Over gehaktballen
Saskia de Jong


Huh? Gehaktballen?
Het thema blijkt toch iets anders: Hoe ga je om met het verlies van een dierbare?
Dat gegeven wordt op een speelse manier verwerkt in een verhaal met veel humor. Jawel: met gehaktballen en honden …
Het gaat ook over vriendschap. En: over poëzie!

Sjuul (eigenlijk Julia) en haar moeder (bewust ongehuwd) hebben het goed samen. Mama moet wel werken, maar dan is er oma. En Sjuul is dol op haar oma:

‘Ik houd van mijn bijzondere oma.
En als ik aan haar vraag waarom zij zo anders is dan alle oma’s die ik ken, antwoordt ze natuurlijk weer bijzonder.
Met een gedicht. Ze pakt een dichtbundel uit de kast. Ze bladert even en legt het dan open voor me neer.
‘Daarom!’ zegt ze. ‘Lees maar.’

Dat maakt oma bijzonder: ze komt bij allerlei situaties aanzetten met gedichten en als Sjuul die dan leest, ontdekt ze dat poëzie toch niet zo suf is als ze dacht. Dat leert ze trouwens ook op school. Maar oma is ook bijzonder omdat Sjuul alles bij haar kwijt kan. Oma houdt van handwerken, en van lezen, en ze bemoeit zich niet met anderen. Ha, behalve als ze contact heeft met een oude vlam!

Maar als Sjuul in de bibliotheek een jongen ontmoet die haar vertelt over zijn gestorven opa en dat diens hond naar het asiel moet, denkt ze dat oma wel een oplossing weet. Het is immers zielig om die hond om zijn oude dag zomaar weg te doen!
Helaas lopen de plannetjes van Sjuul niet zoals ze dacht.

Dit is een bijzonder debuut! Een zwaar thema denk je: verlies en nog poëzie ook. Maar niets is minder waar. Het is een luchtig grappig verhaal, waarbij een (glim)lach geregeld op je gezicht al verschijnen. Leuke vlotte dialogen, korte zinnen, en aardige aansprekende personages. Én een verrassende manier om kennis te maken met poëzie!
Een sprankelend debuut!

Dat gedicht dat oma aanwijst?
Vooruit dan: ‘Al die mensen’  heet het:

Al die mensen die zeggen:
Je moet ophouden met die onzin, eindelijk ouder worden.
Zie je die gezichten.
Dat zijn nou gezichten van mensen die ouder zijn geworden.
Opgehouden met die onzin.’
(uit de dagen van Leopold Mangelmann, brief aan M. Schoonheid en bier van Arnon Grunberg)

Saskia de Jong is dan ook dichter. Haar poëziedebuut ‘zoekt vaas’ verscheen in 2004 leverde een nominatie op voor de C. Buddingh'-prijs. Voor haar tweede bundel ‘resistent’ (2006) ontving ze de Gedichtendag-prijs 2007 en een nominatie voor de Paul Snoek Poëzieprijs.
Voor ieder gedicht dat geciteerd wordt vind je achterin uit welke bundel het afkomstig is.
Nog een kleintje dan, een haiku.

Slingers en taart
alle cadeaus zijn voor mij
Lang zal ik leven.

ISBN 9789047714408| Hardcover| 128 pagina’s | Uitgeverij Lemniscaat| juni 2022
Leeftijd vanaf 9 jaar

© Marjo, 22 juli 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER