Anna Woltz

Haaientanden
Anna Woltz

Dit kinderboekenweekgeschenk 2019 is mijn eerste Anna Woltz en het smaakt naar meer, véél meer. Het verhaal raakte me en is mooi klein en optimistisch gehouden ondanks het best zware onderwerp.

Het gaat namelijk over een meisje, Atlanta, dat een bizar plan heeft, maar ze móet het doen, ze moet iets afzweren, ze moet iets in beweging zetten, ze is het lange, lange wachten zo zat. Ze wil en zal en moet in één dag het IJsselmeer rondfietsen. Met 12 boterhammen met kaas, vier bananen, een aantal flessen water én haar nachtbeugel in haar fietskratje gaat ze vastbesloten op weg.

‘Mijn vader en moeder wachten. Ik fiets. [...] Als ik iets op de wereld kan veranderen, als ik ook maar iemand kan laten zien dat ik er álles voor overheb — nou ja, dan is dit mijn manier. Deze tocht.’

Ze heeft een strak tijdschema in haar hoofd en als ze zich daaraan houdt dan moet het lukken... Maar al na 4,9 kilometer botst ze tegen een jongen, Finley, op.Na 40 kilometer duikt hij opeens weer op, aanvankelijk tot Atlanta's ergernis. Maar er is iets aan Finley dat ze toch ook wel prettig, bijna vertrouwd vindt. Hij vertelt dat hij weggelopen is en nooit meer teruggaat. Het enige wat hij meegenomen heeft zijn twee haaientanden, die brengen geluk volgens zijn moeder. Langzamerhand komen we er achter waarom hij weggelopen is en wat de reden achter Atlanta's fietstocht is.

Het is een ontroerend verhaal dat juist door zijn eenvoud zo krachtig is. De kinderen voelen elkaar aan en helpen elkaar verder op een manier die volwassenen niet zouden kunnen. Jammer dat het een bibliotheekboek is, want ik zou het graag op mijn koesterboeken-plank willen zetten.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Anna Woltz