Acht prinsessen en een toverspiegel
Natasha Farrant

In een land hier heel ver vandaan vragen een koning en een koningin of een machtige tovenares de peetmoeder wil zijn voor hun pasgeboren dochtertje. De tovenares vraagt zich af wat er eigenlijk van haar verwacht wordt. Als het meisje een voorbeeldige prinses moet worden, welke eigenschappen kan de tovenares haar dan het beste meegeven?
Eigenlijk weet ze dat niet. En de mensen aan wie ze het vraagt geven allemaal andere antwoorden: is het genoeg als ze mooi is? Of als ze netjes is? Of moet ze lief voor dieren zijn?
Ook haar toverspiegel heeft het antwoord niet. En dan bedenkt de tovenares iets: haar spiegel kan haar helpen. Als hij nu eens op pad gaat en op bezoek gaat bij andere prinsessen?

‘Wees mijn ogen en oren in het universum,’ fluisterde ze.
’Bestudeer iedereen die je tegenkomt.’

Een sprookjesboek dus. Of toch niet?

Wat volgt zijn de belevenissen van acht prinsessen die op de een of andere manier in het bezit komen van de spiegel. En die ook weer kwijtraken.
Zo ziet en hoort de toverspiegel van alles. Prinsessen die vroeger leefden, maar ook van deze tijd. Prinsessen die ver weg wonen, of in onze stad zouden kunnen wonen. Ze zijn stuk voor stuk bijzonder. Geen brave meisjes die precies doen wat hun ouders zeggen, maar meisjes die zelf nadenken. Sterke meiden, soms stoer, maar niet overmoedig. Prinsessen die hun veilige leventje om de een of andere reden kwijt raken en zichzelf moeten zien te redden. Of anderen willen helpen.

Het is een raamvertelling, dus aan het einde van het boek gaat het laatste hoofdstuk weer terug naar de tovenares, die haar spiegel vraagt wat hij heeft ontdekt.
Wat zal hij haar vertellen?
Welke goede eigenschappen zal de tovenares haar petekind mee willen geven?

Een sprookjesboek, dat is het zeker, maar dan in een aparte  vorm. Het geheel is een sprookje maar de verhalen op zich zijn dat ook. Of je het leest als een geheel of als een verhalenbundel, dat is aan de lezer. De stijl is prettig, ook als je voor wilt lezen. Fijne dialogen, en er zit steeds een spanningsboog in. Humor is er ook, en een beetje romantiek – zonder dat de prinsessen hun eigenheid verliezen. En magie natuurlijk! De leuke fleurige illustraties op de pagina’s waarop de tekst ruim gedrukt staat, maken het boek gezellig en speels.

Na twee boeken voor volwassenen in 2008 in 2010 schreef Natasha alleen nog maar voor kinderen. Dit boek is het eerste kinderboek dat vertaald is.

ISBN 9789048865116 | hardcover | 224 Pagina's | Uitgeverij Moon | april 2022
Vertaald uit het Engels door Selma Soester |Illustraties van Lydia Corry | NUR 277 | Leeftijd 5+

© Marjo, 1 mei 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER