F. Hodgson Burnett

http://nl.wikipedia.org/wiki/Frances_Hodgson_Burnet

De geheime tuin
Illustraties Daphne Louter
Tekst Frances Hodgson Burnet

Frances Hodgson Burnet werd op achttienjarige leeftijd wees. Om haar broers en zusjes te onderhouden begon ze met schrijven van verhalen die redelijk succesvol waren. Ze kon ze regelmatig publiceren in tijdschriften. Later volgden haar boeken o.a. De kleine lord (Little Lord Fauntleroy) (1888), De kleine prinses (The little princess) (1907) schreef ze in 1911 haar meest bekend boek De geheime tuin (The secret garden) dat in 1993 verfilmd werd.

In 2005 heb ik De geheime tuin voor het eerst gelezen. Wat me daarvan bijbleef, is het roodborstje, het verwende meisje en de zieke jongen, en natuurlijk de prachtige tuin. Het boek was wat gedateerd maar dat nam de charme van het verhaal niet weg. Om kinderen van nu ook van het verhaal te kunnen laten genieten heeft Margaretha van Andel dit verhaal herverteld. De taal is nu veel meer van deze tijd en gelukkig is de sfeer van het boek uitstekend bewaard gebleven.

Voor wie het boek niet kent...
Het handelt om Mary Lennox die opgroeit in India. Haar moeder is een schoonheid die liever niet wil weten dat ze een kind heeft...

"Als mensen haar (Mary) met zo'n verwonderde blik bekeken en tegen haar moeder zeiden: 'Wat? Is dát jouw dochter, hoe is het mogelijk!' gevolgd door een schaamte op haar moeders gezicht - schaamte over dat rare mislukte kind. Geen blond engeltje zoals zijzelf - nee, een mager scharminkel met boze donkere ogen en vaal piekhaar."

Dan wenste Mary dat ze onzichtbaar was. Misschien is ze daarom zo'n verwend kreng geworden om toch maar aandacht te krijgen. En verwend was ze!

Maar dan verandert alles. Haar ouders overlijden aan cholera en Mary wordt naar haar oom Archibald Craven in Yorkshire, Engeland gestuurd. Hij is weduwnaar die nog steeds treurt om de dood van zijn lieve en knappe vrouw. Volgens de huishoudster is oom Archibald na haar dood een nog zuurdere man geworden dan hij al was en wil hij niemand zien. Hij is bijna altijd op reis en alleen Pitcher, zijn persoonlijke assistent.

Er zijn verder geen kinderen op Misselmoor, wat een enorme donkere huis met wel honderd kamers is, ligt middenin de moor (veenland). Niet erg aantrekkelijk voor een jong meisje.
Gelukkig is Martha, het dienstmeisje er. Zij komt uit een groot gezin en daardoor goed gebekt. Ze lacht Mary vierkant uit als zij wil dat Martha haar helpt met aankleden. Dat doet ze zelf maar!

Mary verveelt zich behoorlijk en gaat van ellende maar naar buiten, waar ze de oude grimmige tuinman Ben Wedermans ontmoet - die later niet zo'n brompot blijkt te zijn - én het kleine roodborstje. Het beestje vliegt achter een muur, waar volgens Mary nog een tuin is. Maar ze kan geen ingang vinden...

Natuurlijk zal en moet ze weten waarom ze er niet in kan/mag en natuurlijk ontdekt ze, mede dankzij het roodborstje, hoe ze daar wél in kan komen en daarmee heeft ze de geheime tuin ontdekt! En dan begint het verhaal pas goed want niet alleen de tuin was geheim, in huis ontdekt Mary een bijna nog groter geheim!
Al met al levert het een heerlijk avontuurlijk verhaal op, waarin Mary langzaam ontdooit en leert genieten van mensen, dieren en planten.

In het boek staan paginagrote afbeeldingen die zich aanpassen aan de ontwikkeling van Mary. Aanvankelijk zijn ze namelijk geheel zwart-wit maar met de komst van het roodborstje en de ontdekking van de tuin komt er steeds meer kleur in het jonge leventje van mary.
Alles bij elkaar is en blijft het een fantastische klassieker!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De geheime tuin
F. Hodgson Burnett

Dit boek is verschenen in 1909, dus bijna 100 jaar geleden. Ik denk ook eigenlijk dat het boek niet aan zal slaan bij de jeugd van tegenwoordig. De schrijfster heeft duidelijk een sterke hang naar het naturalisme (heeft ze eigenlijk nog andere boeken geschreven?), en ze vertelt een vrij traag verhaal. Maar het heeft wel iets sprookjesachtig, dus wie weet...

Het verhaal: Mary Lennox is een onaantrekkelijk meisje met piekerig haar. Ze is mager, en bovendien zo erg verwend dat ze erg onaangenaam overkomt. Dat komt omdat ze in India gewoond heeft, waar de bedienden haar op haar wenken bedienden, en haar zelfs haar kleren aantrokken. Nu ze, wees geworden, in Engeland bij haar oom gaat wonen, weet ze niet beter als dat zal gewoon doorgaan. Maar Martha, de vrouw die voor haar zorgt, is een nuchtere vrouw, die al die poespas gewoon negeert, en verwacht dat Mary zichzelf aankleedt. En dat ze buiten gaat spelen. Haar oom is erg veel op reis, die is nogal eenzelvig geworden sinds zijn vrouw overleden is. Verder ziet Mary niemand.
Maar de verhalen die Martha vertelt over haar familie, en vooral over haar broertje Dickon, maken haar erg nieuwsgierig. En als ze in de uitgestrekte tuinen een ommuurde tuin ontdekt wil ze weten van wie die is, en hoe ze er binnen moet komen.
In het huis zelf hoort ze af en toe gehuil, maar volgens Martha is dat de wind. Mary laat zich echter niets wijsmaken en gaat op onderzoek uit. In dit boek spelen dieren een grote rol, ze kunnen communiceren met de mens. Daardoor doet het geheel sprookjesachtig aan. Aardig boek, maar zoals ik al zei: doet het de jeugd nog wat?

ISBN 9789062382231 | Hardcover | 218 pagina's | Uitgeverij Christofoor | juli 1983

Reageren? Klik hier!

De geheime tuin
F. Hodgson Burnett

Mary Lennox groeit op in India. Ze is een ziekelijk, mager, onaantrekkelijk kind. Ze wordt opgevoed door de de ayah (bediende). Haar moeder is zeer aantrekkelijk en wilde eigenlijk helemaal geen kind en zeker geen last hebben van dat kind. Vandaar dat Mary altijd uit haar buurt weggehouden werd. Ziekelijk als Mary is, en daardoor huilerig en drenzerig, wordt in alles haar zin gegeven, als ze maar geen last veroorzaakt. Ze groeit op tot een zeer verwend, onuitstaanbaar kind. Als ze negen is overlijden haar ouders en wordt ze naar Engeland gestuurd. Ze moet gaan wonen bij haar enige familielid, een oom die erg in zichzelf gekeerd en bijna altijd op reis is. De oom woont in huize Misselwhalte, een groot landhuis met honderd kamers met een enorme sier- en moestuin daar omheen. Het huis ligt erg afgelegen, midden op de hei.

Mary moet zich maar zien te redden. De huishoudster vindt haar maar een raar, arrogant kind. Alleen Martha, het dienstmeisje, is aardig, zij trekt zich niets aan van Mary's humeurige en hautaine gedrag. Mary moet bijvoorbeeld zichzelf maar leren aankleden, Martha denkt er niet over om iemand van 9 te helpen, zelfs haar kleine broertjes kunnen het al zelf. De eenvoud en verfrissende eerlijkheid van Martha doen Mary goed. Mary gaat uit verveling naar buiten maar wil niemand zien, ze heeft een hekel aan mensen, die doen zo dom. Maar buiten is Ben Weatherstaf, een van de tuinmannen, en die heeft net zo'n hekel aan contact met mensen als Mary. Mary wil toch wel iets te praten hebben en vertelt hem over een vogeltje dat ze gezien heeft. Dat lijkt de grommerige Ben te ontdooien. Hij kent dat vogeltje goed. Mary vertelt dat ze hem in een boom heeft gezien die achter een muur groeit. Waarop ben haar duidelijk maakt dat ze daar niet mag komen, daar ligt de geheime tuin.....
Daarmee is Mary's nieuwsgierigheid natuurlijk gewekt en iets niet mogen, daar heeft ze nog nooit van gehoord...

Wat ze wel hoort is steeds een heel vreemd geluid, dat komt uit een van de gangen, ook al zegt Martha dat het de wind is. Als ze 's nachts het geluid weer hoort gaat ze op onderzoek uit en doet een hele bijzondere ontdekking!

Een heerlijk boek, Mary is echt een verwend krengetje, wat af en toe hilarische momenten oplevert. De eenvoud van Martha en het later door haar meegebrachte broertje Dickon, maken dat Mary leert dat een prettig leven in heel andere dingen zit dan ze altijd gedacht heeft. Ze leert respect te krijgen voor véél dingen. Ze bloeit helemaal op. Toch heeft haar verwende opvoeding ergens nog nut gehad, want ook al is ze erg veranderd, haar arrogante trekjes komen af en toe nog pittig naar boven maar die hebben dan een positieve uitwerking.
Voor een boek dat voor het eerst gepubliceerd is in 1909 is het nog verrassend fris. Het taalgebruik is iets ouderwets maar dat past goed bij de sfeer. Het is een (af en toe) spannend, ontroerend, vermakelijk, heerlijk verhaal.

ISBN 9789062382231 | Hardcover | 218 pagina's | Uitgeverij Christofoor | juli 1983
Vanaf ca. 10 jaar.

Reageren? Klik hier!

jeugd 10-12 jaar

F. Hodgson Burnett