Mijn vader is beroemd
(en ik straks ook)
Jacqueline Wilson

Destiny, 11 jaar, woont met haar moeder in een vervallen woonwijk. Haar moeder werkt heel hard om alles te kunnen betalen. Na een erg vervelende ervaring met de rijke Steve vinden moeder en dochter het heerlijk om met zijn tweetjes te wonen. Destiny's moeder erfde wat geld en zo konden ze een huisje kopen maar eigenlijk is het te duur, al het geld gaat op aan de noodzakelijke kosten. Moeder is niet erg intelligent en dat weet ze ook, maar Destiny is wél slim en ze wil dat Destiny een goede opleiding krijgt. Bovendien kan Destiny erg mooi zingen. Dat is niet zo vreemd want Destiny's vader is de bekende rockzanger Danny Kilman die echter niets weet van Destiny's bestaan. Haar moeder had toen ze achttien was een kortstondige affaire met Danny en hij is nog steeds haar grote held. Overal in huis hangen foto's van Danny en ze heeft vele plakboeken vol met krantenknipsels en foto's van hem. Vlak nadat Destiny's moeder ontdekte dat ze in verwachting was sloot Danny een bliksemhuwelijk in Las Vegas met het beeldschone fotomodel Suzy Swinger die niet lang daarna eveneens zwanger bleek.  Ook van haar halfzusje Sunset heeft haar moeder plakboeken vol, evenals van Sweetie en Ace de latere kinderen van Danny en Suzy 'omdat ze familie zijn'.
Haar moeder is niet haatdragend, ze besefte dat de afstand Londen en haar woonplaats te ver was om een relatie in stand te houden. Destiny's moeder is sowieso een heel zachtaardige, lieve vrouw.

Op haar elfde verjaardag krijgt Destiny twee treinkaartjes naar Londen. Haar vader speelt mee in een film en die dag is de première. Haar moeder heeft bedacht dat ze buiten, voor de bioscoop, Danny zal aanspreken en Destiny aan hem voorstellen. Ze denkt dat Danny haar wel zal herkennen en gelijk zal begrijpen wie Destiny is.  Natuurlijk werkt dat niet en dan verzint haar moeder wat anders en zo komt het dat Destiny in contact komt met haar halfzus Sunset.

Het leuke aan dit boek is dat Destiny en Sunset om en om in een hoofdstuk vertellen hoe hun leven is. Destiny en haar moeder denken dat Sunset een droomleven heeft maar dat is maar uiterlijke schijn. Het huwelijk van Suzy en Danny staat op springen en Sunset is bang dat ze gaan scheiden.
Alles draait om Danny's carrière, imago en het uiterlijk vertoon. Het beeldschone schattige zusje Sweetie is het lievelingetje van iedereen. Sunset lijkt qua uiterlijk meer op haar vader, er is niets schattigs aan haar en ze mag nooit lachen van haar moeder als er fotografen in de buurt zijn of gasten in huis zijn omdat ze scheve tanden heeft. Ze hebben al vele huishoudsters en kinderjuffen versleten vanwege de houding van haar ouders. Als haar ouders ruzie hebben dan zorgt Sunset voor haar broertje en zusje totdat Suzy en Danny het weer goedgemaakt hebben. Maar deze keer is de ruzie wel heel erg... Ze is dan ook heel blij met het contact met haar halfzus...

Ondertussen doet Destiny mee aan de voorstelling op school getiteld Bilefield's Got Talent, ze zal daar het liedje Destiny dat haar vader gezongen heeft en waar zij naar vernoemd is, zingen.  Maar het gaat helemaal niet goed met haar moeder, ze wordt steeds magerder en ze doet soms zo raar...

Zoals vaak in Jacqueline Wilsons boeken gaat het over problemen in gezinnen en arm versus rijk. Even dacht ik dat ik al over Destiny gelezen had, een meisje dat zich druk maakt om haar moeder... dat kende ik toch al? Maar dat was een ander boek van Jacqueline Wilson De ster van het hotel en dat ging over Elsa die met  met haar moeder, stiefvader Epper de Mepper, stiefbroertje Boris en stiefzusje Pippa in een oud vervallen hotel woonde. Elsa is een heel sterk meisje en ook Destiny en Sunset zij twee sterke meiden die zich goed staande weten te houden ondanks alle druk en toestanden om hen heen. Fotomodel Suzy en zanger Danny zijn wel flink stereotype weergegeven, ze zijn heel erg met zichzelf bezig en hoe ze over komen op de buitenwereld.
Jacqueline Wilson laat zien hoe moeilijk en vervelend dat voor kinderen van beroemdheden kan zijn. Destiny en Sunset hebben gelukkig veel aan elkaar ondanks dat van de kant van Sunset het contact stil gehouden moet worden, haar vader gelooft er namelijk niets van dat Destiny een kind van hem is... 'Dat zeggen zoveel moeders'.

Het boek is helemaal geschreven vanuit de belevingswereld van de twee meiden. Jacqueline Wilson toont opnieuw haar betrokkenheid met kinderen en hoe zij op eigen kracht veel kunnen bereiken door zich niet te laten intimideren door volwassenen die op eigenbelang uit zijn.
Mooi verhaal, boeiend geschreven.

ISBN 9789026128684 Hardcover 350 pagina's De Fontein/Davidsfonds Infodok mei 2011
Vertaald door Karin Breuker, Leeftijd: vanaf 9 jaar.  Komt in aammerking voor De  kinderjury 2012

© Dettie, 18 juni 2011

Lees de reacteis op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER

De ster van het hotel
Jacqueline Wilson

De titel van het boek kan je op twee manieren opvatten. Elsa wil graag een ster worden, ze vertelt altijd zelfbedachte moppen en wil later beroemd worden als grappenmaakster. Later in het verhaal wordt ze echt bekend maar door iets heel anders dan ze hoopte.

Elsa woont met haar moeder, stiefvader Ep, stiefbroertje Boris en stiefzusje Pippa in een hotel. Dat lijkt heel leuk maar dat is het helemaal niet. Het hotel is smerig en oud en er is altijd lawaai van de andere hotelgasten die er wonen. Het hotel wordt totaal niet onderhouden.
Vroeger woonde Elsa  in een leuk huis maar door schulden moesten ze daar weg.
Elsa is gek op haar moeder maar die doet weinig meer dan roken, voor zich uit staren, op bed liggen en later als ze televiesie hebben kijkt ze de hele dag televisie. Haar moeder vindt de keuken van het hotel vies dus kookt ze daar niet. Soms wordt er friet en kip gehaald maar vaak eten ze brood of niets. Elsa zorgt voor Robin en Pippa. Ze heeft een heel erge hekel aan Ep. Hij gokt en drinkt en daardoor zitten ze nu in de problemen.

Elsa houdt de moed er in door grappen te maken, vaak vindt niemand ze leuk maar Elsa vindt het zelf wel erg leuk om steeds maar grappen te bedenken. De kinderen in het hotel zijn wel aardig, vooral Naomi, maar ze lokken ook uit dat Elsa niet naar school gaat en dat terwijl ze behoorlijk intelligent is. Naomi is de enige die wel naar school gaat. Op een dag 'ontwaakt' haar moeder en ze probeert via de sociale dienst een woning te krijgen maar dat lukt niet echt, ze moet eindeloos wachten en steeds maar weer formulieren invullen. Daardoor komen ze (de sociale dienst)  er wel achter dat Elsa en andere kinderen uit het hotel niet naar school gaan. Nu móeten ze wel.
Elsa komt bij een nare juffrouw die haar en de anderen 'die hotelkinderen' noemt. De juf doet net of ze heel dom zijn. Ze praat heel langzaam alsof ze heel kleine kinderen zijn.
Elsa maakt maar weer een hoop grappen.

Op een dag is er een tv-ploeg in het hotel, Elsa denkt dat dit haar grote kans is en ze vertelt de ene mop na de andere, maar... niemand is geïnteresseerd. De televisiemensen willen weten hoe het is om in zo'n armoede en in zo'n ellendig hotel te leven. De kinderen vertellen het en de hoteldirecteur is woedend en dreigt Elsa en andere mensen uit het hotel te zetten.
Elsa voelt zich beroerd, dankzij haar moeten zij en misschien Naomi's familie waarschijnlijk het hotel uit en waar moeten ze dan naar toe? Maar dan gebeurt er iets waardoor alles anders wordt.

Best wel een zielig verhaal over hoe een kind de dupe wordt van het gedrag van de ouders. Die ouders zijn zo met zichzelf bezig dat ze niet zien hoe hun kinderen maar proberen er wat van te maken.
Elsa is een lieverd die door haar grappen soms geweerd wordt, maar als zij het uiteindelijk ook niet meer ziet zitten en stilletjes wordt, mist iedereen die vrolijk grappenmaker. Gelukkig verandert alles en wordt het beter voor Elsa en haar familie, hoewel ik wel benieuwd ben hoe het verder zal gaan, de oplossing is noodgedwongen en denkelijk tijdelijk.
De grappen van Elsa zijn vaak flauw of onbegrijpelijk, ik weet niet of dat aan de vertaling ligt maar vermoed van wel.  Of ik snap die humor niet. Bijv. Hoe lok je hongerige dieren? Met een afvoertafel. (??)
Ook het in een hotel gaan wonen met een heel gezin is onbekend in Nederland maar dat is niet erg. Misschien maakt dat het boek juist extra apart en goed. Een erg fijn boek, je gaat een beetje van Elsa houden.

ISBN 9789026126697 Hardcover 188 pagina's | De Fontein september 2009
Vertaling Anne-Marie Vervelde Vanaf 9 jaar

© Dettie, september 2009

Lees de reacties op het Leesatfelforum en/of reageer, klik HIER

De ster van het hotel
Jacqueline Wilson

Eerst even een compliment richting de vertaalster, want ook al is dit een boek voor kinderen, het zal toch niet eenvoudig geweest zijn om al die woordspelingen en grapjes te vertalen!!
De hoofdpersoon, Elsa, is namelijk een grappenmaker eerste klas. Vindt ze zelf. 's Avonds ligt ze in moppenboeken te lezen tot ze de moppen uit haar hoofd kent. Ze is er zo goed in dat ze bij alles wat er gebeurt, bij alles wat gezegd wordt, meteen associaties heeft met één, maar vaak meer mopjes.
En die spuit ze dan ook meteen, vaak tot ergernis van de meeste mensen die haar omringen. Maar ze kan niet stoppen...
Ze begint met te vertellen dat ze haar op school 'één van die hotelkinderen' noemen. En dan volgt wat er allemaal al gebeurd is voor ze in dat hotel kwamen wonen. Met haar moeder, stiefvader, halfzusje en halfbroertje hebben ze al veel omzwervingen gemaakt. Steeds moesten ze weer verhuizen, als Epper de Mepper, zoals ze haar stiefvader noemt, weer eens zonder werk kwam te zitten.  Zo belandden ze in een hotel, Pension Prins heet het, maar is niet bepaald de eersteklas gelegenheid die de naam suggereert. De keuken is er zo vies dat haar moeder er niet wil koken. De kamer waar ze met zijn vijven zitten is te krap om te kunnen spelen. Ze horen alles van de buren, en de directeur is een heel onaardige man.
Elsa probeert er het beste van te maken door haar grapjes te pas en te onpas te berde te brengen. Ze blijft positief, als het echt moeilijk wordt vlucht ze in haar fantasieën. Zo zorgt ze voor haar broertje en zusje, nu haar moeder vaak niet thuis geeft. Maar mama en Ep raken steeds verder in de put, en als Elsa geheel onopzettelijk er de oorzaak van is dat de erbarmelijke staat van het hotel in het nieuws komt, en de journalisten op de stoep staan, zet de akelige directeur hen op straat.  Nu weet zelfs Elsa geen raad meer.
Gelukkig - nou ja, gelukkig!?- gebeurt er dan iets akeligs in het hotel.

Eigenlijk is het helemaal geen leuk gegeven, maar de schrijfster weet door het kiezen van haar personages er toch een grappig boek van te maken.

ISBN 9789026126697 Hardcover 188 pagina's | De Fontein september 2009 Vanaf 9 jaar
Vertaling Anne-Marie Vervelde

© Marjo, oktober 2009

Lees de reacties op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER

Altijd Prijs!
Jacqueline Wilson

Wat schrijft Jacqueline Wilson toch een prettige boeken. Alweer zo'n lekker boek en het gaat ook nog eens ergens over. Geen eindeloos meidengekwebbel over jongens en kleren maar gewoon een goed verhaal.

Lola - Lolly voor vrienden -  woont door de week bij haar moeder en Steve, samen met haar halfbroertje Tiger. In het weekend is ze bij Charlie, haar vader, en helpt ze mee in het eetcafé. Daar is Lola helemaal aan gewend en ze vindt het prima zo. Ze is niet erg gek op Steve, hij heeft van dat rare haar en spierballen, Tijger vindt ze wel heel leuk. Maar dan vertelt haar moeder, op Lola's verjaardag,  dat ze een half jaar in Australië gaan wonen. Steve moet voor zijn werk een nieuw filiaal opstarten in Sydney. Heel even ziet Lola zichzelf daar rondlopen, lekker in het zonnetje op een prachtig strand  met kangeroes en koala's... maar dan beseft ze dat ze haar vader zes maanden niet zal zien en dat vindt ze verschrikkelijk en over twee weken vertrekken ze al!
Lola vertelt het aan haar beste vriendin Rianne en die is best wel een beetje jaloers. Rianne speelt altijd de baas maar dat vindt Lola niet erg, ze is veel te blij dat de mooie, bijzondere Rianne met haar vriendin wil zijn.
Diep in haar hart vindt Lola het nieuwe meisje Susan ook heel aardig maar Rianne vindt haar stom... ze weet veel te veel, ze kan veel te goed leren.

Het volgende  weekend wacht ze steeds maar op het goede moment om haar vader te vertellen over Australië maar dat komt maar niet, pas als haar moeder en Steve haar komen ophalen komt het hoge woord er uit en zegt Lola dat ze niet mee wil. Ze kan niet zo lang bij papa weg. En mama dan? Die heeft Steve en Tijger, papa is alleen. Lola vindt het ook heel moeilijk om mama zo lang niet te zien maar ze kan het gewoon niet zo lang weg van papa. Papa is ergens wel blij want kan ook niet zo lang buiten zijn prinsesje.  Toch vindt hij dat Lola het echt heel zeker moet weten dat ze liever bij hem blijft. Ja! Lola weet het héél zeker!
Van mama krijgt ze een open ticket naar Australië, als ze wil kan ze altijd nog komen... en soms zal Lola dat ook willen want het half jaar is niet echt makkelijk voor haar.
Ze kijgt ruzie met Rianne want ze stinkt naar patat... gelukkig is Susan er nog en de meiden worden dikke vriendinnen. Maar... Papa's eetcafé heeft nauwelijks klanten, de nieuwe pizzeria en een ander restaurant trekken alle mensen weg van het eetcafé. En nu is papa failliet, hij moet het huis uit! Ze mogen voorlopig in het huis van een heel oude man, die vaste klant van papa was. Maar hoe vertellen ze dit aan mama? Moeten ze het wel aan mama vertellen? En brengt Mazzel,  het zwarte katje dat Lola gevonden heeft, écht geluk?

Af en toe is het best moeilijk voor Lola en haar vader maar toch houden ze alle twee de moed er in. Vaak verzint papa wel iets geks en anders heeft Lola gelukkig haar fantasie nog waardoor er altijd weer een oplossing bedacht wordt. Alletwee zijn ze gek op de kermis en ze gaan er regelmatig naar toe en leren daar mensen die er werken kennen. Vooral Roos  is heel aardig en ze voorspelt Lola dat alles heel goed af zal lopen. Susan blijkt ook een heel lieve en goede vriendin maar hoe gaat het verder met papa? Hij weet niet goed wat hij moet doen en komt nóg verder in de problemen. Maar wie weet helpen zijn nieuwe vrienden van de kermis hem wel...

Het is een heerlijk spannend verhaal dat je leest met een lach en een traan. Echt een aanrader.

ISBN 9789026127489 Hardcover 317 pagina's uitgeverij De Fontein Davidsfonds/Infodok maart 2010
Leeftijd 8+

Dettie, maart 2010

Lees de reacties op het Leesatfelforum en/of reageer, klik HIER