minder gekund, maar nu zitten er vele verwijzingen in naar eerdere verhaallijnen en herhalingen die er voor zorgen dat je als lezer de draad niet kwijt raakt. Dat doet de schrijver door steeds van vertelperspectief te wisselen en een eerder vermeld feit te verwerken binnen dit andere gezichtspunt.
Ook wordt er veel verteld over de achtergrond: politiek, architectuur, plus het stratenplan van Barcelona, zonder dat er echt lange saaie uitweidingen gelezen moeten worden. De volzinnen van het personage Fermín zijn juist een bron van genot voor de taalliefhebber.

‘Breng je in ieder geval een roos voor me mee?’
‘Ik breng je een hele kar met de grootste en de geurigste, mijn duifje.’
‘En denk er aan mevrouw Bea er eentje te geven, want Danielito is hopeloos en vergeet het weer tot het te laat is.’
‘Ik heb de jongen te veel jaren de luiers gewisseld om vandaag strategische details van een dergelijke draagwijdte over het hoofd te zien.’
‘Beloof me dat je niet kletsnat zult worden.’
‘Als ik nat word, kom ik des te vruchtbaarder en productiever terug.’

Ook als het personage Fermin er niet is, bedient Zafón zich in zijn verhalen van een haast 19^e-eeuwse stijl: lange zinnen, veel bijvoeglijke naamwoorden, met veel achtergrondinformatie en onderhoudende dialogen op zijn tijd. En voordat je het weet zijn die bijna 900 pagina’s gelezen...

‘Het leven ging ondertussen in zijn eigen tempo voorbij, tussen openbaringen en hersenschimmen, zoals te doen gebruikelijk, zonder al te zeer op ons, die allemaal op de treeplank meereizen, te letten. Ik genoot van een dubbele kindertijd: eentje die tamelijk conventioneel was, als zoiets bestaat en die door de buitenwereld wordt waargenomen; en de andere imaginair, de kindertijd die alleen ik beleefde. Ik had een paar goede vrienden, de meeste van hen waren boeken.‘

ISBN 9789056725815 | Hardcover | 848 pagina's | Signatuur| oktober 2017
Vertaald uit het Spaans door Nelleke Geel

© Marjo, 12 februari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De gevangene van de hemel
Carlos Ruiz Zafón

Het is 1957 en Daniel Sempere werkt in de boekenwinkel van zijn vader in Barcelona. Hij woont met zijn vrouw Bea en hun babyzoontje Julián in een klein appartement boven de winkel. Zijn goede vriend en voormalig zwerver Fermín werkt ook in de winkel en is een trouwe medewerker. De laatste tijd maakt Daniel zich zorgen om zijn vriend. Fermín oogt zorgelijk en valt zienderogen af. Binnenkort gaat hij trouwen met Bernarda, zijn grote liefde. Ziet hij tegen het huwelijk op?

Dan brengt een vreemdeling een bezoek aan de boekwinkel. Hij koopt van Daniel een peperduur boek. Het boek blijkt een geschenk te zijn voor Fermín en wanneer deze de boodschap leest die door de onbekende voorin is geschreven, trekt hij wit weg. Voor Fermín is de mysterieuze klant beslist geen vreemde. Het wordt tijd om Daniel zijn geschiedenis te vertellen:

In 1939 arriveert gevangene nummer 13 in het kasteel dat bovenop de berg Montjuïc staat en dienst doet als gevangenis. Het overgrote merendeel van de gevangen verlaat de gevangenis in een jute lijkzak. Het is oorlog, het zijn zware en rare tijden. Gevangene nummer 13 wordt gevraagd zijn naam bekend te maken en hij stelt zich voor als Fermín Romero de Torres. Fermín belandt in cel nummer 13, een stinkend, donker hol.

Fermín is blij verrast wanneer hij ontdekt dat zijn overbuurman niemand minder is dan David Martín, een schrijver waar Fermín een diepe bewondering voor koestert. Helaas kent Martín lange periodes waarin zijn geest hem in de steek laat. De man lijkt ze niet meer allemaal op een rijtje te hebben. Ook de directeur van de gevangenis, Mauricio Valls, is op de hoogte van het schrijverstalent van gevangene Martín. Martín wordt opgedragen de werken van Valls te herschrijven. Als hij niet aan het verzoek voldoet zal Valls zich wreken op Isabella Sempere en haar jonge zoontje Daniel. Martín is bijzonder gesteld op deze twee mensen en hij is doodsbenauwd. Hij bedenkt een ontspanningsplan voor Fermín die op zijn beurt ook door de gevangenisdirecteur onder druk wordt gezet. Martín zal Fermín helpen op voorwaarde dat deze zich over Isabella en de kleine Daniel zal ontfermen.

Daniel is geschokt door het verhaal van Fermín. Zijn moeder Isabella is al jaren dood, ze is gestorven aan een mysterieuze ziekte. Heeft haar dood te maken met het verhaal van Fermín? Heeft Mauricio Valls zijn dreigement uitgevoerd? En wie is Martín eigenlijk? Hoe intiem was de band tussen hem en Isabella? Het verhaal van Fermín is nog niet uit. Er is meer. Wanneer Daniel de hele geschiedenis heeft gehoord, is er een zaadje haat in hem geplant. Dit zaadje zal uitgroeien tot een diepgewortelde en alles overwoekerende haat. Inmiddels is ook duidelijk door welke zorgen Fermín geplaagd wordt en het zal Daniel de nodig inspanning kosten om hem te helpen.

De gevangene van de hemel is het derde boek in een serie van vier. Eerder verschenen al De schaduw van de wind en Het spel van de engel. Elk boek in de serie kan afzonderlijk gelezen worden en de volgorde mag variëren. Kenmerkend voor Zafón is toch wel zijn voorliefde voor het mysterieuze. Ook in dit boek dienen duistere zaken zich aan. Heeft schrijver David Martín de gevangenis levend verlaten? En waarom laat Mauricio Valls zich al jaren niet meer in het openbaar zien?

De gevangene van de hemel is wederom een literair kunstwerkje van Zafón. Het verhaal komt wat langzaam op gang maar wanneer de toon eenmaal is gezet, leest het als een trein. Ik vind zijn intense manier van schrijven en zijn sfeerschetsen erg aantrekkelijk. Mooi ook hoe de hoofdpersonen en de verhalen uit de twee vorige boeken samenkomen. Omdat ik - als verwende Zafón-lezer - al wist wat voor moois ik kon verwachten, was ik dit keer iets minder betoverd maar dat neemt niet weg dat dit boek wederom een pareltje is. Het enige nadeel is dat het boek dunner is, de eerste twee boeken zijn twee keer zo dik. Na het lezen van dit boek zijn er nog genoeg vragen die smeken om een antwoord. Zal deel vier deze gaan brengen? Ik hoop dat het laatste deel niet lang op zich zal laten wachten. Ik wil meer Zafón!

ISBN 9789056724559| gebonden met stofomslag en leeslint | 320 pagina’s| Uitgeverij Signatuur |september 2012
Vertaald door Nelleke Geel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het spel van de engel
Carlos Ruiz Zafón

Als kind al smokkelt de in Barcelona woonachtige David Martín boeken het huis binnen. Stiekem welteverstaan want zijn vader vindt het maar niks. Hoogoplopende ruzies zijn het gevolg wanneer vader een verstopt boek ontdekt. In de eigenaar van boekenwinkel Sempere & Zoons vindt David een bontgenoot. Sempere senior neemt de knul onder zijn hoede en voedt zijn honger naar boeken.

Dan is David getuige van de brute moord op zijn vader. Ook al lagen ze vaak met elkaar overhoop, ze hielden van elkaar. De moeder van David heeft het gezin jaren geleden de rug toegekeerd, van haar hoeft David geen liefde te verwachten. Gelukkig neemt de welgestelde Don Pedro Vidal de tiener onder zijn hoede. David krijgt een baantje bij een krant en werkt zich een slag in de rondte. Zijn beschermheer is invloedrijk en regelt dat David een verhalenreeks voor de krant mag schrijven. Het wordt een doorslaand succes. Helaas betekent dit voor David het einde van de baan bij de krant, zijn jaloerse collega’s kunnen niet met zijn roem omgaan.

David verhuurt zich aan een louche duo. Jarenlang schrijft hij in hoog tempo boeken voor het tweetal. Beroemd wordt David niet, hij moet gedwongen onder een pseudoniem schrijven. Het schrijven van de boeken put hem uit en regelmatig wordt hij overvallen door hevige hoofdpijn. De boeken zijn succesvol maar David haalt er geen genoegdoening uit. Hij kan er zijn hart en ziel niet in kwijt. Uiteindelijk mag David dan toch een boek onder zijn eigen naam schrijven. Tegelijkertijd herschrijft hij een script van zijn beschermheer zonder dat deze zich hier van bewust is. Zijn ziel en zaligheid stopt hij in het werk van de man aan wie hij zoveel verschuldigd is. Het boek wordt een doorslaand succes. Het boek dat David zelf uitbrengt is helaas een ander lot beschoren. Het krijgt negatieve kritieken en de uitgever werkt de verzending naar de boekhandels tegen in de hoop dat David zich weer snel op de pulpboeken stort.

David voelt zich steeds zieker en zijn arts brengt hem slecht nieuws. Het einde van Davids leven is in zicht en dat terwijl hij nog een jonge man is. Maar dan keert het tij. David wordt benaderd door Andreas Corelli, een uitgever uit Parijs. Corelli belooft dat David onder het contract met zijn huidige uitgever uit kan komen en zegt hem een enorme som geld toe in ruil voor het schrijven van een boek. Het boek moet een nieuwe religie creëren en binnen een jaar geschreven zijn. David bekent dat hij niet lang meer te leven heeft maar de uitgever is hier niet van onder de indruk. Ook dat zal in orde komen. David heeft niets te verliezen en gaat akkoord. De volgende dag is hij een rijk man en verlost van zijn hoofdpijn. Hij is zo fit als een hoentje. Het leven lijkt hem toe te lachen maar al snel beseft David dat hij met de verkeerde in zee is gegaan. Er gaat iets onheilspellends van Corelli uit en iedereen die hem of David tegenwerkt staat een duister lot te wachten. David beseft dat hij in de problemen zit. Diep in de problemen. Wanneer ook Cristina, de liefde van zijn leven in handen van zijn opdrachtgever valt en de politie hem op de hielen zit, is hij de wanhoop nabij.

Dit tweede boek in de serie rondom het Kerkhof der Vergeten Boeken evenaart het eerste. Het spannende, mysterieuze verhaal had me al snel helemaal in zijn ban en heb me er volledig in ondergedompeld. Ook deze vertelling is in duistere nevelen gehuld waarbij vermoedens van bovennatuurlijke krachten het verhaal een extra dimensie geven. Wie is de uitgever uit Parijs? Is hij menselijk? De voorgangers van David hebben het pact met de duivelse figuur niet overleefd. Zal David ook sterven?

Het spel van de engel is een prachtig boek geschreven door een uitermate talentvolle schrijver. In de serie zijn inmiddels drie delen verschenen, een vierde zal nog volgen. De boeken horen bij elkaar maar de auteur heeft ze op een wijze geschreven die het mogelijk maakt ze op een andere volgorde te lezen. De schrijfstijl van Carlos Ruiz Zafón vind ik bijzonder sfeervol. Het is haast poëtisch maar tegelijkertijd leest het heel soepel. Complimenten ook voor Nelleke Geel want door haar kundige vertaling is de betovering compleet.

ISBN 9789056723156 | hardcover | 552 pagina's| Uitgeverij Signatuur | mei 2009
Vertaald door Nelleke Geel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De schaduw van de wind

Daniël Sempre wordt als hij hij tien jaar oud is door zijn vader meegenomen naar het 'Kerkhof van vergeten boeken'. Hij mag een boek uitzoeken en kiest er een met de titel 'De schaduw van de wind'. Dat boek laat hem vervolgens niet meer los. Hij wil alles weten over het boek en de schrijver ervan, Julian Carax. En merkwaardigerwijs lijken alle mensen die hij ontmoet, ook de vrouwen op wie hij verliefd wordt, deel uit te maken van het grote spel waarvan dat boek het middelpunt vormt.

Daniël wordt gevolgd door een raadselachtig persoon die op zoek is naar alle boeken van Julian Carax. Ieder exemplaar wil hij bemachtigen, maar vreemd genoeg niet omdat hij een groot fan is, nee, hij wil de boeken vernietigen. Omdat hij al voor een groot deel in zijn opzet geslaagd is, zijn de paar overgebleven boeken een fortuin waard. Een boekenhandelaar biedt Daniël er veel voor, maar de jongen weigert. De dochter van de boekhandelaar wekt wèl zijn belangstelling: zij is blind, en vraagt Daniël of hij het boek aan haar voor wil lezen. Al lezende wordt hij verliefd op de tien jaar oudere jonge vrouw, en hij geeft haar het boek. Maar als hij zwaar teleurgesteld wordt door zijn aanbedene pakt hij het boek weer terug om het opnieuw te verstoppen in het 'Kerkhof van vergeten boeken'. Daarbij ontmoet hij een zwerver, Fermin, die later in de winkel van Daniëls vader komt werken. Fermin en Daniël spannen samen om alle raadsels rondom de schrijver Carax op te lossen. Niet zonder gevaar voor eigen leven en dat van anderen.

Het plot is ingewikkeld, maar alles valt op zijn plaats. Het feit dat het leven de jongen veel overeenkomsten vertoont met dat van de schrijver, en van het enigszins autobiografische boek geeft een magisch-realistisch tintje aan het geheel. Je wordt meegezogen in het verhaal vol onverwachte wendingen, met een niet-overheersende politieke achtergrond. Wie Barcelona kent, zal nog meer plezier beleven aan de dwaaltochten door de stad.

"Boeken zijn spiegels: je ziet slechts dat wat je zelf al in je draagt"

Carlos Ruiz Zafón (1964) leeft in Barcelona en Los Angeles. Met zijn roman De schaduw van de wind bereikte hij zijn internationale doorbraak. Het boek is al in meer dan vijftien landen verkocht en heeft een wereldwijde oplage van meer dan 1 miljoen exemplaren.

ISBN 9056720783 Ingenaaid, 543 pagina's Verschenen: oktober 2004 A.W. Bruna Uitgevers
Oorspronkelijke titel: La Sombra del Viento Vertaler: Nelleke Geel

Lees de reacties, klik hier!

De schaduw van de wind

Het boek is uit en eigenlijk zou deze waarschuwing op het boek moeten staan: Lees dit langzaam en zorgvuldig!

Het boek begint heel rustig, een jongetje, Daniël Sempre gaat op zijn tiende jaar met zijn vader mee naar het 'kerkhof der vergeten boeken'. Daar mag hij een boek uitkiezen. Het kerkhof is een labyrint van gangen waar alleen de beheerder écht de weg in weet te vinden. Daniël kiest het boek 'De schaduw van de wind' van Julián Carax. Wat hij niet weet is dat met zijn keus iets overhoop haalt waarvan hij nooit kon vermoeden dat dat bestond.
Daniël leest het boek en is gefascineerd door het verhaal en wil meer te weten komen over de schrijver. Hij doet navraag bij diverse boekwinkels en krijgt te horen dat alle boeken van deze schrijver letterlijk in rook opgaan. Doordat hij overal naar deze schrijver vraagt trekt hij de aandacht van een boekverkoper die hem een hoge prijs voor het boek biedt. Daniël weigert en blijft weigeren.

Op een avond, zittend aan het water, ontmoet hij een merkwaardige man waarvan hij het gezicht niet kan zien. Deze man biedt hem ook veel geld voor het boek en als Daniël weigert dreigt de man dat hij het evengoed wel te pakken krijgt, niet goedschiks dan wel kwaadschiks.
Daniëls nieuwsgierigheid wint het van zijn angst, door de ontmoeting met deze bizarre man, wil hij juist nog meer dan ooit alles over het leven van de schrijver te weten te komen. Niet wetende dat hij zich in een wespennest steekt.
Het ene na het andere schijnbaar toevallige voorval vindt plaats maar deze voorvallen worden steeds frequenter en heviger...

Het boek krijgt langzamerhand allerlei thrillerelementen, soms bijna horrorachtig. De vele mensen die Daniël ontmoet blijken steeds anders te zijn dan hij verwacht had, het verhaal over de schrijver neemt steeds weer onverwachte wendingen. Als je denkt nu kan het onwaarschijnlijk worden dan ontmoet Daniël weer iemand die alles weer verklaarbaar maakt. De personages zijn schitterend neergezet.
Bij elke ontmoeting begint in feite een nieuw verhaal. Het boek bestaat uit verhalen in verhalen. Maar aan het eind wordt alles keurig in elkaar gepast.
Naast het verhaal zelf is er ook nog prachtig taalgebruik, vooral in het begin van het boek, naderhand overheerst meer het thrillerelement en zou dergelijk taalgebruik ook niet meer passen. Kortom een boek dat alle aandacht verdient en iedereen zou moeten lezen. In een woord prachtig!

ISBN 9056720783 Ingenaaid, 543 pagina's Verschenen: oktober 2004 A.W. Bruna Uitgevers Oorspronkelijke titel: La Sombra del Viento Vertaler: Nelleke Geel

Lees de reacties, klik hier!

Boekenarchief R-S

Carlos Ruiz Zafón