Charlottes droompaard
Nele Neuhaus

De ouders van Charlotte  denken dat ook paardrijden weer iets zal zijn wat Charlotte als het een beetje lastig wordt, op zal geven. Zo heeft ze dat immers met judo en nog andere sporten ook gedaan? Dus meer lessen, zit er niet in, laat staan een eigen paard!
Voorlopig moet ze het doen met het vrijwillig paardenverzorger zijn, want de manege waar zij lest, vindt het prima als de meisjes de paarden komen borstelen,  hun hoeven poesten of staarten uit de klit halen. Charlotte is nooit kwijt: in de manege is ze te vinden! Helemaal als er een nieuw paard komt.

Gento heet hij en Charlotte stapt over haar verlegenheid heen en vraagt aan de eigenaar of zij zijn paard mag verzorgen. Meneer Lauterbach stemt daar vlot mee in, zelf doet hij er niet veel mee. De arme Gento staat maar een beetje in zijn stal, waar hij alleen uit mag om bereden te worden door zijn baas, die hem onverzorgd weer terug zet. Charlotte is stiekem al maanden bezig het paard extra te borstelen, en ze voert hem appels.
Nu ze de officiële verzorgster is, koopt ze poetsspulletjes, en is hij toch een beetje haar paard. Ze is dol op hem. En hij op haar.
Het vreselijke nieuws dat Gento verkocht zal worden en dus uit de manege verdwijnt, doet haar zo’n verdriet, dat ze vast van plan is nooit meer paard te rijden. Niets interesseert haar meer, ook de komende vakantie niet.
Nu valt Gento’s vertrek zowat samen met haar eigen vertrek naar Frankrijk, waar ze zoals ieder jaar vier weken door zal brengen op het eiland Noirmoutier. Normaal verheugde ze zich daar erg op, nu is ze maar stilletjes, ze heeft er helemaal geen zin in.
Er blijkt ook op het eiland een manege gekomen te zijn, nou ja, jammer dan. Ze heeft haar rijspullen immers niet meegenomen!

Maar dan kent ze haar moeder nog niet: natuurlijk lagen haar spullen wel in de auto! En zo komt het dat ze vier weken lang opnieuw vrijwel niets anders doet dan rijden en paarden verzorgen. Met name dat wilde paard dat ze zelf een naam geeft: Won Da Pie. Langzaam wint ze zijn vertrouwen, en ook dat van de manegehouders. Van hen leert ze heel veel bij, vooral hoe volharding dromen waar kan maken. Vertrouwen op jezelf, en op je paard, als ze dat eenmaal door heeft, hoeven haar ouders niet meer bang te zijn dat paardrijden een bevlieging was. Charlotte gaat er nu helemaal voor!

Nele Neuhaus kende ik van haar fantastische thrillers. Nu komt ze met een jeugdboek?
Het verraste me, dus dat moest gelezen worden.
En het is een goed jeugdboek geworden - twijfelde ik dan? -  het is niet alleen maar een verhaaltje over een meisje en een paard, het is veel meer. De enigszins toeristische informatie over Frankrijk zullen jonge lezers misschien niet zo interesseren, maar ze geven wel een prettig extraatje aan het boek. Wat jonge lezers zal bekoren is dat het een spannend verhaal is, over een meisje dat boven haar eigen verwachtingen uitstijgt, dat zichzelf leert kennen, en merkt dat anderen haar ook kunnen waarderen.
Natuurlijk kan ze goed met paarden overweg, en natuurlijk gaat het verhaal ook veel over de verzorging van een paard en het rijden, dat niet alleen maar inhoudt dat je op een paard gaat zitten. Het is evenwel goed beschreven, goed gedoseerd binnen het avontuur, en vooruit, nog een kleine romantische toets er aan, het is helemaal af.

ISBN 9789025112639 | Hardcover | 160 pagina’s | Uitgeverij Holland | december 2014
Vertaald uit het Duits door Leny van Grootel Leeftijd vanaf 10 jaar

© Marjo, 25 oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER