Door en Door Winter
met tekeningen van Wouter Tulp

Als lezer heb je dat helemaal niet in de gaten, hoe dubbel de titel is, maar je maakt snel kennis met de dames Winter: Dunne Door en Dikke Door.

“Buiten is het koud.
Overal ligt sneeuw en ijs.
De bomen zijn kaal.
De wind waait guur.

Binnen is het warm.
Het haardvuur brandt.
De klok tikt.”

Dat die klok geen tik-tak doet, maar kit-kat, dat is meteen al zo’n leuke vondst van Lindelauf, met zulke vondsten zit het verhaaltje vol.
Dunne Door vindt het maar niks, zo afgesloten als ze zitten, met als enig levend wezen in de buurt hun koe Klaar. Dunne Door wil bezoek! Dikke Door weet daar wel raad op.

Dunne Door krast om Dikke Door.
Dikke Door krast om Dunnen Door.
Dikke om Dunne.
Dunne om Dikke.
Door om Door.
Door én door.

Ze maakt ook nog een Koekelaar, maar het bezoek dat er nu is, is wel erg saai. Dus is Dunne Door nog niet tevreden. En dan komt er bezoek dat ze liever niet wilden: iemand steelt hun laarzen!  Iemand neemt een hap uit de Koekelaar! Jasses, een dief!

Dit is een heel erg grappig verhaal, deels door de fantasie van Lindelauf, maar ook door de aanvullingen van Wouter Tulp. Zijn kleurrijke tekeningen vertellen een deel van het verhaal. Als je voorleest moet je dus ook de plaatjes goed laten bekijken. Het is erg leuk om voor te lezen, die rare dames doen rare dingen!
Ik vind het reuze knap hoe Lindelauf met het beperkte woordenschat dat hij tot zijn beschikking heeft een verrassend spannend en humoristisch verhaal heeft weten neer te zetten. Hij speelt met woorden, maar ook met de ruimte tussen woorden en regels;  hij maakt lijstjes, herhaalt woorden zodat nog meer spanning opgewekt wordt, er is maar een korte omschrijving van dit boek: fantastisch!!

ISBN  9789045105871 | hardcover | 88 pagina's | Querido Kinderboek | november 2007
Leeftijd 6-9 jaar Illustraties door Wouter Tulp

© Marjo, 8 april  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

Schuilen in een jas
Benny Lindelauf

‘Komt later altijd?’

Dit zinnetje snijdt door je ziel: Johannes is erg ziek. In het ziekenhuis ligt hij geïsoleerd op een kamer, en hij is er nu al zolang dat zijn vriendjes van school hem al vergeten zijn. De enige mensen die hij ziet zijn zijn twee vaders en de glazenwasser, die iedere dinsdag langs zijn raam op de vijfde verdieping schuift. En de dokter natuurlijk, maar die ziet hij liever niet. Er is iets goed mis met zijn bloed.

’Alles kun je kiezen, behalve de belangrijke dingen’
‘Het heeft een officiële naam,’zegt dokter Vruis voorzichtig.
‘En wie heeft hem in vredesnaam verzonnen?’ antwoordde Herman. ‘Leuke? Leuke? D’r is niks leuks aan. Rottemie zou het moeten heten.’

Als hij eindelijk naar huis mag, blijkt het leven erg eng. Hij heeft geen haar meer, en hij is dik.
Binnen ruikt alles vertrouwd, maar naar buiten wil hij niet. Laat staan naar school, zelfs al zijn ze daar bezig een nieuwe Draak Winterweg aan het maken. En ook niet als de juffrouw een lief briefje schrijft. Die juf is toch zijn eigen juf niet.
Zijn vaders, Herman en Pieter, doen hun best leuke dingen te verzinnen, maar Johannes wil liever gewoon doen.

‘Niets is zo speciaal als gewoon’, denkt hij.
‘s Middags belt de hele wereld’

Bijna had ik het boekje weggelegd, want over een onderwerp als dit wil ik helemaal niet lezen. Ik vraag me ook af wie de doelgroep is. Zijn er, behalve kinderen die hier rechtstreeks mee te maken hebben, andere kinderen die dit graag lezen? Maar ik moet zeggen dat Benny Lindelauf er een mooi verhaal van heeft gemaakt. Het is een tragisch verhaal, maar het is niet tragisch geschreven. Er zitten leuke vondsten in: de paarsduif, de Dichtersjas, en de weerman die naar Johannes zwaait. En natuurlijk de twee vaders, een feit dat nergens uitgelegd wordt. Er wordt sowieso niet veel uitgelegd, hoogstens op de manier zoals uit de citaten blijkt.
Een tragikomedie voor kinderen, over angst en je daar tegen te weer stellen. Een positief verhaal over de lichtpuntjes die er iedere dag opnieuw zijn.

ISBN 9789000032105 | hardcover|100 pagina's | van Goor| september 1999 Illustraties van  Karina Mucek
Leeftijd: vanaf 8 jaar.

© Marjo, 5 april  2011

Lees de reacties op het forum en of reageer, klik HIER

De vloek van het verdwenen boek
Benny Lindelauf

Daan vraagt door middel van een e-mail aan zijn vrienden Emre en Juul of ze mee gaan naar de Sinterklaasmarkt. Mondjesmaat komen we aan de weet dat ze graag naar een of ander concert willen, al vanaf de zomer, en dat ze toestemming hebben van hun ouders om daarvoor te sparen.
Als ze op de markt dingen vinden die Daans vader kan gebruiken in zijn antiekhandel, maken ze met hun mobieltje een foto, sturen die naar Daans vader en dan horen ze of ze het moeten kopen en hoeveel ze mogen betalen.
Op het moment dat ze nog bezig zijn met een oud boek dat Juul ontdekt heeft, komt er een vrouw met rood haar aangelopen, die voor hun neus het boek betaalt en ermee wegloopt. De brutaliteit!
Maar Juul kan er ook wat van: als die even later het boek uit de tas van de vrouw ziet steken, heeft ze voor ze het zelf beseft het boek al meegenomen.
Daan neemt het mee voor zijn vader. Maar de volgende dag is Daan foetsie!
Juul ontdekt een paar geheimzinnige e-mails, en als ze achter Daan aangaan gebeuren er heel vreemde dingen...

In tweeënveertig pagina’s een spannend  verhaal als dit vertellen, over de vijftiende eeuw, over tijdreizen, over een groot geheim, dat betekent dat je niet meer woorden moet gebruiken dan nodig is. Een soort fantasy-verhaal, dat is weer eens wat anders dan de gebruikelijke onderwerpen die je in de Leesleeuw tegenkomt.
Korte zinnen, veel open ruimte, passende tekeningen, een leuk boekje. Oud (15e eeuw) en nieuw (e-mail en mobiel) gecombineerd in één verhaal.

ISBN 9789027671233 Paperback | 42 pagina's |Zwijsen: Leesleeuw 2009 | groep 5, een jaar of 8.
Tekeningen van Martijn van der Linden

© Marjo, 14 april 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER