Kim Crabeels

https://www.kimcrabeels.be

Zie ook de Leestafelrecensie over het boek Flamingo! (leeftijd 5+)

De meest eenzame walvis ter wereld
Kim Crabeels

‘Ik speur het water af op de toppen van mijn tenen.
Daarom groei ik.
Meestal zie ik niks. Ik zucht ‘waar blijf je?’ in een schelp.
De schelp verdwijnt naar zee en ik slenter terug naar huis.
Verdriet dat duurt, weegt door.
Daarom word ik zwaarder. ‘

Lilja en haar vader wonen in een vuurtoren in het Hoge Noorden. De vuurtoren ligt op een klein eilandje en andere mensen wonen er niet. Als haar vader nu nog thuis bleef, dan was het allemaal wel meegevallen. Maar haar vader is vaak weg, om onderzoek te doen op zee. Wat precies, dat weet Lilja niet. Ze wacht op hem, en op de schelp die haar vader altijd voor haar meeneemt. De vuurtoren zit vol schelpen. Maar Lilja gebruikt ze om brieven te sturen naar haar vader. Ze weet alleen niet of hij ze wel ontvangt, er komt nooit antwoord. Ze mag niet met hem mee als hij vertrekt, Lilja moet op de vuurtoren passen en zorgen voor het Noorderlicht. Het is maar een eenzaam bestaan daar op dat eilandje.

Op een dag vertelt haar vader over iemand anders die eenzaam is: een walvis! Omdat hij niet op de juiste toonhoogte zingt, kunnen de andere walvissen hem niet vinden. Misschien kan de walvis een vriendje zijn? Maar ja, waar is hij dan?

Een sprookjesachtig verhaal, dat bedoeld lijkt voor kinderen vanaf een jaar of tien. Maar de taal is vrij pittig, en omdat er niet echt een realistische verhaal vertelt wordt, zal dit boek best lastig te begrijpen zijn. Want al weten we niet hoe oud het kind is, dan nog is het eigenaardig dat een vader zijn kind steeds alleen op een eilandje achterlaat! Waar leeft ze van? Geen andere kinderen, geen school, niets.
Wie is er nu eigenlijk eenzaam? Die walvis, of het meisje? Bestaat de walvis wel? Of is hij een product van haar fantasie?

En ja, in werkelijkheid bestaat deze walvis! William Watkins van het Woods Hole Oceanografisch Instituut doet onderzoek naar geluiden van walvissen. In 1989 ving hij een geluid op dat sterk afweek van de geluiden van andere walvissen. Hij ontdekte dat het dier alleen was, het geluid dat hij maakte kon niet worden gehoord door andere walvissen. Al de jaren dat wetenschappers de walvis volgen, is het dier alleen gebleven. Men noemt hem 52, net zoals het meisje in dit verhaal doet.

Het is vooral een boek om over te praten: wat denk je van het alleen zijn van het meisje? Is de walvis echt? Haar vader vertelt over hem, maar is hij er ook lijfelijk voor het meisje? ‘De meest eenzame walvis ter wereld zwemt rondjes in mijn hoofd.’ zegt ze. En wat bedoelt het meisje als ze zegt: ‘Papa ruikt naar ver.’ Met dit soort poëtische taal staat het boek vol. Wie in staat is de beelden voor zich te zien, beleeft hier veel plezier aan.

Nu zijn de tekeningen niet alleen wonderschoon - prachtig van kleur, en veel sprekende details - ze zijn net als het verhaal sprookjesachtig. Misschien kan je als lezer in de tekeningen zien wat er nu echt aan de hand is. Als ‘echt’ al bestaat natuurlijk. Maar het Noorderlicht bestaat, en de wezens van de zee ook. Daarom is alleen al kijken naar de illustraties de moeite waard!

Kim Crabeels heeft tien jaar gewerkt als leerkracht, nu is zij cultuurprogrammator voor de allerkleinsten in Leuven. Zij schrijft boeken voor kinderen van 4 tot 12 jaar.

Sebastiaan Van Doninck is ook leerkracht, en illustreert om verhalen te vertellen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Kim Crabeels