http://www.marjonsarneel.nl

Maidentrip
Marjon Sarneel

Heleen woont samen met moeder Fie en oma in Terneuzen en werkt in Havezate, het café van haar moeder. Vader is verdwenen toen Heleen rond de 5 jaar was. Ze heeft vage herinneringen aan hem maar moeder Fie wil nooit wat over hem vertellen. Broer Hugo is vertrokken naar de andere kant van de wereld. Eigenlijk wil Heleen weg uit Terneuzen maar vooral weg bij de dominante, vaak hatelijke Fie. Heleen kan zelden iets goed doen in haar ogen. Gelukkig zijn omaatje en buuropa wel erg lief voor haar. Zonder hen zou het allemaal veel moeilijker zijn. Toch wil Heleen haar moeder niet in de steek laten, Fie is in wezen niet slecht, alleen die scherpe opmerkingen van Fie... die blijven snijden en steken.
Op een avond komt Dimitrís, een zeeman uit Griekenland, het café binnenstappen en hij maakt grote indruk op Heleen. Sterker nog vanaf die dag krijgt ze de man niet meer uit haar hoofd. Ze schrijven elkaar stiekem en groot is haar vreugde als Dimitrís haar vraagt of ze naar hem en zijn familie naar Athene wil komen. Stiekem pakt ze haar koffer, alleen oma weet er van, en ze vertrekt. 
De ontvangst in Griekenland is anders dan Heleen had verwacht. Maar als ze later met Dimitrís meevaart op een vrachtschip waar hij eerste stuurman is geniet Heleen, liefdevol Eléni genoemd door haar zeeman. Maar Dimitrís heeft het erg druk met zijn werk en hij houdt er strakke pincipes op na, werk gaat voor het meisje. De verveling slaat toe. Heleen weet dat ze weer terug moet, ze kan niet weg blijven. Maar de afweer is groot, moeder Fie levert een paar kunstjes die niet prettig zijn maar naast de strubbelingen met haar moeder ontdekt Heleen door briefwisseling met oma, buuropa en haar broer dat diverse zaken in haar jeugd anders blijken te zijn verlopen dan zij altijd gedacht had...

De roman speelt in de jaren zeventig  en het verhaal wordt in de ik-vorm verteld door Heleen. Op zich lijkt het bovenstaande een leuk, luchtig en romantisch verhaal. Maar het is wel meer dan dat, het is een ontwikkelingsroman. Heleen staat voor het eerst op eigen benen en omdat ze vaak zichzelf moet zien te vermaken op het schip heeft ze veel tijd om na te denken. Ze is eindelijk onder de huiselijke invloed vandaan en dat maakt dat ze afstandelijker kan kijken naar bepaalde gebeurtenissen. Bovendien helpt Dimitri haar, juist door zijn strakke principes, met het op een rijtje zetten van zaken. Ze heeft het er niet makkelijk mee en veel zaken blijken heel anders te zijn voorgesteld dan Heleen altijd gedacht had, maar dat maakt het verhaal des te aantrekkelijker. Je wil weten hoe het nu wél zit.
Heleen leert veel maar vooral leert ze dat ze zelf ook keuzes mag maken. Welke keus dat zal worden...
Het verhaal is vlot verteld, je leest het boek in één ruk uit. De schrijfster heeft in werkelijkheid ook anderhalf jaar met haar toenmalige Griekse vriend op een vrachtschip de wereld rond gevaren. Dat ze met kennis van zaken spreekt is te merken in het boek en dat is prettig. Heleen komt soms nogal naïef over, ze stort zich overal in zonder erbij na te denken. Ook heeft ze af en toe haar oordeel erg snel klaar staan. Bijvoorbeeld als blijkt dat Dimitrís zijn zus hun verlovingsringen heeft laten kopen. Op een avond verrast hij Eléni met zijn ringen, maar Eléni is woedend! Hoe durft hij zijn zús de ringen te laten kopen! Dat hadden ze sámen moeten doen. Ze staat er niet bij stil dat iemand die op een vrachtschip vaart moeilijk kan weten wanneer hij waar is. Het doel van de zeereis kan op het laatste moment nog veranderen. Verder vindt ze het vervelend dat Dimitrís zo serieus in zijn werk is, hij kan toch wel eens een keertje wat soepeler zijn.
Maar dit zijn kleinigheden in het verder goede geheel, het is een verhaal dat vol vaart geschreven is en dat blijft boeien tot het verrassende eind. Uitstekend romandebuut.

ISBN  9789080627079 Paperback 381 pagina's | Compaan Uitgevers | februari 2010

© Dettie, 27 maart 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER