Greg James & Chris Smith

Supernormaal en de superschurken
Greg James & Chris Smith

Wie eerder kennis heeft gemaakt met de Superzero’s wil ongetwijfeld meer avonturen van dit bijzondere vijftal. Murph heeft bewezen dat hij ook zonder bijzondere krachten best een held kan zijn. Maar hij doet het niet helemaal alleen, hij heeft vier hele goede vrienden.

Nellie heeft de macht over het weer, ze kan het zo hard laten bliksemen dat je er bang van wordt.
Mary is een echte Mary Poppins. Al kan ze ook wel zonder dat ding vliegen, de paraplu die ze gebruikt is handig voor passagiers.
Billy kan lichaamsdelen opblazen tot enorme proporties. Dat is maar een vreemde gave, zou je denken, maar het blijkt ongelooflijk nuttig.
En dan is er Hilda met haar twee schattige minipaardjes, die trouw zijn aan hun meester en dat laten blijken ook!
Samen met deze vrienden lukt het de supernormale Murph om geheime opdrachten te vervullen die hen opgedragen worden. Ze worden dan ingezet door de Heldenalliantie.

Nadat ze in het eerste boek de strijd tegen Nektar hebben gewonnen worden de vijf beschouwd als echte helden. Dat is zeer tegen de zin van hun leraar Flash, die hen nu wel op moet nemen in zijn superklas.

Intussen zit de grootste misdadiger ooit, al dertig jaar opgesloten in een zeer streng bewaakte gevangenis waar ook Nektar zit. Die gevangene is Ekster. Zijn gave is dat hij anderen berooft van wat zij kunnen. Je begrijpt dat het dan voor Ekster heel makkelijk is om precies te doen wat hij wil! Nu heeft Ekster aangegeven dat hij wel wil praten over al zijn misdaden. Maar dan alleen met Supernormaal. En dat is Murph. Maar praten? Dat doet de Ekster niet echt, hij geeft Murph een gedichtje en dat is het.

Natuurlijk weet de lezer dat hij wel degelijk iets aan het bekokstoven is. De Ekster is slim! Dus rijst de vraag: is Murph slimmer? Kan hij met zijn vrienden voorkomen dat de Ekster de hele wereld in zijn macht krijgt? Er is gelukkig nog meer hulp, dat is wel nodig als je het tegen iemand op moet nemen die zonder pardon je gave afpakt. Mensen die ooit slachtoffer waren van de man, en die nu ‘gepensioneerd’ zijn helpen, maar er komt ook steun uit een heel onverwachte hoek.

‘Het begin van een schooljaar is als een achtbaan: als je eenmaal op gang bent gekomen, gaat het supersnel. Het ene moment schijnt de zon en stap je in je zomerse korte broek met het gras nog aan je knieën je wagentje in en ga je tergend langzaam op weg naar het hoogste punt. Even later zoef je langs uitgeholde pompoenen en lampionnen en voordat je je chocoladeletter hebt uitgepoept , kom je hortend en stotend op station Kerstmis tot stilstand en is je neus bevroren.’

Dit is een supervergelijking! Maar ja, je leest dan ook een superverhaal over een superstrijd van onze superhelden tegen een superboef. Superspannend en superveel humor.

Weet je nog, in het vorige verhaal, hoe er ineens een ander verhaaltje op de pagina’s stonden? Dat gebeurt nu ook. Even de spanning doorbreken. Greg James en Chris Smith tonen aan dat humor gewoon met woorden overgebracht kan worden. Hun humor is licht ironisch, en hun vondsten zijn erg leuk, terwijl niet vergeten wordt dat vriendschap de meest belangrijke gave is.

‘Goed,’ zei Mary. ‘Door dit houtblazersoponthoud lopen we nu wel twintig minuten achter. Laten we gauw naar school gaan!’ Het was voor het eerst in de geschiedenis dat een twaalfjarig meisje deze woorden uitsprak. Mary wist dat natuurlijk niet. We hebben het er alleen maar ingezet als een interessant feitje.’

Chris Smith is journalist en werkt voor de BBC net als Greg James, die tv- en radiopresentator is. Hun samenwerking heeft een zeer geslaagd boek opgeleverd! En laten we zeker de vertaler Willem Jan Kok niet vergeten! Hij zorgt er voor dat we die onderkoelde Engelse humor prima kunnen verteren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Supernormaal
Je hebt geen superkrachten nodig om een Held te zijn
Greg James & Chris Smith

Het gebeurt nogal eens met kinderboekpersonages: na een verhuizing moeten ze naar een nieuwe school. De moeder van de elfjarige Murph – er is geen vader in beeld – heeft op een of andere manier moeite om haar baan te behouden. Het is dus al de zoveelste keer dat ze opnieuw moeten beginnen. Murph baalt. Niet dat zoveel vrienden achter laat - hij had niet eens de tijd die te maken - maar hun nieuwe huis is een lelijke blokkendoos.

En de school! Alle scholen waar hij met zijn moeder ging kijken zaten vol, en die ene school waar hij wel toegelaten wordt, blijkt een heel speciale school te zijn. De leerlingen en hun leraren hebben ‘Gaven’. Eentje heeft oogwarmtestralen, een ander is teletechneut, een meisje kan minipaardjes oproepen en een ander meisje vliegt met een gele paraplu naar school. Dat is overigens verboden, want de buitenwereld mag niet weten dat dit geen gewone school is.

Wat je met die gaven moet doen is een tweede, leraar Flash doet zijn best hen op te zwepen tot meer. Op een niet al te prettige manier. En tegen Murph is hij ook helemaal niet aardig, want tja, Murph zit dan wel op die school met bijzondere kinderen, hij is zelf helemaal niet bijzonder. Hij is Supernormaal, hetgeen binnen de kortste keren zijn bijnaam is. Het was namelijk een misverstand dat hij aangenomen werd op school.
Maar ondanks het feit dat hij bekeken wordt als een minkukel, hij heeft het naar zijn zin op deze school. Hij maakt er namelijk vrienden: Billy, Hilda, Mary en Nellie, kinderen met ‘absoluut waardeloze gaven’, maar met een talent voor vriendschap.

Waar kinderen met een talent zijn moet er ook een slechterik zijn. Inderdaad: er is nog een andere verhaallijn. Over Nektar, alias Clive Lamb, een onderzoeker bij Ribbons Robotica, die zijn baan dreigt te verliezen, en op het laatste moment een superingeving krijgt: door op een paar knoppen te duwen verandert de jongeman in een wezen met twee uitpuilende insectenogen. ‘Clive Lamb is uit de bijenkast gekomen!’ roept hij. Dat hij een wesp is, wil hij niet horen.
Al snel meldt zich een medewerker, Nicholas Knox. Deze wetenschapper is nog slechter dan Nektar, die hij eerst wil gebruiken voor zijn plannen en dan uitschakelen.
Knox zoekt kandidaten voor een leger en ontdekt de school van Murph.

Dan volgt een strijd tussen goed en kwaad, tussen Nektar, Knox en zijn groeiende leger versus Murph en zijn vier vrienden. Gelukkig krijgen zij steun van oude helden, ‘helden met een mooi pakje’, zoals die in de huidige tijd niet meer kunnen opereren, omdat de moderne media er meteen boven op zou zitten. De strijd neemt bizarre proporties aan, nu er zoveel Gaven gebruikt worden. Maar of de vijand zich zomaar gewonnen geeft? Hij is ook de domste niet...

Dit spannende verhaal wordt verteld door een alwetende verteller die begrijpt dat de spanning hoog op kan lopen bij een jonge lezer. Dan breekt hij in, en vertelt ineens over iets heel anders. Of hij vraagt de lezer even een liedje te zingen! Ook speelt hij met woorden, laat de lezer mee beslissen hoe hij iets zal vertellen. Volop humor dus in dit verhaal! Een verhaal dat aanspreekt: over vriendschap, over samenwerking, vertrouwen hebben in jezelf. En ontdekken wie de ware held is.
Er is een duidelijke bladspiegel, grappige zwart wit tekeningen, en – ha,ha - een verhaal over een lief konijntje…

Als je de omslag ziet zou je kunnen denken dat het een boek is zoals dat van ‘Leven van een Loser’ of ‘De waanzinnige boomhut’. Wat humor betreft doet het er zeker niet voor onder, maar er is veel meer tekst. En toch is het een verhaal dat ook de minder vlot lezende kinderen zal trekken. Er gebeuren immers de gekste dingen! Je wil weten hoe dat af gaat lopen!

Je voelt het al aankomen, en dat wordt aan het einde bevestigd: er komt een vervolg!

Chris Smith is journalist en werkt voor de BBC net als Greg James, die tv- en radiopresentator is.
Hun samenwerking heeft een zeer geslaagd boek opgeleverd!

jeugd 10-12 jaar

Greg James & Chris Smith