http://www.saskia-hula.at

Lars lust geen boeken
illustraties: Ute Krause

Hoe krijg je een kind zover dat hij toch gaat lezen, terwijl hij er helemaal niet om geeft? Lars kan zoveel dingen: doelpunten maken, zwemmen en duiken, spijkers inkloppen en veters  binden, en nog veel meer. Maar lezen? Hij kan het wel, maar vindt het gewoon niet leuk. Hij vindt de juf maar vervelend met haar gezeur. Ze zegt tegen zijn moeder:

’Lars moet meer lezen! Heeft hij dan helemaal geen boeken? Ga toch eens met hem naar de bibliotheek! Daar vind je heel mooie boeken! Enz enz..’

Lars vind het maar niks. Immers:

‘Want juffrouw Boeket kan niet voetballen. En tijdens de zwemles blijft ze aan de kant staan. Ze kan vast ook niet in een touw klimmen. Ze kan geen tijgerhaai van een witte haai onderscheiden. En je gelooft het niet, maar ze draagt nooit schoenen met veters!’

En Lars zegt daar toch ook niets van?! Maar Mama wil van het gezeur af zijn, en hangt een briefje op in de hal van de flat. Wie Lars aan het lezen krijgt, mag komen eten!
De buren komen allemaal langs, en laten een boek, of soms zelfs een stapel achter. Lars zucht eens diep, schuift de boeken weg en gaat lekker voetballen.
Ook Sofie komt langs, maar zij begrijpt eigenlijk best dat Lars niet wil lezen, en ze wil hem wel van zijn boeken afhelpen.  Want zij verslindt boeken! En dan blijkt er een verrassing in een doos te zitten…

Erg leuk verhaaltje, in een duidelijke, grote letter, met prettige witregels. En vooral ook leuke tekeningen, op bijna elke pagina, zodat een kind aan wie je voorleest, lekker plaatjes kan kijken. Hoeft hij/zij zelf niet te lezen…

ISBN 9789044812831 Hardcover 53 pagina's Uitgeverij Clavis september 2010
Illustraties van Ute Krause Vertaald uit het Duits door Roger VanBrabant
Vanaf 8 jaar

 © Marjo 1 februari  2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lars lust geen boeken
illustraties: Ute Krause

Lars kan bijna alles. Lars kan goed doelpunten maken. Hij kan zwemmen en duiken en tot helemaal boven in het touw klimmen. Hij kan spijkers inkloppen en schoenveters binden en op zijn hoofd staan. Hij kan een nijlkrokodil van een alligator onderscheiden en een kathaai van een hamerhaai. Bovendien is hij op een step de snelste van de hele school. Lars kan bijna alles.
Er is wel iets wat Lars niet zo goed kan en dat is lezen. Maar lezen is ook niet zo belangrijk. Want lezen kunnen de anderen toch.
Bovendien is lezen vervelend. Van lezen krijgt Lars altijd jeukende ogen en zware voeten. Zodra hij ene boek openslaat, begint hij te geeuwen. Hij wordt gewoon moe van lezen. Heel erg moe.

Zo begint het boek over Lars Menner. Maar arme Lars kan dan wel een hekel aan lezen hebben en andere dingen veel belangrijker vinden, zijn juf denkt er anders over. Juffrouw Boeket vindt juist dat Lars meer moet lezen. Elke keer als mama naar de school komt krijgt ze dat te horen. Het erge is... Lars heeft heel veel boeken, hij heeft een grote  kast in zijn kamer staan en die is zeker voor de helft gevuld met boeken.
Mama verzint van alles om Lars aan het lezen te krijgen, maar elke keer wordt Lars er zo moe van en valt hij bijna in slaap.  Maar dan heeft mama een nieuw idee. Ze hangt een groot blad papier in het trappenhuis van de flat. Daarop staat:

PRIJS TE WINNEN!

Wie Lars Menner een boek kan doen lezen, mag
tussen de middag een keer komen eten bij de Menners!
Soep, hoofdgerecht, dessert.
Extraatjes mogelijk.
Iedereen mag deelnemen

Lars vindt het vreselijk! Wie weet wat hem te wachten staat!
En ja hoor... al snel komen er mensen aan de deur. Bijvoobreeld meneer Nahodil van de tweede verdieping. Hij heeft zijn oude sprookjesboek meegebracht, maar Lars houdt helemaal niet van sprookjes.  Hij legt het boek op de ladekast in de hal.
Al gauw ligt die ladekast vol boeken. Mevrouw Fia brengt een boek over zeerovers en mevrouw Hartman brengt een hele grote stapel boeken, het zijn er wel tien! Ook zijn beste vriendin Sofie brengt boeken, zij wil graag komen eten want haar moeder kookt nooit. Zelfs de student van de derde verdieping heeft een grote doos gebracht. Maar Lars wil nog steeds niet lezen... Sterker nog, Lars baalt vreselijk. Wat moet hij nu?
Dat hij uiteindelijk toch een boek leest, is niet te danken aan het etentje van zijn moeder, maar aan zijn vriendin Sofie en de visjes in zijn aquarium.

Zelfs kinderen die een hekel hebben aan lezen zullen dit graag lezen. Bij de verhalen staan leuke gekleurde illustraties van Ute Krause. De ene keer zijn ze paginagroot en de andere keer staan de afbeeldingen tussen de tekst in. Buurman Nahodil kijkt zo lief op de tekeningen dat je bijna wel een boek van hem zou gaan lezen. Hij heeft ook steeds heel goede ideeën waar iedereen blij mee is.
Een erg vrolijk en grappig verhaal, heel leuk om te lezen!

ISBN 978-90-448-1283-1 Hardcover 53 pagina's Uitgeverij Clavis september 2010
Vanaf 8 jaar Vertaald uit het Duits door Roger VanBrabant

© Dettie, 25 oktober 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lars lust geen sommen
illustraties: Ute Krause

De zomervakantie is er om te kunnen doen wat je wilt. Zo denkt Lars er toch over... Voor één zaak is de zomervakantie er zeker niet: om in een rekenschrift sommen te maken! Het vakantieschrift is echt weer zo'n uitvinding van juffrouw Boeket, de juf van Lars. Ze is vast bang dat de kinderen tijdens de vakantie alles vergeten.
In het schrift staan heel veel sommen die Lars in de vakantie moet maken. Lars probeert er op alle mogelijke manieren onderuit te komen. Hij verstopt het schrift overal, in de onderste la van zijn schrijftafel, in zijn schooltas, onder zijn matras, achter het aquarium, in de strijkmand, op de kast en in de doos met oud papier. Maar elke dag ligt het schrift weer op zijn bureau totdat zijn moeder het zat is.

'Nu is het uit!' roept ze. 'Dat is toch belachelijk!'
Lars kijkt somber toe als ze het vakantieschrift uit de doos trekt. Ze strijkt het liefdevol glad.
'Je zult toch ooit aan het rekenen moeten,' zegt ze.
'Je kunt het dus maar beter niet blijven uitstellen. Je weet dat je de laatste week van de vakantie naar oma en opa gaat. Daar zul je nog minder zin hebben om te rekenen!'
'Niet waar,' zegt Lars. 'Bij oma en opa reken ik veel liever.'

Natuurlijk zegt hij dit om van het gezeur van zijn moeder af te zijn maar toch vindt hij het wel een goed idee. Hij zal die week bij oma en opa zijn sommen maken. Helaas is zijn moeder de belofte van Lars niet vergeten en bij het inpakken van de koffer legt zijn moeder het vakantieschrift er ook in. Maar opa en oma begrijpen niets van het vakantieschrift. Ze vinden het maar raar dat Lars in zijn vakantie sommen moet maken.
Ze zijn zelfs een beetje kwaad, ze hebben zoveel plannen... Ze beloven dat zij de sommen zullen maken. 'En jij doet ondertussen wat leukers' moppert opa. Lars vindt het natuurlijk prima.
Maar opa en oma hebben het heel erg druk... elke keer zeggen ze dat ze straks, later, vanavond de sommen zullen maken maar het gebeurt steeds maar niet. De ene keer gaan ze onverwacht varen, of vangen ze een vogeltje dat verzorgt moet worden. De andere keer moeten de muren van de huiskamer geschilderd worden omdat oma heel belangrijke mensen te eten krijgt...
En dan komt Sofie, de beste vriendin van Lars, en samen hebben ze het ook druk. Lars vertelt haar over het vakantieschrift en dat opa en oma nog niets gedaan hebben, en het is al donderdag en zondag gaan ze alweer naar huis... Ze kunnen het nog wel halen denkt Sofie als ze vanaf nu elke dag 6 bladzijden doen... Maar ook dat lukt niet... het wordt zaterdag... het wordt zondag...  Lars kijkt zuchtend in zijn vakantieschrift...

16 + 3 staat daar. En 24-2.
Lars schudt zijn hoofd. Dat zijn sommen voor kleuters! Die kan hij zelf nog wel maken! Hij haalt snel een potlood en begint te rekenen.
Op de tweede pagina staan opgaven met het cijfer 2. 4x2. 6x2. 2x2.
Het potlood van Lars schiet over het papier.
Als hij het halve vakantieschrift al afgewerkt heeft, komt Sofie binnen.
'Mag ik ook een bladzijde doen?' vraagt ze.

En zo gebeurt het dat Lars toch nog alle sommen af heeft!

Vooral kinderen die een hekel aan rekenen hebben zullen van dit boek genieten. Lars is zoals bijna elk kind boos dat hij toch nog wat voor school moet doen in zijn vakantie. Maar toch krijgt hij dat stomme schrift met die nare sommen niet uit zijn hoofd. Hij weet dat het ingevuld moet zijn als de vakantie om is en school weer begint. Het is dan ook best grappig dat hij pas op de allerlaatste dag ontdekt dat de sommen heel makkelijk zijn. Als hij gelijk de eerste dag van zijn vakantie in zijn schrift had gekeken dan had hij dat geweten en had dat rotschrift hem niet de hele vakantie dwars gezeten. Ondertussen heeft Lars ook wel allemaal leuke dingen gedaan. Vooral het vangen van de vogel, het verzorgen en het later weer vrijlaten, is mooi verteld.
De tekst is niet moeilijk en de verhalen zijn heel vlot verteld. De gekleurde afbeeldingen van Ute Krause zijn vrolijk en soms grappig. 
Een erg leuk boek voor kinderen vanaf 8 jaar.

ISBN 978-90-448-1282-4 Hardcover 48 pagina's |Clavis | september 2010
Vertaald uit het Duits door Roger VanBrabant

© Dettie, 24 oktober 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER