Gesprekken met mijn tuinman

Een erg apart boekje!
Het zijn inderdaad gesprekken met de tuinman, waarbij de tuinman meer aan het woord is dan de kunstenaar waarmee hij praat. Het gaat over ditjes en datjes, en tegelijk zijn het volwaardige filosofische gesprekken.
Gaandeweg raken de twee mannen meer bekend met elkaars leven, en worden de gesprekken persoonlijker.
Tot het onvermijdelijke eind...
Het is een heerlijk boekje... korte krachtige stukjes, die vertellen over een groeiende vriendschap tussen twee mannen die erg veel van elkaar verschillen, maar toch hetzelfde zijn...
Ik dacht toen ik het dichtsloeg: dit zou een mooie film zijn en er is blijkbaar al iemand op dat idee gekomen: het is verfilmd.

'Wat teken je daar nou? Gras?..Het lijkt net echt. Ja, het lijkt net echt, serieus.. Kijk je naar dat gras daar voor je? Op zich is er niet zo veel aan, gewoon gras. Ik zou nooit op het idee gekomen zijn...'

'..'
Het is snikheet vandaag, ik moet de sla begieten, de kroppen staan te verdrogen, het lijken wel verkreukelde oude kranten. Waarom teken je alleen gras, waarom niet de rest, de bomen, de hemel, de heuvel?'

'...'
'Je zit hier goed'
( Hij kijkt omhoog, naar de dakbalken, ik kijk ook omhoog)
'Ik zou hier wel eeuwig rustig kunnen zitten tekenen.'
'Eeuwig is wel wat lang, maar je ziet hier wel goed.. Onder die hoge zoldering'

De ik-persoon neemt de tuinman mee naar de botanisch tuin in Parijs.

'Ach jee, zoiets heb ik nog nooit gezien. Wat is het hier warm binnen!'
'Het is een tropische tuin'
'Ik doe even mijn jasje uit. Het lijkt hier wel een oven.'
'Vind je het mooi?'
'Ik heb nog nooit zoiets gezien, wat een planten...'
'Dat is nou een tuin.'
Ik wist niet dat zoiets bestond.'
'Maar je kroppen sla..'
(Hij lacht.)
'Hiermee vergeleken stelt mijn tuin niets voor.'
'Als je in het Museum voor Schone Kunsten bent, doet dat je dan niets?'
'Ik kan geen woord meer uitbrengen.'
'Wel...dat heb ik ook.'

vertaling van Floor Borsboom
ISBN 9061005965 Ingenaaid, 139 pagina's Verschenen: november 2006 Donker

© Marjo, mei 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

Gesprekken met mijn tuinman

Ik kreeg dit bescheiden boekje doorgespeeld van een collega en mijn broer wist me te vertellen dat de verfilming onlangs in de bioscoop speelde. Tijd om het van de boekenkast naar het nachttafeltje te verhuizen.

De titel van dit eenvoudig uitgegeven boekje vat precies de inhoud samen. Een 120-tal pagina’s lang converseren twee mannen over vanalles en nog wat. Het begin is een beetje oppervlakkig, een beetje stroef: ze kennen elkaar nog niet zo goed, de grenzen en gevoeligheden moeten nog worden afgetast.
De verteller (die af en toe opduikt in de schuingedrukte gedeeltes) schildert. Nu eens buiten, dan weer in zijn atelier. Hij is een belezen man, geen grote spraakwaterval, maar in zijn antwoorden schittert vaak een droog soort humor, wat de dialogen een extra dimensie geeft. Degene die het vaakst aan het woord is, en duidelijk ook de grootste behoefte aan een gezellige babbel ervaart, is tuinman. Of liever spoorwegarbeider, maar hij voelt zich toch pas in zijn element met zijn handen in de aarde, in zijn groentetuin. Of in die van iemand anders.
Gaandeweg worden de gesprekken intenser, worden er verschillende onderwerpen aangesneden, allemaal op een heel natuurlijke manier. Twee grootvaders uit een heel verschillend milieu en met een heel verschillende kijk op de wereld, die gaandeweg erg op elkaar gesteld raken. Niet bepaald om in één ruk uit te lezen, dat haalt de poëtische zeggingskracht een beetje uit de dialogen, maar om af en toe genietend van te nippen…

oorspr. titel Dialogues avec mon jardinier, vertaling Floor Borsboom
ISBN 9061005965 Ingenaaid, 139 pagina's Verschenen: november 2006 Donker

Elvira, november 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!