Arachne
Willy de Vries-Kuijken

Een boek over een spin, dat is wel vaker geschreven. Vooral de spin Anansi is heel bekend. Vaak blijkt in de verhaaltjes over spinnen dat mensen ze eng of vies vinden. Of het zijn non-fictieboeken die vertellen over hoe een spin leeft, woont en werkt.

In dit boek vertelt de spin Arachne haar verhaal zelf, helemaal vanaf het moment dat ze geboren wordt...

'Pfff!' zucht een stemmetje. 'Wat een verpakking. Is dat even werken!' Vermoeid hangt een spinnetje half uit de cocon.
 'Zeg dat wel!'
Verbaasd kijkt ze op. Ze ziiet dat een broertje zich ook naar buiten heeft weten te werken.
'Hoi', groet ze, terwijl ze zich uit de cocon hijst. 'Ik dacht dat ik er nooit uit zou komen!'

Haar broer vertelt dat hij bij het uit de cocon kruipen zijn uitsteeksels bij zijn kaken is kwijtgeraakt en daardoor weten we gelijk dat die nodig waren om die cocon kapot te maken. En dat is het knappe van dit boekje. Doorheen het hele verhaal vertelt Arachne wat er allemaal gebeurt in haar leventje, inclusief het verwisselen van 'jurk' ofwel het wisselen van velletjes omdat ze eruit gegroeid is.

We lezen over de eerste keer dat ze een draad spint om zich daarna door de wind te laten meevoeren, lekker zwengelend aan die draad. We maken kennis met Araneus Diadematus, kortweg Arie, die Arachne haar naam geeft en vertelt dat zij kruisspinnen zijn.
Ze leert Theridium Ovatum, ofwel Terry de kogelspin, hoe hij een web moet maken, want dat kan hij niet zo goed. Maar bij dat gedeelte wordt het wel een beetje moeilijk. Arachne heeft het over de hoofdkabel en raamdraden en een vangspiraal en nog meer webtechnieken. Het is jammer dat Arachne er geen tekening bij gemaakt heeft zodat ook mensenkinderen snappen wat Arachne bedoelt.

Bij een aanval van een sluipwesp die het feeënlampje van Arie's nichtje probeert de doorboren, leert Arachne nog andere spinnensoorten kennen die ieder hun eigen vaardigheden hebben zodat uiteindelijk de enge sluipwesp verjaagd kan worden.
En uiteindelijk merkt Arachne, dat ze Arie wel héél erg leuk vindt...

Op zich is het dus een erg leuk verhaaltje dat op een heel speelse manier veel informatie over spinnen geeft maar wat ontbreekt zijn toevoegende afbeeldingen. Zonder die afbeeldingen is namelijk niet alles even goed te volgen. Vooral het verhaal over het weven van een web is veel te technisch voor kinderen, één afbeelding erbij met de namen van de draden bijvoorbeeld zou genoeg zijn geweest. Ook het feeënlampje komt niet goed uit de verf, ondanks dat daar - op de volgende pagina - wel een getekende afbeelding bij gemaakt is. De sluipwesp en zijn boor én het 'lampje' zijn wel te zien maar het is niet duidelijk. Dat is jammer. De gekleurde potloodtekeningen zijn sowieso niet erg goed. Ze komen een beetje knullig over. De zwart-wit afbeeldingen zijn beter gelukt.

Kortom, de informatie is goed, het verhaal apart, maar de uitvoering, zeker wat de afbeeldingen betreft, kan een stuk beter.

ISBN 9789491777950 | paperback | 40 pagina's | Uitgeverij Eigenzinnig | november 2019
Leeftijd ca. 7+

© Dettie, 29 november 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dissonantje
Willy de Vries-Kuijken

Taco heeft er zin in, vanavond moet hij trompet spelen met het Concertgebouworkest van Klingelendam. Hij is daar eerste trompettist. Vrolijk fluitend rijdt hij naar het concertgebouw en hij speelt hemels, alles klopt die avond, Taco wordt één met de muziek, totdat...
Een afgrijselijke schrille toon verstoort de prachtige uitvoering en die toon kwam uit Taco's trompet! Hij snapt er niets van, hij speelde toch de goede toon? De dirigent is woedend! Taco wordt nog net niet ontslagen maar mag pas weer meespelen als hij het stuk goed ingestudeerd heeft. Pas als Taco zeker weet dat hij het stuk goed kan spelen mag hij weer meedoen.

Taco zit in zak en as. Hoe kan het dat die toon er zo akelig uit kwam? Thuis probeert hij het opnieuw en weer klinkt dat verselijke geluid. Taco maakt zijn trompet helemaal schoon, blaas toonladders maar elke keer opnieuw klinkt die afschuwelijke toon. En dan hoort Taco ineens een stemmetje, het komt uit zijn vestzakje! Er klimt een mager figuurtje uit tevoorschijn. Het is Sol, een muzieknoot!
Sol vertelt dat hij nu door iedereen Dissonantje genoemd wordt omdat hij zo vals klinkt.  Hij is daardoor door zijn vader met notenbalkje en al uit het akkoord gegooid en heeft nu geen thuis meer. Als Sol probeert te zingen komt er alleen dat vreselijk geluid uit waardoor Taco naar huis is gestuurd. Wat nu?

Taco zoekt via google naar een oplossing maar die is niet te vinden. Opeens klinkt er weer een stem. Het is Vioolsleutel, de baas van de notenbalk! De autoritaire sleutel komt kijken wat er aan het probleem gedaan kan worden. Ze moeten met hem mee naar de muziekschool. Daar ontmoeten ze allerlei figuren van de notenbalk en ondergaan ze allerlei behandelingen, maar de kwaal is hardnekkig. Wat is er toch aan de hand met Sol?

Het boekje is geschreven voor de kleinkinderen van de schrijfster in de hoop dat ze evenveel van muziek zullen gaan houden als zijzelf. Dat is een lief en leuk idee maar... als je niets weet van muziek, wat dan? Zelf weet ik niets van notenbalken, akkoorden, Sol-, Bas-  en Vioolsleutels. Ook niet wat een mol of kruis in de muziek betekent. De term majeur en mineur ken ik van horen zeggen maar ik zou niet weten hoe ik die moet gebruiken in de muziek.
Doordat ik dat alles niet weet ontgaan mij grapjes en delen van het verhaal omdat ik de functie van bijvoorbeeld de genoemde sleutels niet ken en dat is jammer. Ik mis dus in het boekje een heldere, korte uitleg over de functie van de genoemde termen en muzieksleutels. Ik denk dat het verder leuke en aparte verhaal dan veel meer tot zijn recht komt. Ook vraag ik me af of jonge kinderen weten wie Mozart, Bach of Straus zijn en begrijpen ze het woord dissonant eigenlijk wel?

Het verhaal is op zich lekker grappig en het idee heel origineel. De zoektocht naar de oorzaak van de valse toon is leuk en avontuurlijk. De uitkomst is ook iets wat je niet verwacht. Erg leuk bedacht.
Doorheen het boek staan zwart-wit tekeningen van de schrijfster, vooral de afgebeelde meneer bassleutel is prachtig.
Kortom, kinderen die muziekles en/of verstand van muziek hebben en weten waar de schrijfster het over heeft, zullen van het verhaal genieten.
Het zal dan zeker een toevoeging zijn in het beleven van en plezier hebben in muziek. Voor die kinderen is het zéker de moeite van het aanschaffen waard!

ISBN 9789491777219 Paperback 53 pagina's Uitgeverij EigenZinnig  juli 2014
Leeftijd vanaf ca. 6 jaar

© Dettie, 14 augustus 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER