http://www.sunnysingh.net

Hotel Arcadia
Sunny Singh

'Mevrouw,' fluisterde een dringende stem aan de andere kant van de lijn, 'Ik bel van de receptie. Er is een probleem. Blijft u alstublieft in uw kamer en doe de deur op slot. En doe alstublieft alle lichten uit. U mag ze niet laten weten dat u er bent. Doe voor niemand open. Alstublieft.'

Sam dacht dat de schoten die ze hoorde niet echt waren, ze was net ontwaakt uit een nachtmerrie. Ze blijkt in een noodsituatie te zitten, terwijl ze eigenlijk in dat hotel was om bij te komen van een reportage. Dat is haar werk: oorlogsreportages maken, foto’s van de gevolgen van de strijd.
Dat ze dit werk doet, komt door David, die de man in haar leven is. Maar zij is niet de vrouw in zijn leven, hij is getrouwd met een ander. Daardoor heeft ze zich nog meer op haar werk gestort. Met haar camera’s voor zich als schild tegen de werkelijkheid, dwaalt ze door oorlogsgebieden, en schiet haar rolletjes vol met vooral beelden van rouwende mensen. Die foto’s betalen haar levensonderhoud. Daarnaast is ze foto’s gaan maken van overleden mensen, eer betuigen aan de doden. Die foto’s exposeert ze na bewerking. Ze heeft naam gemaakt met haar kunstzinnige portretten, maar haar ouders er mee van zich vervreemd; ze begrepen het niet.

En daar zit ze dan, midden in een gijzelingsactie. Het is voor haar niet meer dan logisch dat ze niet zoals de hotelmanager vraagt in haar kamer blijft. Ze gaat het gevaar opzoeken. Na de eerste schrik - Abhi kan haar door de gangen zien sluipen omdat het camerabeveiligingssysteem nog werkt – besluit hij haar te helpen. Hijzelf heeft zich dood gehouden toen de terroristen binnenvielen en zit nu verschanst in zijn kantoor. Bij de schermen met de camerabeelden. Terwijl zijn bewondering voor haar durf groeit, hoopt hij ook dat ze zal bevestigen dat zijn geliefde die in de bar op hem wachtte daar nog wacht.
Als Sam in een van de kamers een jongen aantreft, in leven terwijl zijn ouders dood zijn, besluiten ze dat ze hem mee moet nemen. Abhi controleert voor haar de gangen, hij kent het hotel als zijn broekzak. Maar de terroristen zitten niet stil...

Het verhaal wordt door Sam en Abhi verteld. We leren hen heel goed kennen: hun achtergrond is mede bepalend voor hun contact nu. Ook Abhi heeft een verhaal, ook hij voelt zich miskend. De manier waarop deze twee mensen elkaar niet zien maar alleen maar telefonisch contact hebben, dichter bij elkaar komen is verbonden met hun verleden.
De lezer weet niet in welk land het zich afspeelt. Weet niet wie de terroristen zijn en wat hun doel is. Er is veel geweld in het verhaal, maar vooral in het verleden, waardoor er een gevoel van bevreemding ontstaat. Dat gesluip door de gangen geeft spanning, maar de reden waarom blijft op de achtergrond. De vorm waarin de plot gegoten is, en de psychologische kijk op de twee personages is heel bijzonder.
Ik denk dat haar andere boeken maar snel vertaald moeten worden!

Sunny Singh (1969, Varanasi) studeerde Engelse en Amerikaanse literatuur aan de Brandeis University, deed een master in Spaanse taal, literatuur en cultuur aan de Jawaharlal Nehru University, en een PhD in Barcelona.

ISBN  9789048821532 |paperback|256 pagina's |Uitgeverij Meridiaan| maart 2015
Vertaald uit het Engels door Martinette Susijn

© Marjo, 18 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hotel Arcadia
Sunny Singh

Het contrast tussen het luxe Hotel Arcadia en het oorlogsgebied dat ze nog maar kort geleden verlaten heeft, is groot. Bizar groot. Sam heeft de weelde van het hotel nodig om het vuil en de gruwelen van de oorlog achter te laten. Het vormt een soort ontsmettende sluis tussen de oorlog en haar leven thuis. Sam is oorlogsfotografe. Haar specialisme is de dood. Sam is beroemd geworden door haar foto’s van dode mensen. Oorlogsslachtoffers. Sam vat de gruwelen van oorlog na oorlog samen in afbeeldingen van ontzielde lichamen die meer vertellen dan woorden ooit kunnen doen.

Dit keer laat de oorlog haar niet los. In het luxueuze hotel echoën de kogelregens na. Het duurt even voor Sam beseft dat ze niet naar een echo maar naar de werkelijkheid luistert. Er wordt geschoten in het hotel. Een telefoontje van hotelmanager Abhi Sikarwal onthult wat er aan de hand is. Het hotel is door terroristen bestormd. Abhi drukt Sam op het hart om in haar kamer te blijven en de deur gesloten te houden. Ze mag niet opendoen. Wat er ook gebeurt, ze mag niet opendoen.

Terwijl de hotelkamer van Sam in een schuilplaats en gevangenis tegelijk transformeert, verschanst Abhi zich bij de monitoren die het hotel in beeld brengen. Abhi onderhoudt contact met de politie terwijl hij de terroristen via de camera’s volgt. Overal liggen lichamen. De hotelgasten die de deur toch hebben geopend, zijn stuk voor stuk neergeschoten. Afgeknald. Abhi probeert de nog in leven zijnde gasten telefonisch gerust te stellen. Abhi is bang. Hij is bang dat Dieter dood is. Dieter zat op hem te wachten in de exclusieve hotelbar.

Abhi en Sam hebben beide een lange weg bewandeld om juist op dat moment in Hotel Arcadia te belanden. Voor Abhi was een toekomst in het leger uitgedacht. Hij zou in de voetsporen van zijn vader en oudere broer treden maar Abhi was anders. Abhi taalde niet naar een carrière in het leger. Hij taalde ook niet naar meisjes. Abhi koos ervoor een andere richting aan zijn leven te geven en verloor daardoor zijn familie.

Sam heeft PTSS, een logisch gevolg van alles wat ze door de lens van haar fotocamera heeft aanschouwd. Sommige gebeurtenissen hebben haar in het bijzonder geraakt. Zo fotografeert Sam nooit kinderen. Dat kan ze niet meer. Fotograferen is verslavend voor Sam. De kick van de angst is onmisbaar geworden. Het heeft haar veel gekost. Haar grote liefde is met een ander getrouwd en haar foto’s boezemen haar ouders afschuw in. Sam is wereldberoemd maar eenzaam. Haar enige gezelschap zijn de nachtmerries die onverbiddelijk terugkeren. Nacht na nacht.

Sam doet wat ze altijd doet. Ze wordt gegrepen door de angst die haar dwingt op pad te gaan. Met haar camera in de aanslag, sluipt ze door de gangen van het hotel. Voetje voor voetje. Sam verkent en Sam fotografeert. Het hotel is tot oorlogsgebied verworden. Abhi slaat haar gade. De camera’s in de hotelgangen registreren elke aarzelende stap van Sam. Keer op keer plant Sam een nieuwe missie. Ze kan niet anders, het is haar lot. Ze maakt zichzelf wijs dat ze alles onder controle heeft maar dan stuit ze in een hotelkamer op een onverwacht probleem. De stoere Sam raakt volledig uit balans.

Auteur en journaliste Sunny Singh heeft met Hotel Arcadia een ontluisterend goed boek op haar naam gezet. Al vanaf de eerste bladzijde was ik volledig in de ban van het verhaal. Zowel Sam als Abhi zijn sterk door hun kwetsbaarheid. Onverschrokken door hun strijd te mogen zijn wie ze zijn. Toch gaat onder hun stoere pantsers een teerheid schuil en juist die gevoeligheid maakt het verhaal zo aangrijpend. Ze weten allebei dat ze het hotel misschien nooit meer zullen verlaten. De terroristen zullen niemand sparen. Er zijn bovendien explosieven aangebracht. De politie is in grote getale aanwezig. Zal de reddingsmissie slagen?  Sam en Abhi groeien door hun telefoongesprekken naar elkaar toe. Geven zich schoorvoetend bloot om na een onthulling geschrokken weer in hun schulp te kruipen. Ze denken aan vroeger maar niet aan de toekomst.

De actualiteit van het verhaal maakte de beklemmende sfeer haast ondraaglijk. Hotel Arcadia is een messcherp en ijzersterk geschreven boek. Als lezer kon ik alleen maar vurig hopen dat het goed af zou lopen voor Abhi en Sam.

ISBN 9789048821532 | paperback met flappen | 256 pagina's| Meridiaan | maart 2015
Vertaald door Martinette Susijn

© Annemarie, 27 maart 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER