De dag die nooit komt
Oliver Reps

De zeventienjarige Elias vertelt over zijn leven, hoe alles zo gekomen is, hoe zijn leven helaas geen fijne droom geworden is. En het begon allemaal zo goed.

In eerste instantie zag hij het absoluut niet zitten dat hij een zusje zou krijgen, maar na de eerste blik op dat kleine wezentje is hij verkocht. Evi is alles voor hem. En zij heeft hem hard nodig, ze is nogal eens ziek. Maar het kleine baby’tje blijkt een vechter en dat blijft ze. Ook als er een tumor wordt ontdekt in haar been.

Dat is twee jaar geleden, vertelt Elias. De tijd waarin alles begon te veranderen. Elias raakt betrokken bij een vechtpartij op school, en komt bij Henry terecht, een psychiater. Iedere twee weken moet Elias naar hem toe en hij vindt het eigenlijk prima. Henry begrijpt hem.  En dan komt Polly op zijn pad, het meisje dat niet alleen voor hem, maar ook voor Evi erg belangrijk wordt. Met z’n drieën beleven ze een fantastische zomer, bij de kreek die Elias bij toeval vond. Had hij Polly maar niet ontmoet. Had hij de kreek maar niet ontdekt. Maar zo kun je bezig blijven, weet Elias. Het is nu eenmaal allemaal wèl gebeurd. Er staat hem maar één ding te doen, vindt hij…

Hetgeen Elias vertelt is niet chronologisch, maar dat wil niet zeggen dat we in het begin al weten hoe de afloop zal zijn. Integendeel. De ontknoping is een dreiging die vanaf het begin voelbaar is. 

Het is geen makkelijke jongen, deze Elias, maar voor de twee vrouwen die belangrijk zijn in zijn leven doet hij alles. Vreemde dingen ook, die fout zijn maar die je als lezer kunt begrijpen. Hij kijkt graag naar films, en luistert graag naar muziek. Maar zijn zus is het belangrijkste voor hem. Als op school iemand beweert dat Evi dood gaat, weet hij met zijn gevoelens geen raad en begint de jongen die dat zei te slaan.

Het is het hartverscheurende verhaal van een puber, die een uitweg zoekt in het leven, dat niet naar wens verloopt. En het beloofde zo mooi te worden.

‘Vanavond heb ik Evi uit Alice in Wonderland voorgelezen. Ik lees haar bijna elke avond voor, het is weer het vaste ritueel geworden, inclusief het kopje thee dat ze erbij drinkt. Uit een tuitbeker zodat ze niet morst, muntthee is haar favoriet.’

Dit is een citaat ergens halverwege het boek. Een stukje tekst dat vele vragen oproept. Wat is er met Evi? Een ritueel dat er vroeger was, en eigenlijk nu niet meer, maar dan toch weer wel? Een tuitbeker? Het is een stuk in het verhaal waarvan pas veel later duidelijk wordt wat er aan de hand was.

De vorm waarin het verhaal verteld wordt, is verrassend, en vraagt om aandachtig lezen. Of het hele verhaal nog een keer opnieuw lezen, hetgeen geen straf is, zelfs al ken je de afloop dan. 

Oliver Reps heeft een mooie beeldende stijl, en blijkt zich goed te kunnen inleven in deze jongen. De dag die nooit komt is het debuut van deze schrijver. Een veelbelovend debuut dat ook een mooie film zou kunnen worden.

ISBN 9789463360388 | Hardcover | 176 pagina's | Uitgeverij Harmonie | april 2018

© Marjo, 13 juni 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER