Mieke van Hooft (7-9)

Zie ook de Leestafelrecensies over boeken van Mieke van Hooft voor jongeren van 10 - 12 jaar

De verdwenen oma
illustraties: Marja Meijer
tekst: Mieke van Hooft

Kiek en haar zusje Zus gaan elke dag naar oma Pleun. Oma is leuk, ze eet elke dag dropveters - voor de goede werking van de darmen - en ze bouwt vaak hoge torens van pepermuntjes. Soms kijkt oma in haar glazen bol, zo ook die dag en ze ziet een zwarte wolk. Even later gaat de bel, een dame op bezoek...

'De dame had rode wangetjes net zoals het kerstmannetje dat het hele jaar bij oma Pleun op de schoorsteen staat. Ze rook naar zeep waar Zus altijd jeuk van krijgt. En ze glimlachte alsof ze net een briefje van vijftig had gewonnen.'

'Ik vrees dat u De Zwarte Wolk bent!' zegt oma. De Zwarte Wolk komt vertellen dat er een kamer vrij is gekomen in Huize Oude Eikenrust maar oma wil daar helemaal niet heen! Even later komt de moeder van van Kiek en Zus binnen, zij blijkt alles geregeld te hebben want oma Pleun loopt tegen de vijfenzeventig en kan niet meer alleen wonen volgens haar dochter. Kletskoek, vindt oma Pleun. Ze piekert er niet over om haar huis uit te gaan. Maar ja, tegen twee vrouwen is ze niet opgewassen en zwaar tegen haar zin gaat oma dan maar kijken naar de kamer.

Oma heeft het snel gezien, hier wil ze niet wonen. De kinderen hebben ondertussen kennis gemaakt met een bewoner van Huize Oude Eikenrust, de oude meneer Frederikson, hij werkte vroeger bij de politie. Dat ze hem al snel nodig zullen hebben, kunnen ze dan nog niet weten...
De volgende dag is oma namelijk verdwenen! Er ligt wel een briefje op tafel waarop staat dat ze niet naar Huize Oude Eikenrust wil en daarom weggegaan is.

Mama belt de politie maar die helpt niet. Oma is oude en wijs genoeg. De kinderen zoeken haar overal en hangen posters op met een tekening van oma en vragen aan iedereen die het maar een beetje kan weten of ze oma gezien hebben... Meneer Frederikson is gelukkig een grote hulp voor ze.
En dan... verandert alles door een onverwachte gebeurtenis en loopt het gelukkig toch nog goed af!

Oma verdacht
illustraties: Els Vermeltfoort
tekst: Mieke van Hooft

Die dag wordt er aangebeld, er staat een man voor de deur met een pakje voor oma. 'Met de groeten van Frits' zegt de man en geeft het aan Kiek. Oma vindt het niet leuk. Ze vertelt dat Frits verliefd op haar is maar zij niet op hem. Ze zal het pakje teruggeven als hij weer langskomt.

Even later ziet Kiek het cadeautje liggen, het is opengemaakt! Er zitten bonbons in. Hele lekkere, en er zijn er vier uit!
Kiek is boos. Stiekeme oma, tegen haar vertelt ze al een tijdje dat ze niet snoept omdat ze te dik wordt en nu snoept ze stiekem toch! Maar het wordt nog gekker. Een paar dagen later ziet ze oma in de taartenwinkel zitten, ze eet een gebakje! Als ze oma daarmee confronteert, jokt oma ook nog eens, want ze zegt dat ze helemaal niet in de taartenwinkel is geweest! Maar Kiek heeft het toch zelf gezien!
Als Frits weer aan de deur komt met bonbons vertelt Kiek dat oma op dieet is en niet meer snoept, maar daar gelooft Frits niets van. Hij zag haar zelf gisteren een grote roomsoes naar binnen werken!

Kiek is er beroerd van. Ze heeft er zelfs zo'n buikpijn van dat mama haar zelfs meeneemt naar de dokter. Maar Kiek wil oma niet verraden. Ze kan het maar niet geloven dat haar lieve oma Pleun tegen haar liegt! Ze zal en moet weten hoe het zit en gaat zelf op onderzoek uit. De uitkomst van haar onderzoek is heel verrassend, zelfs voor oma!

---------------------

Mieke van Hooft heeft al meer dan zestig boeken geschreven, waaronder heel veel kinderboeken. Tot mijn schande had ik er nog nooit een gelezen maar nu ik deze verhalen in dit omkeerboek heb gelezen, zal daar zeker verandering in komen. Het zijn namelijk vrolijke, fantasievolle verhalen die een kleine knipoog naar de werkelijkheid geven. Mama werkt, oma Pleun is lekker altijd thuis en vangt haar kleinkinderen op. Ze verzint altijd wel wat leuks of geks om met Kiek en Zus te doen. Maar oma is ook een mens met een eigen leven en ook daar lezen we over.
Kiek is echt de grote zus van Zus. Ze beschermt Zus die nogal schrik- en huilachtig is. Ondanks dat ze zelf soms dingen een beetje eng vindt, wil ze toch altijd laten zien dat Zus niet bang hoeft te zijn.

In een interview, dat te bekijken is op haar website, zegt Mieke van Hooft dat als ze mag kiezen uit een favoriete dag, dat het dan een dag met kinderen zal zijn, want daar geniet ze het meest van. Dat is aan deze twee verhalen te merken. Ze verplaatst zich in het kind en weet uitstekend hun gedachten te verwoorden. Maar ook haar vindingrijkheid is geweldig, op een heel speels manier brengt ze oma en de kinderen tot leven.
Heerlijk boek!

ISBN 9789025113421 | Hardcover | resp. 79 en 95 pagina's | uitgeverij Holland | (1e druk 2009 en 2011) 2e herziene druk juni 2016
(Kinderboekenweek kerntitels 2016) NUR 282 | Leeftijd 8+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het doorgezaagde meisje
illustraties: Annet Schaap
tekst: Mieke van Hooft

Eerst maar eens de omslag: daar staat een heel enge man met een zaag in zijn handen, dreigend tegenover een drietal kinderen, die bang tegen elkaar aan kruipen. Die personen staan in het licht, de rest van de omslag is donker. Duidelijk geen boek voor watjes!
Deze omslag is van Annet Schaap, die ook de leuke tekeningetjes in het boek voor haar rekening neemt. Ze illustreren de tekst, makkelijk voor de nog niet zo goed lezende lezer. Het boek is namelijk voor kinderen vanaf een jaar of zeven. De beginnende lezer dus.
Er worden geen echt moeilijke woorden gebruikt, maar er zijn af en toe drie- of vierlettergreepwoorden, soms met een verbindingsstreepje ertussen, die de lezer toch uitdagen. Er mag ook wat geleerd worden, terwijl ze een echt leuk verhaal lezen.

Dat verhaal gaat over Eefje, die net nieuw in de straat is komen wonen en geconfronteerd wordt met de bende van de Bruine Bonen.
Ze wil ook wel bij die club, maar dat mag zo maar niet: ze moet een test doen, iets moeilijks of iets gevaarlijks.
Maar hoe eng het ook is wat Eefje moet doen, ze stapt er zomaar op af. O jee, gaat dat wel goed? De bende is er niet gerust op…

‘Er verschijnt een hoofd.
Een hoofd met een grote neus en lang wit haar.
Meneer Kiegel!
Hij heeft een donkerrode trui aan en ziet er uit als de enge broer van Sinterklaas.’

ISBN 9789025107055 | Hardcover 63 pagina's | Holland B.V.| september 2007
Leeftijd: 6 tot 9 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vader verliefd
illustraties: Els Vermeltfoort
tekst: Mieke van Hooft

Bobby Boy snapt niet goed waar zijn oudere zus Lola zich druk over maakt als hun vader zich vreemd gedraagt. ‘ Ben je soms verliefd of zo’, vraagt ze. En als papa rood wordt en niets meer wil zeggen, begrijpt hij nog steeds niets.
Maar als papa hen die avond aan de vooravond van een lange zomervakantie waar hij zo naar uitgekeken heeft – mm, lange dagen aan het zwembad!- vertelt dat ze de volgende ochtend op reis gaan naar Zeshuizen (waar ligt dat nou weer?) om daar kennis te maken met Thé, snapt hij wel dat hij dit ook liever niet gewenst had. Het wordt nog erger: Zeshuizen blijkt slechts één huis, het zwembad is 15 kilometer fietsen, en… Thé heeft drie dochters. Bovendien doet papa zo klef. Bah...
De drie meiden blijken ook niet gecharmeerd van de indringers, en binnen de kortste keren is er ruzie, over kip Puck, over konijn Bunny, over hond Lobke en over de knuffels. Bobby-Boy wil alleen nog maar naar huis.

Met leuke dialogen en veel humor maakt Mieke van Hooft een lekker verhaal van dit hedendaagse thema. Vast een succes bij de jeugd, die dit soort ervaringen –helaas- vaak zelf heeft ondervonden.
Het boek is verdeeld in korte hoofdstukken, en er is veel gebruik gemaakt van witregels. Leest makkelijk dus.

ISBN 9789025111250 | Hardcover | 120 pagina's | september 2010 | Uitgeverij Holland Leeftijd: 7-9 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Mieke van Hooft (7-9)