Danny de Vos

http://www.dannydevos.eu

De onbekende
Danny Vos

De twaalfjarige Ella kent haar oma van vaderskant niet. Die woont ver weg en de enkele keer dat haar vader zich voornam eens naar haar toe te gaan, kwam er weer iets tussen. Wat je niet kent, mis je ook niet. Maar daar in dat verre dorpje tegen de Franse grens voelt haar oma het einde naderen en ze wil graag haar kleindochter nog leren kennen.

Op de eerste uitnodiging aan Ella, met treinkaartje erbij, reageert Ella niet. Haar moeder wil het niet. Ook de tweede brief blijft onbeantwoord maar het begint wel te kriebelen bij Ella: zij wil die oma eigenlijk wel leren kennen! Maar mama zegt nog steeds nee. Eigenlijk ook bij de derde brief maar nu wist Ella het anders aan te pakken.

‘Ella’s vader zei dat Ella haar eigen oma toch ooit moest leren kennen. ‘Daar hebben ze als bloedverwanten allebei recht op,’ zei hij. ‘Ergens horen ze bij elkaar. Van mij mag ze gaan.’

En zo gebeurt het dat Ella op de trein gezet wordt. Dat is spannend, zo helemaal alleen! Gelukkig is op de achtergrond haar buurjongen - Up noemt ze hem – steeds beschikbaar. Hij heeft een autistisch trekje, waardoor het voor Ella best makkelijk is te weten wanneer ze hem het beste kan appen. Best vaak eigenlijk.

Als ze aankomt op het station is er even een rare situatie. Er is niemand om haar op te halen. Of toch? Ze appt een filmpje van het station naar Up. Die zegt: ‘wow, daar stijgt iemand op uit de grond!’ Als Ella beter kijkt ontdekt ze inderdaad iemand, een man, dacht ze eerst. Maar het blijkt oma Astrid te zijn.
Natuurlijk moeten ze aan elkaar wennen, maar dat gaat dan toch nog snel. Ze voelen elkaar heel goed aan. Na de logeerpartij weten ze: ze willen contact houden en elkaar vaker zien.

Astrid vertelt Ella over haar leven. Ineens krijgt die een andere kijk op haar vader, en op haar tante Jen. Er was een geheim, tenminste iets wat Ella nooit geweten heeft. Het heeft te maken met de foto van oma met drie kinderen. Naast papa en tante Jen staat een onbekende jongen. En ze vindt een rood schrift met tekst en tekeningen. Als haar vader toegeeft dat hij fouten heeft gemaakt in het verleden, vindt Ella dat dat goedgemaakt moet worden. Up helpt haar daarbij, want het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar helaas kan ze het oma niet meer vertellen, want die komt zoals ze zelf al wist te overlijden.
Het testament brengt iedereen in verwarring…

Het thema is pesten, hetgeen mensen een leven lang kan beïnvloeden in hun gedrag. Het verhaal dat Danny de Vos daarom heen heeft verzonnen is een beetje bizar, maar toch zou het zomaar kunnen gebeuren. Ella pluist geheimen uit met behulp van haar vriend, die goed is met computers, maar ze is wel wat jong voor die ondernemende avonturen. Nu vinden haar ouders dat ook hoor, Ella is evenwel een tikje eigenwijs, en een doorzetter. Voor een coming of ageboek is de hoofdpersoon nog wat te jong, maar het komt aardig in de richting.
Voor jongeren vanaf twaalf jaar is dit een prima boek, al moeten ze zoiets maar niet nadoen!

Danny De Vos debuteerde in 2015 met Hoe Napoleon zijn verjaardag vierde. Er volgden nog elf boeken. Danny geeft ook heel veel schoollezingen en schrijfopleidingen en hij speelt gitaar.

ISBN 9789000371747 | Hardcover | 184 pagina's | Standaard Uitgeverij | juni 2020
Leeftijd vanaf 12 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Toegang geweigerd
Danny de Vos

‘Het was raar, hij had zo vaak gehoord dat al die vluchtelingen alleen maar op zoek waren naar Luilekkerland, maar zo zagen deze mensen er helemaal niet uit. Ze deelden echt geen high fives of zo uit omdat ze toch maar mooi in Europa waren. Volgens hem waren ze liever thuisgebleven, waar dat ook mocht zijn.‘

Als hun ouders op vakantie gaan naar Griekenland, het eiland Argos om precies te zijn, staan ze er op dat Nick, (14 jaar) en Zoë (17 jaar) met hen meegaan. Ze zouden liever thuisblijven en zonder ouders hun gang gaan. Maar ze gaan natuurlijk mee, en het wordt een heel bijzondere vakantie.

De mensen van het hotel waar ze voor een all-inclusive verblijf geboekt hebben, doen er alles aan om de harde werkelijkheid buiten zicht van de toeristen te houden: het eiland wordt namelijk overspoeld met vluchtelingen in krakkemikkige bootjes.
De bewaking is streng, er is een speciaal stukje strand voor hotelgasten, en alle vermaak is in het hotel.

Maar Nick is een nieuwsgierig joch, en als hij ontdekt dat er een compleet andere wereld verstopt zit achter hun strand, wil hij daar heen. Zo ontmoet hij Zaïd, een aangespoelde bootvluchteling van zijn eigen leeftijd, met wie hij vriendschap sluit.
Als ze nu eens een dag van plaats wisselen, bedenkt Nick: dan kan Zaïd een dag lang leuke dingen doen, eten en drinken wat hij wil. Zelf redt hij het wel een dagje op het strand.

Maar als er een boot juist op dàt strand aankomt, met vluchtelingen die men zo snel mogelijk wil afvoeren naar het kamp, ziet niemand dat die jongen een westerse knul is. Hij heeft immers de kleren van Zaïd aan? Intussen komt Zaïd in de problemen, doordat iemand ziet dat hij illegaal in het hotel is.
En zo komen de jongens alle twee terecht op de ferry naar Athene, een reis die 12 uur duurt. In die tijd zijn Nicks ouders naarstig op zoek naar hun zoon, maar zelfs als ze vermoeden dat hij op de veerboot zit, kan er geen contact gemaakt worden.

Nick komt er op nogal hardhandige manier achter dat het leven van een vluchteling helemaal niet zo is als zijn vader altijd roept: ‘terroristen zijn het,‘ zegt hij, ‘ze willen alleen maar naar het westen om te profiteren van onze rijkdom!’

Wat ook een spannend avontuur is, is tegelijk een indringend verhaal over hoe het leven in feite is als je je land moet verlaten omdat je er niet veilig bent. Een verhaal over mensensmokkelaars die profiteren van hun ellende; over verscheurde families, waarbij mensen vaak niet weten waar hun familie ergens is. Dan begrijp je hoe belangrijk het is om een mobieltje te hebben!

Het verhaal wordt af en toe ook vanuit het perspectief van Zaïd (met cursief gedrukte tekst), waardoor je het ook eens van de andere kant te horen krijgt.
Mooi, indringend en heel belangrijk. Nog steeds. Het boek verscheen twee jaar geleden, maar er is weinig veranderd.

Danny De Vos heeft regelmatig met de problematiek rond vluchtelingen te maken. Toegang geweigerd baseerde hij op gesprekken met gevluchte jongeren, onder meer op het verhaal van een Afghaanse jongen van 16 die in zijn eentje de reis naar West-Europa maakte.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Hoe Napoleon zijn verjaardag vierde
Danny de Vos

Gregorius Wolf alias de Wolfman begint een dagboek. Hem is iets vreemds overkomen toen hij op zoek was naar de schat van een gezonken schip uit de achttiende eeuw. Hij heeft een opdracht meegekregen van een man die er niet had kunnen zijn, een hallucinatie denkt hij, maar hoe kan het dan dat hij wel een tastbare brief van die onbekende gekregen heeft?
De opdracht die hij meekreeg is dat de brief pas geopend mag worden als er zeven decennia lang vrede is geweest, en degene die hem open maakt moet een nakomeling zijn.
De wolfman schrijft zijn verhaal op, bewaart de brief, maar weet dat de opdracht onmogelijk is: hij is nooit getrouwd geweest en hij heeft helemaal geen nakomelingen.

Zonder er op voorbereid te zijn wordt het verhaal ineens anders: het is september 2014 en Melle Kriekemans, twaalf jaar oud, is druk met een heel normaal leven. Zijn ouders zijn gescheiden, de ene week is papaweek, de andere mamaweek. Er is school, en er is een leuk maar veel ouder overbuurmeisje, Eva. Saai, vindt hij, maar dat gaat veranderen. Op school wacht hem een speciale opdracht. Het is bedoeld als straf, maar al snel is hij helemaal verdiept in het onderwerp: een in memoriam voor zijn overleden voorouders tot in de derde generatie. Een stamboom.
Tot zijn verrassing meldt zich een vrijwilliger om hem te helpen. Een Koreaans meisje. Yo heet ze, ze zit een klas lager. En niet alleen helpt ze Melle, ze helpt ook zijn vader, Leon Kriekemans.

Ha daar komt de titel te voorschijn: Leon is geobsedeerd door Napoleon, en is druk bezig een herdenkingsevenement te organiseren: het is in 2015 namelijk tweehonderd jaar geleden dat Napoleon bij Waterloo zijn ondergang tegemoet ging. Het spektakel trekt ook belangstelling uit het Britse kamp en van de Nederlanders, die immers degenen waren die Napoleon versloegen.
Leon heeft dus helemaal geen tijd om Melle te helpen, maar die kan het goed zelf. Alleen die ene voorvader, de vader van zijn oma, die is niet te vinden.

Vooropgesteld: het is een ontzettend leuk verhaal, waarin de jeugd leest over Napoleon, en zijn oorlogsverrichtingen, maar een beetje onevenwichtig is het wel.
Ik heb het idee dat de schrijver het herdenkingsjaar onder de aandacht wilde brengen, en er een spannend verhaal omheen heeft verzonnen. Dat verzonnen verhaal heeft natuurlijk wel een link met de herdenking, maar die is niet helemaal duidelijk. Een tijd lang volgen we vooral Melle en zijn stamboom, met stukjes er tussendoor over een oude man, en mails van een onbekende, zonder dat er meer Napoleon op de proppen komt dan in enkele opmerkingen dat zijn vader zo druk is. Pas op het eind wordt het verhaal geheel en al Napoleon.

Ook blijven er vragen open: Wie is die gele gestalte? En wat er is met die lijst namen? Maar, er komt meer, kondigt de schrijver aan, dus wie weet worden die vragen wel beantwoord. En eerlijk gezegd: het is zo’n lekker verhaal over een gewone puber die met al zijn onzekerheden om moet leren gaan en in een fantastisch avontuur belandt en dat ik daar al naar uit kijk!
De omslag is ook erg leuk...

ISBN 9789022331132 |paperback |224 pagina's |Uitgeverij Manteau | februari 2015
Leeftijd vanaf 10 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Danny de Vos