http://www.astridwitte.com

Disconnect
Astrid Witte

De vijftienjarige Tess zit niet lekker in haar vel. Haar enige vriendin Lindsey is onlangs verhuisd, en die krijgt ook nog eens snel een vriendje, zodat er niet zoveel tijd meer overschiet om te bellen of te chatten met Tess.
Omdat ze zich verveelde heeft ze het boek gelezen dat haar moeder haar gegeven heeft: Het Dagboek van Bridget Jones.
Tot haar verbazing vindt ze de avonturen van Bridget leuk, ze wil ook het vervolg lezen!
Maar op school en op haar werk is het nog steeds saai, zelfs al leest ze daar stiekem verder.

Daar komt verandering in als ze briefjes vindt. Het eerste in haar kluisje op school:

Wij wel, jij ook?
Disconnect

Het is hetzelfde handschrift als van dat bericht in de schoolkrant:

Kan jij zonder smartphone leven?

Het houdt niet op: er komen meer boodschappen. En dan wordt ze middels geheimzinnige briefjes naar de kelder in de school gelokt waar een groepje jongeren staat. Bradley is degene die haar uitlegt wat de bedoeling is: smartphone inleveren - die gaan dan naar een goed doel - en de laptop alleen voor school gebruiken en meedoen met wat zij organiseren. Er moet natuurlijk ook wel iets leuks gebeuren als je geen mobiel meer hebt.
Wil Tess bij de club?

Als haar oog valt op die ene leuke gozer in de groep, Vince, besluit ze mee te doen. Hij laat haar kennismaken met muziek uit de jaren tachtig: Tess valt ook voor Madonna! Ze verandert haar uiterlijk zelfs.
De acties van de groep zijn soms wel dubieus, vindt ze, maar als Vince meedoet, dan zij ook.
Maar wat voelt Vince voor haar? En waar is Bradley mee bezig?
Haar baan zegt ze niet op, ze heeft het geld hard nodig nu. En daar werkt ook Damian, zodat het er minder saai is.

Een spannend verhaal met allerlei thema’s. Het belangrijkste is of je zonder sociale media kunt leven. Tess kan nu minder goed communiceren met Lindsey. Maar ze heeft wel meer tijd!
De club betekent dat ze nu weer ergens bij hoort, en dat is fijn. Maar er blijkt meer achter te zitten dan ze dacht. Eigenlijk vindt ze niet alles wat er gebeurt in de haak. Dat weet ze maar al te goed, haar vader is bij de politie!
Natuurlijk is er de liefde. Leuk die overeenkomsten en verschillen die worden gelegd met Bridget Jones!

Het is een heel overtuigend verhaal, het zou zo maar kunnen gebeuren! En dan is het nog spannend ook. Tess komt in akelige situaties terecht, en ze moet moeilijke keuzes maken!
Prima jeugdthriller!

Astrid Witte (Den Helder, 1981) woont op Texel. Zij heeft een breed interessegebied en houdt zich zoal bezig met het bespelen van de viool, creatief vakmanschap en het zelf verbouwen van groente en fruit.

ISBN 9789044838923 | Hardcover | 194 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2020
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 13 oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Goed fout
Astrid Witte

Voor school moet een betoog gehouden worden over de moraal. Wat is goed? Wat is fout?

Het begint al goed als Minny samen moet werken met Stefan, een jongen die het liefst overal de kantjes vanaf loopt. En ja hoor, de dagen erna is hij ziek. Dan doet ze het wel alleen, denkt Minny, en ze gaat de straat op om mensen te interviewen. Dat blijkt niet het beste idee: mensen bekijken haar wantrouwend. Wat moet dat kind met haar vreemde vragen? Wat ze er van vinden dat mensen geen tijd hebben voor elkaar? Nou, er is ook geen tijd om die onzin te beantwoorden!

Maar ze is in de tussentijd getuige geweest van enkele voorvallen waar ze haar wenkbrauwen bij optrok: jongens sisten hatelijke opmerkingen naar een man die er anders uit zag dan zij; automobilisten die ruziën om een parkeerplek; een zwerver die genegeerd wordt door vrijwel iedereen. Afval op straat. En zo kan ze een heel boek vullen. Ze begint dat maar eens te noteren, en probeert ook foto’s te maken.

‘… in mijn hoofd schreeuwt het ‘hou op’, maar ik kan nog net voorkomen dat ik het uitroep. Kon ik met deze twee woorden de mensheid maar stopzetten en resetten. De goede daad lijkt alleen nog maar in films en boeken met een happy ending te bestaan. Is de wereld zo veranderd of heb ik het nooit ingezien?  Als kind word je blijkbaar zo beschermd  door je ouders dat je er niets van meekrijgt. Maar ja, je gelooft op die leeftijd ook heilig in Sinterklaas, dat zegt wel iets over je naïviteitsgehalte. Is dit het volgende doek dat voor me valt? Wie of wat kan ik nog wel geloven?
Straks zeggen ze nog dat de mens niet op de maan is geweest, dat vampiers echt bestaan of dat dinosaurussen gewoon een verzinsel zijn.’

En zo ontdekt Minny de echte wereld. Ze doet haar best om het zelf beter te doen: ze gaat vrijwilligerswerk doen in een bejaardenhuis, en besluit vegetariër te worden. Maar natuurlijk zit de wereld niet zo simpel in elkaar. Haar ouders protesteren, ze moet wel haar school en clubjes bijhouden. Haar vrienden mopperen dat ze geen tijd meer heeft voor hen.  En intussen spelen er nog andere dingetjes: haar beste vriend is homoseksueel geaard maar durft het thuis niet te zeggen. En de politie waarschuwt voor bepaalde zeer gevaarlijke drugs die in de omloop zijn.

Het verhaal wordt heel leuk ingeluid door een heel normaal voorval waar het boek ook weer mee eindigt. Binnen deze normale gang van zaken is het verhaal best bijzonder. Een jong meisje dat om zich heen kijkt, en niet alleen met zichzelf en haar telefoon bezig is! Er zit een spanningsboog in het verhaal - die drugs is foute boel! - en sluit prima aan bij de belevingswereld van jonge lezers. Het leest vlot, er is zeker geen belerend toontje, maar toch: normen en waarden, wie weet steken lezers er ook nog iets van op!

Astrid Witte (Den Helder, 1981) debuteerde met het jeugdboek Spiegelmeisje.

ISBN 9789044829372 | hardcover | 96 pagina's | Clavis | april 2017
Leeftijd vanaf 12 jaar.

© Marjo, 20 juli 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Spiegelmeisje
Astrid Witte

Als ze met een vriendin in Amsterdam aan het winkelen is, loopt Marleen loopt met een rugzak op haar rug een antiekwinkel in. Dat vraagt om ongelukken natuurlijk en dat gebeurt dan ook.  Ze stoot een antieke spiegel om. Gefrustreerd – had die eigenaar die spiegel niet anders neer kunnen zetten – betaalt ze de schade. Voorlopig zit het er niet meer in om nieuwe kleren te kopen, en haar moeder zal wel boos zijn.

Maar dat blijken haar minste zorgen: op weg naar huis krijgt ze tot twee keer toe bijna een ongeluk. Waarom rijden die auto en die fietser aan de verkeerde kant van de weg?  En als ze de straat in fietst waar ze woont, klopt er helemaal niets van. Na een tijdje moet Marleen vaststellen dat haar wereld gespiegeld is.

Als haar moeder haar meeneemt naar de dokter, stelt hij natuurlijk de vraag of ze een klap op haar hoofd heeft gehad, of gevallen is. Want het geval Marleen is wel heel vreemd: haar hart zit links, terwijl dat toch eerder geconstateerd zou zijn. Misschien biedt een psycholoog uitkomt?

Een voordeel is wel dat ze de volgende dag niet naar school hoeft, en zo kan Marleen haar plan ten uitvoer brengen. Want zij is er van overtuigd dat haar problemen iets te maken hebben met die spiegel die in gruzelementen is gevallen. Ze moet naar Amsterdam!
Het kost haar wel enige moeite in die gespiegelde wereld, en het lukt haar dan ook niet om de antiquair terug te vinden. Er gebeuren vreemde dingen in Amsterdam. Ze ziet en meisje in vreemde kledij, en het is duidelijk dat alleen zij dat ziet. En waarom achtervolgt die jongen haar?

Alles blijkt te maken te hebben met een onopgeloste verdwijning van een meisje dat werkte in een glasfabriek van Peter Regaux, in de negentiende eeuw gevestigd in Maastricht. Daar werkten de arbeiders, waaronder jonge kinderen, in onmenselijke omstandigheden.

De oplossing van dat oude raadsel vormt een spannend verhaal. Het is alleen reuze jammer dat het verhaal van de industrie in die tijd, die gepaard ging met kinderuitbuiting, zo weinig uitgewerkt wordt. Een nawoord bijvoorbeeld voor wie daar interesse in heeft was prettig geweest. Eer is immers een duidelijke verwijzing naar de familie Regout, die aan de basis stond van de glasfabriek die tot op de dag van vandaag in Maastricht staat.

Marleen komt niet over als een aardig meisje, getuige de manier waarop ze de antiquair de schuld geeft van haar eigen stommiteit en hoe ze over haar moeder praat. Ook houdt ze helemaal geen rekening met de eventuele ongerustheid van haar ouders, en gaat ze gewoon haar eigen gang. Dus had het verhaal dat ze ontsluierde, over de misbruik van kinderen, een eyeopener kunnen zijn, maar de schrijfster heeft daar geen gebruik van gemaakt.

Het verhaal bevat zinnen in Limburgs dialect die onder aan de pagina vertaald staan, en de tekst is af en toe in spiegelbeeld (spiegeltje bij de hand houden!) gedrukt. Vermakelijk is het wel, maar er had meer in gezeten.

ISBN 9789044828382 | Hardcover | 149 pagina's | Uitgeverij Clavis | oktober 2016
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 5 april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER