Lees ook de Leestafelrecensies over de boeken van Ed Franck in de categorie jeugd 15+.

Dazyl en de twee stenen beelden
Ed Franck

Dazyl, de jonge wereldreiziger, is nu al twee weken onderweg met zijn schip, er staat geen zuchtje wind, het is heel warm en nog steeds is er geen land in zicht. Zijn vrienden zijn Tata de aap, Poli de pelikaan en Otto de zeeotter. Alle drie vervelen zich en daarom vertelt Dazyl zijn vrienden maar een mooi verhaal. Maar ja, een mooi verhaal zorgt niet voor wind in de zeilen. Gelukkig ziet Dazyl tijdens een verkenningstocht op de rug van Poli een eiland, met op het strand twee beelden van een man en vrouw die rennen. De vrouw is beeldschoon en de man heeft maar één oor.

Snel koerst Dazyl met zijn zeilschip naar het eiland en daar weten ze niet wat ze zien. Een ei op twee benen vertelt ze dat ze naar Het Hoofd moeten gaan, dat is de baas, hij woont in de vuurtoren. In de vuurtoren gaat het er mogelijk nog vreemder aan toe. Het viertal hoort allemaal vreemde geluiden en ze zien onder andere een vissenstaart voorbij flipflappen en een mes die tsjak tsjak achter een toeter aanholt. Op de bank slaapt Het Hoofd, het luikje in zijn voorhoofd staat open, daar is alles en iedereen uit ontsnapt.

Als Het Hoofd eenmaal wakker is, vraagt Dazyl naar de stenen beelden. Het Hoofd grabbelt en graait in de ruimte achter zijn luikje en vindt de sleutel van het verhaal. Hij vertelt de meeslepende gebeurtenissen die het smoorverliefde stel, de mooie Laura en de knappe Jorre, uiteindelijk fataal werden waardoor ze tijdens hun poging om te vluchten omgetoverd werden tot stenen beelden door Zwartjak, de Tovenaar van de Bergen. Die Tovenaar leeft nog steeds...

Natuurlijk wil de zachtaardige Dazyl de twee redden, zo is hij immers ook aan zijn vrienden gekomen. Die heeft hij ook ieder uit hun eigen akelige situatie gered, waarna ze bij hem wilden blijven. En zo besluiten ze met zijn allen naar Zwartjak te gaan want, zegt Dazyl, je bent een wereldreiziger of je bent het niet. Het wordt een zware tocht en als ze Zwartjak eindelijk vinden, blijkt dat hij wel héél oud is en het allemaal niet zo goed meer weet. Er is teveel mist in zijn hoofd, hij heeft de bloem die zingt bij volle maan nodig...

Achterop het boek staat dat Ed Franck, naast vele andere prijzen, al twee maal de Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Jeugdliteratuur won. Dat is de belangrijkste prijs voor jeugdliteratuur in Vlaanderen. Nadat je dit boek gelezen hebt, snap je ook waarom hij die gewonnen heeft. Ik heb zelden zo'n fantasievol boek gelezen. Je hebt bijvoorbeeld dankzij de aparte figuren bij Het Hoofd af en toe zelfs het gevoel dat je in een schilderij van Jeroen Bosch belandt bent. Maar ook verder in het verhaal ontmoet je de meest wonderlijke figuren. En de Tovenaar? Die is gewoon heel grappig! Dit alles is in zeer aansprekende, sprankelende taal beschreven.

Een erg leuk sprookje in een modern jasje, zelfs de mooie wijze les die in bijna elk sprookje zit, is niet vergeten. Vooral lezen dit boek.

ISBN 9789059087613 | Hardcover | 78 pagina's | Uitgeverij Davidsfonds/Infodok | juli 2016
Met zwart-wit illustraties van Martijn van der Linden | Leeftijd 9+

© Dettie, 29 juli 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER