Jory John & Mac Barnett

De vreselijke twee slaan door
Jory John & Mac Barnett

Alweer het derde deel over Nick Vonk en Mick Mulder alias de vreselijke twee die de leraren en de schooldirecteur tot wanhoop drijven. Maar dit keer vallen er weinig grappen op school uit te halen want het is zomervakantie...

Gelukkig is er wel vlakbij het Dutjebroeks Schreeuw- en Drillkamp (een opvoedingskamp voor lastige jongeren) waar hun aartsrivaal Bart Barsman, de zoon van de directeur, al voor het tweede jaar - vrijwillig - naar toe gaat. Bart Barsman is helemaal het tegenovergestelde van de vreselijke twee. Waar Mick en Nick verfijnde humor tentoonspreiden, het gaat hun immers om de grap, niet om iemand onderuit te halen, ontbreekt bij Bart elk gevoel voor humor. In het kamp is hij dan ook helemaal in zijn element. Daar kan hij zijn tirannieke aard helemaal uitleven.

Bart heeft de Mike Compagnie opgericht bestaande uit hemzelf in de functie van Majoor en de tweeling Daan en Thomas die door Bart omgedoopt zijn tot Loopgraaf en Ransel. Bart drilt, schreeuwt orders en verzint overal afkortingen voor, want dat doet een majoor volgens hem.

Nick en Mick bespieden de compagnie al een tijdje en bedenken natuurlijk weer de ultieme grap waarbij ze gelijk de vlag van de Mike Compagnie in beslag nemen. Dat laat Bart natuurlijk niet op zich zitten, die vernedering is te groot. We lezen vervolgens de slimme streken die de vreselijke twee uithalen om uit de handen te blijven van boze Bart.
Dat lukt ze niet helemaal want Nick, die elke keer stiekem wat afspreekt met Helen, wordt daarbij bespied door Loopgraaf en Ransel. De twee horen wanneer Nick weer met haar afspreekt en samen met Bart slaan ze toe, Nick wordt ontvoerd... Dat vraagt om een grap. Een heel goede grap...

Het verhaal leest lekker weg, maar het haalt het niet bij het eerste deel waarbij je echt in spanning afwachtte wat de vreselijke twee nu weer zou verzinnen. Dit verhaal is een beetje tam en de grote grap is - letterlijk- van het gehalte onderbroekenlol. In feite is de vader van Bart het allerleukste personage van het boek. De wat naïeve, aardige schooldirecteur vindt diep in zijn hart de streken van Nick en Mick wel leuk en de jongens op hun beurt kunnen de eerlijke, beetje eenzame man wel waarderen. Wat een heel apart aspect aan het verhaal geeft.

Om te kijken of jongeren het boek meer zullen waarderen dan ik heb ik inmiddels enkele recensies gelezen die zeer positief zijn. Deze zijn geschreven door moeders en/of de jongeren zelf. Silvester van der Pol (Biblion) meldt dat het boek 'qua taalniveau een treetje hoger inzet dan de enigszins vergelijkbare boeken van Jeff Kinney en daarvan zodoende een goed vervolg zou kunnen zijn.' En de loserboeken zijn razend populair, dus voor de jongeren zit het met het boek over De vreselijke twee ook wel goed!

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789000355082 | Hardcover | 224 pagina's | Uitgeverij Van Holkema en Warendorf | april 2018
Met zwart-wit illustraties van Kevin Cornell | Vertaald door Merel Leene | Leeftijd 10+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vreselijke twee nog vreselijker
Jory John & Mac Barnett

In het eerste boek over De Vreselijke Twee maakten we kennis met Nick Vonk en Mick Mulder die fantastische grappen kunnen bedenken. Het gaat hun voornamelijk om de grap zelf, niet om iemand voor gek te zetten of belachelijk te maken.

Op school is Nick de school-assistent en daardoor heeft hij toegang hij toegang tot ruimtes waar andere leerlingen niet mogen komen. Daar maakt hij voor zijn grappen dan ook dankbaar gebruik van. Directeur Barsman heeft geen idee dat deze keurige jongen degene is die voor de chaos en commotie op school zorgt als er weer een wereldgrap is uitgehaald.

Natuurlijk bedenken de jongens ook in het nieuwe schooljaar weer nieuwe grappen die ze met succes weten uit te voeren, tot grote ergernis van de vader van directeur Barsman die voorheen ook directeur van de school was. Onder zijn strenge regime gebeurde die grappenmakerij niet, laat hij zijn zoon meermaals weten. En als de jongens weer een ijzersterke grap hebben uitgehaald, is de maat vol. Barsman senior ontslaat zijn zoon en neemt zijn oude plek weer in en dat zullen de leerlingen weten ook! Er is geen plezier meer, er wordt niet meer gelachen in de les, in groepjes werken is er ook niet meer bij, de stoelen en banken staan weer keurig in de rij.
Vader Barsman hanteert strenge regels, er heerst een ijzige, ijzeren discipline op school.
Bart, de kleinzoon van de oude Barsman, maakt dankbaar gebruik van de situatie, tot grote ergernis van Nick en Mick.

Natuurlijk laten Mick en Nick zich niet kennen maar de oude Barsman ook niet. Op zijn school worden geen grappen uitgehaald! Hij kan de twee jongens aan zo blijkt, met het gevolg dat de geniale grappenbedenker Nick helemaal lam slaat. Er is zo geen lol meer aan.
Ondertussen voelt Mick zich flink schuldig dat de jonge Barsman ontslagen is dankzij hun grappen. Hoe kunnen ze dat weer rechttrekken?
De weken verstrijken, de hersens van de jongens draaien op volle toeren, er moet toch iets te bedenken zijn, hoe kunnen ze onder de priemende ogen van Barsman senior toch een grap uithalen?

Opnieuw een boek dat lekker weg leest, hoewel ik het eerste boek iets leuker vond, mogelijk omdat het toen nog een verrassing was hoe de jongens te werk gaan. Maar ook in dit boek worden slimme en leuke grappen bedacht en de strijd tegen de onverwinnelijke Barsman is heftig en humoristisch.
Apart is dat Barsman junior veel vriendelijker en origineler blijkt te zijn dan de jongens dachten. Hij wil heel graag zijn oude baan weer terug, maar hoe kan hij dat voor elkaar krijgen? Zeker is dat de jongens niet stilzitten en Barsman senior enorm op zijn hoede is...
Wie zal de strijd winnen?

Doorheen het boek staan humoristische zwart-wit illustraties van Kevin-Cornell

Zie ook de officiële en geheime website van de Vreselijke Twee (Engels)

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vreselijke twee
Jory John & Mac Barnett

Mick Mulder baalt, en niet zo'n klein beetje ook. Zijn moeder heeft besloten te verhuizen naar het plaatsje Dutjebroek, waar naast de 9980 inwoners alleen maar koeien te vinden zijn, veel koeien, héél veel koeien.

Mick Mulder baalt nog erger als hij ontdekt dat op zijn nieuwe school een grappenmaker zit, een heel goede grappenmaker. Dat wil hij niet, want hij was op zijn oude school de beste grappenmaker aller tijden.

Mick Mulder baalt helemaal als hij Nick Vonk als schoolmaatje toegewezen krijgt. Iedereen kent zo'n jongen wel! Nick Vonk is namelijk het netste jongetje van de school, met altijd een keurige scheiding in het haar. Nick is de beste leerling van de school. De slijmerd. De braverik. De klikspaan. Nick is school-assistent en het lievelingetje van de directeur, meneer Barsman. Uitgerekend deze Nick moet naast hem zitten in de klas, moet hem alles uitleggen!

Maar het aller- allerergste baalt Mick Mulder als hij ontdekt dat Nick Vonk een betere grappenbedenker is dan hij! Nick is achter zijn keurige manieren en nette kleren een heel ander kind. Nick doorziet elke poging tot grappenmakerij van Mick, hij is hem zelfs steeds een stap voor! Met het gevolg dat de directeur steeds denkt dat Mick de boosdoener is. Diep in zijn hart heeft Mick eigenlijk wel bewondering voor Nick.
Nick ziet Mick's talenten wel en stelt voor om samen te werken werken met Mick, maar dat is Mick's eer te na. Hij zal Nick uiteindelijk wel eens overtroeven. Maar dat lukt niet, Mick moet in Nick zijn meerdere erkennen en uiteindelijk gaat hij overstag, en dan begint het pas goed, samen bedenken ze dé grap die heel Dutjebroek op zijn kop zal zetten.

Aanvankelijk was ik een beetje bang dat het boek teveel gericht zou zijn op flauwe grappenmakerij. Maar niets is minder waar. Het is een heerlijk vlot, ijzersterk verhaal vol grappige vondsten en echt bijzondere grappen, die een doorsnee grappenmaker niet zomaar zou kunnen bedenken. De twee jongens zijn zeer aan elkaar gewaagd en vullen elkaar mooi aan. De slungelige, nonchalante Mick en de charmante, keurige Nick zouden elkaars tegenpolen kunnen zijn maar in feite lijken ze meer op elkaar dan ze zelf willen weten. Hun grappen zijn apart en goed bedacht. De grappen worden niet ten koste van anderen gemaakt, het gaat om de grap niet om iemand onderuit te halen. Dat de directeur het minder kan waarderen is wat anders natuurlijk.

Doorheen het boek staan heel veel zwart-wit afbeeldingen van Kevin Cornell die de leuke humor in dit boek benadrukken. Ze tonen soms alle berekeningen en de hele opzet van een uit te voeren grap. Ook de vele, vele koeien van Dutjebroek worden in de afbeeldingen niet vergeten, wat het geheel extra grappig maakt.
Heerlijk boek, ik heb erg genoten van dit vlotte, humoristische verhaal.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Jory John & Mac Barnett