Boekenarchief C-D

Aat Ceelen

Het heerlijk avondje
Aat Ceelen


Wie een gezellige verhaal verwacht over Sinterklaasavond kan beter niet verder lezen. Van 'knus met zijn allen om de haard zitten' is geen sprake. Eerder het tegendeel.
Pjotr zit namelijk in de vroege avond van de vijfde december in zijn bibliotheekkast. Omgeven door duizenden boeken, zittend op de keukenstoel, overdenkt hij zijn leven maar met Marie. Hij wil haar deze avond de ultieme liefdesverklaring geven, een woord van liefde. ‘[…] en niet zomaar een woord, maar een woord van ijzer of staal, onverbrekelijk, een woord als een keten, dat hen beiden voorgoed in een echt huwelijk zou samenbinden, de keten der min.'
De veertigjarige Pjotr is namelijk een proefhuwelijk aangegaan met Marie, hoofdverpleegster van beroep. En ondanks dat hij niet echt van haar houdt wil hij haar toch niet kwijt. Hij wil haar vanavond, Sinterklaasavond, hét woord geven waardoor ze begrijpt dat ze voor altijd samen zullen zijn.


Pjotr heeft volgens eigen zeggen 'zwakke zenuwen'. Hoewel hij zich afvraagt in hoeverre drank en andere genotsmiddelen daaraan bijdragen dan wel verminderen, blijft hij een zeer innemend type. In die zin dat hij in zijn bibliotheek meestal wel een flesje of wat her en der verstopt heeft staan.
Onder het denken en zoeken naar het woord voor Marie belt Negerhenkie hem, hij zit in een taxi en is onderweg naar Pjotrs kast met twee Russische meiden in broekjes van bont en een fles weed-wodka. Pooier Henkie is Pjotrs, zeer ordinaire, beste vriend en het is Henkie die zorgt voor drank, weed en vrouwen maar Pjotr mag betalen. Pjotr wil niet dat Henkie komt, hij moet immers het woord bedenken. Zenuwachtig door het aangekondigde bezoek zoekt hij drank en vindt een flesje rum dat hij snel naar binnen klokt. Er volgt nog een fles wodka en ondertussen passeren allerlei gedachten de revue o.a. waarom de gevoelige Pjotr een bloedhekel aan Sinterklaasavond heeft, het is bijna een Dickensverhaal als je het allemaal moet geloven.
Na veel telefoontjes en nee zeggen van Pjotrs kant, komt Henkie toch opdagen met Julia en Valeria. Via de brandtrap en het dak 'vallen' ze door het luik de kast binnen. Wat volgt is veel grove taal, seks, drank, weed, seks, drank, drank, weed enz... Het bizarre is dat Pjotr, terwijl Henkie heftig met de twee vrouwen bezig is, maar blijft zoeken naar hét woord voor Marie. Pjotr rookt ondertussen zijn 'patatzakken' ook wel 'ome Harry's' genoemd en oreert maar door tegen Henkie, bijvoorbeeld over Sinterklaas en hoe heilig de man eigenlijk is. Hij ziet de meiden wel en ook waar de twee en Henkie mee bezig zijn maar neemt niet deel aan het 'feest', hij moet en zal het woord vinden. Pjotr bedenkt dat als Henkie zijn hoogtepunt bereikt hij hét woord zal weten, maar is dat ook zo?
Het einde is zeer verrassend.


Het schijnt dat er al meer boeken zijn verschenen over Pjotr, Marie en Negerhenkie. Persoonlijk had ik nog nooit over deze personages gehoord. Op zich is het een hilarisch verhaal natuurlijk. Zeker de situatie en de manier waarop Aat Ceelen deze weergeeft is lachwekkend. In het begin is er ook de verrassing, je verwacht bij een boek met een dergelijke titel niet zo'n verhaal. Ook de flaptekst doet anders vermoeden. Maar eigenlijk is Pjotr gewoon een beetje een zeurpietje die geen enkele beslissing durft te nemen. Het is dat Marie het heft steeds in handen houdt waardoor Pjotr nog overeind blijft maar in feite is het een nietsnut eerste klas. Pjotr zeurt een beetje teveel door over het te vinden woord, je zou hem een duw willen geven en willen zeggen: 'zet eens een andere plaat op'.
Toch is alles wel filmisch beschreven, je ziet Pjotr aan zijn tafeltje zitten in zijn enorme bibliotheek of zoekend tussen de stapels boeken naar een flesje drank. Je ziet het luik opengaan en de rookwalm eruit wasemen. Je ziet Negerhenkie met zijn twee Russische meiden bezig terwijl Pjotr maar zit te filosoferen op zijn keukenstoel. Bij verfilming zal het een bizarre maar grappige film opleveren.
Een aardig boek en soms hilarisch om te lezen. Het gaat in feite nergens over, het is gewoon een hoop flauwekul in verhaalvorm en daar moet je van houden. Als dat zo is dan zal je dit boek met plezier lezen, het is niet slecht geschreven. Kortom, een boek voor de liefhebber.


ISBN 9789491567032 Paperback 138 pagina's Uitgeverij De Kring oktober 2012

© Dettie, 5 december 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER