http://www.hanvandervegt.com/

Het zwarte ei
Han van der Vegt

Nadat de drie zussen Sam, Zus en Lot Nibbedonk door een domme fout van de lokale politiek van Snarkeskerke in één klap hun ouders en huis kwijtraakten, kregen ze een eigenaardig nieuw huis aangeboden: een groot rood ei, gebouwd door ingenieur Lalperdonk. De kinderen ontdekten dat het ei in feite een ruimteschip is. Inmiddels organiseren de zussen toeristische reisjes naar de maan en zo kunnen ze sparen voor een bezoek aan de planeet van de Manelotten.
Tijdens hun eerste bezoek op de maan hebben de drie meisjes namelijk deze vriendelijke buitenaardse wezens ontmoet. Ze hebben hun taal leren spreken en weten daardoor dat de maan niet hun woonplaats is.

Het verhaal over de Manelotten is inmiddels over de hele wereld bekend geraakt met het gevolg dat iedereen naar de maan wil om die wezens te bekijken. Helaas hebben ze de Manlotten na die ene keer nooit meer ontmoet.
Het gekke is echter dat iedereen die naar de maan geweest is, niet wil bekennen dat ze geen Manelotten gezien hebben en zo zijn de verhalen over de wezens een eigen leven gaan leiden. Ook al zeggen de zussen steeds dat de verhalen niet kloppen, het maakt niet uit.
Maar dan keert het tij en worden de zussen, ondanks de eerlijke informatie die ze steeds hebben gegeven, ineens beschuldigd van bedrog! Ze moeten zelfs hun dorp ontvluchten.
De maat is vol! Als mensen per se bedrogen willen worden, zegt Zus, dus dan kunnen ze dat bedrog krijgen.
Er worden plannen gesmeed, informatie ingewonnen, gespioneerd en geïnvesteerd en dit alles leidt tot een grote climax die voor sommige mensen de grond onder hun voeten doet trillen. Zullen de zussen kunnen bewijzen dat ze eerlijk zijn? Maar vooral... Kunnen ze bewijzen dat de Manelotten echt bestaan?

Lekker fantasierijk boek dat niet heel spannend maar wel erg vermakelijk en soms een beetje ontroerend is. Het verhaal is geschreven met een knipoog naar de huidige, vrij oppervlakkige, informatie die ons via televisie en in bepaalde tijdschriften en kranten gepresenteerd wordt.
Sam is de verteller en spreekt de lezer af en toe rechtstreeks toe, wat wel grappig overkomt. Doorheen het boek staan enkele zwart-wit illustraties van Loes Riphagen.

ISBN 9789025756895 Hardcover 238 pagina's Uitgeverij Gottmer april 2014

© Dettie, 15 mei 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het rode ei

De drie zusjes Lot, Sam en Zus komen zomaar ineens zonder ouders en zonder huis te staan. Ze hebben helemaal niets meer en dat komt doordat de gemeente een stomme fout heeft gemaakt; het huis van de buurman had afgebroken moeten worden! Nu is dat ook een omstreden besluit, maar daar maken de zusjes zich niet druk over. Ze maken zich nergens echt druk over, en als de burgemeester hen een nieuw huis aanbiedt, trekken ze daar in. Het is een vreemd huis, dat rode ei, maar Sam en haar zusjes, doen niet moeilijk. Het leven gaat gewoon door.

Hun vreemde huis heeft vreemde snufjes die natuurlijk onderzocht moeten worden. En al snel ontdekken de slimmeriken dat hun ei een ruimtevaartuig is en met hulp van de uitvinder, die Sam en Zus in de gevangenis bezoeken, komen ze er achter hoe ze het moeten besturen. Natuurlijk gaan ze dan ook op reis.

Het is wel duidelijk dat dit een fantasievol verhaal is: het begint met een klein rood ei, waar de burgemeester zo van schrikt dat hij die opdracht geeft om een huis af te breken, en eindigt met ruimtewezens die een eigen taal hebben, natuurlijk eentje die de kinderen kunnen begrijpen.
Sam is de verteller van het verhaal, ze is ook de verstandigste en de minst fantasierijke van de drie. Beetje saai dus. Lot en Zus gaan tapdansen in de stad om geld te verdienen, maar Sam kan niets leuks bedenken. Maar zij is dan weer degene die op het idee komt de uitvinder te bezoeken in de gevangenis waar hij inmiddels zit.
Meer diepgang moet je niet verwachten, er wordt bijvoorbeeld nauwelijks een woord gewijd aan de zo plotseling overleden ouders! Een stel slimme kinderen en een domme burgemeester vormen de kern van een aardig verhaal, dat je meteen vergeet als je het boek weglegt. Het maakt niet nieuwsgierig naar meer, ook al hint de schrijver naar eventuele vervolgavonturen.
Het is duidelijk en in begrijpelijke taal geschreven. De tekeningen zijn leuk maar dat kun je Loes Riphagen dan ook wel toevertrouwen!

ISBN 9789025747572 | hardcover | 208 pagina's | Gottmer Uitgevers Groep | april 2010
Leeftijd vanaf 9 jaar Illustraties van Loes Riphagen

© Marjo, 13 mei 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER