Vivian den Hollander

Spekkie en Sproet
Dieven in de nacht
Vivian den Hollander

Ken je deze twee speurders al? Ze hebben al heel wat avonturen beleefd! Maar Spekkie vindt dat ze altijd nog meer kunnen leren en als Nelson, haar neef, vraagt of ze mee willen om voor de dieren van zijn collega te zorgen, hapt ze meteen! Nu kan de Nelson, die bij de politie werkt, van alles vragen!

Maar dat valt toch even tegen. Nelson is druk met iets waarover hij niet wil praten. En op de dieren passen is niet zo’n eitje als ze dachten. Het zijn er veel, en ze wonen in een openbare stadstuin. Wat een leuke plek midden in de drukke stad, vindt Spekkie: iedereen mag er in en de buurtbewoners houden zelf de tuin bij.

Een van de buurtbewoners is Alex, die wel mee wil speuren, en intussen veel vertelt over de natuur in die tuin. Wat weet die jongen veel!

Maar als ze de volgende ochtend de tuin in willen gaan om hun werk te gaan doen, schrikken ze enorm: de geit is weg! En in de moestuin is het een puinhoop!Maar nog erger is het dat die fiets die binnen de poorten stond gestolen lijkt en een oudere mevrouw komt helemaal overstuur naar buiten: haar sieraden zijn weg!

Dat wordt natuurlijk een kluif voor Sproet en Spekkie, maar het is wel vervelend dat de spekkies op waren thuis. Ze kan zoveel beter nadenken met een spekkie. Ze wordt niet voor niets zo genoemd!

‘Hoi. Ik heb wat voor je,’ zegt ze. Ze laat een spekkie zien.

Twee tellen later staat Alex naast haar. ‘Heel goed! Nu kan ik eindelijk testen of een spekkie echt werkt.’

Als hun onderzoek begint, zijn er meerdere mogelijke daders. Maar wel raar: er zijn ook padden verdwenen. Ze houden hun ogen en oren goed open en Spekkie maakt foto’s en schrijft ijverig in haar opschrijfboekje. Sproet helpt haar eigenlijk niet echt, hij is met Alex op een andere manier druk in de tuin. En zo leer je van alles over de natuur: over slakken en loeppotjes, over vogels en insecten.

Er gebeurt trouwens een heleboel, wat is hier eigenlijk gaande? Houden ze wel tijd over om te spelen in deze mooie tuin? Daar weet Sproet, of eigenlijk Alex wel wat op…
Als je dit leuke spannende verhaal leest wil je zeker verder lezen tot Spekkie de oplossing van de raadsels gevonden heeft.

Spekkie en Sproet zijn bekende boekfiguren. Er zijn al heel wat boeken over deze twee speurders geschreven. De verhalen sluiten goed aan bij de belevingswereld van jonge lezers, en zijn in een duidelijk lettertype met lekker veel witruimte opgesteld. Ook de kleine en grotere illustraties passen daar bij.

Er gebeurt lekker veel, en alles lijkt wel samen te hangen. Maar of iemand die een fiets steelt ook padden meeneemt? Dat is wel een beetje raar!

Kan Spekkie haar naam hoog houden? En vinden ze de gestolen spullen terug?

Vivian den Hollander (Scheveningen, 1953) wilde Nederlands gaan studeren of journalist worden. Het werd de Pabo waarna ze jaren in het onderwijs heeft gewerkt. Haar vele boeken laten zien dat de de kindergeest goed kent.

ISBN 9789021683461 | hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Ploegsma| augustus 2022

Illustraties van Juliette de Wit | Leeftijd vanaf 8 jaar

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Spekkie en Sproet zelf lees boek
Illustraties: Juliette de Wit
Tekst: Vivian den Hollander

Spekkie en Sproet zelf lees boek is een dik boek dat uit drie verhalen bestaat.

In Een vreemde zaak volgen Spekkie en Sproet een politie-auto. Spekkie denkt dat haar neef Nelson, die een maand bij de politie werkt, er misschien in zit. Ze vinden de auto bij een grote villa, waar een oude vrouw woont. Zij vertelt twee agenten, onder wie Nelson, dat ze een ring mist en dat er meer aan de hand is. Later horen de kinderen van Nelson dat er meer spullen weg zijn, maar dat er niet ingebroken is. De vrouw heeft namelijk net haar sloten laten vervangen en ze heeft ook een alarm.

Spekkie en Sproet blijven steeds in de tuin bij het huis, en in een boomhut die ze vinden. Sproet gaat even bij zijn tante plassen en komt terug met een blocnote, pen en vergrootglas. Die kunnen de twee mooi gebruiken bij hun eigen onderzoek, want Spekkie wil echt wel kijken of ze kan helpen!
Zou de tuinman, die wegdook toen hij de agenten zag, de dader zijn? Ze horen hem wel bellen en zeggen: ‘Zand erover,’ dus dat zou heel goed kunnen betekenen dat hij de buit verstopt heeft. Of zou de werkster de dief zijn? Of de krantenjongen, die aan kwam fietsen en een hand naar haar opstak? Werken die twee misschien samen?|
Komen Spekkie en Sproet erachter wie het heeft gedaan?

Hoewel het wat onrealistisch lijkt dat een agent uitgebreid onderzoek doet naar de vermissing van enkele snuisterijen, is het de rest van het verhaal heel geloofwaardig. Een aardig verhaal.

In De man met de hoed zitten Spekkie en Sproet in de trein. Vlak bij hen zit een man met een hoed. Die voert een vreemd telefoongesprek, terwijl hij een krant bekijkt. Dan schuift hij zijn hoed over zijn ogen. Bij de volgende halte sprint hij de trein uit. Hij heeft zo’n haast, dat hij zijn zwarte koffertje vergeet. Spekkie en Sproet stappen uit de trein en zoeken de man, om hem het koffertje te geven. Als ze hem zien lijkt het wel of hij harder gaat lopen …
Gelukkig zijn ze net op tijd weer in de trein. Spekkies rugtas ligt nog op de plek waar ze eerst zaten. Ze gaat hem halen en komt de verkoper van lekkers tegen. Die heeft haar rugtas en vertelt dat hij zelf ook iets kwijt is: een zwarte koffer van Italiaans leer.
Als Spekkie terugkomt bij Sproet, heeft die iets in de krant gelezen. Hij schiet ervandoor, mét het koffertje.
Wat volgt is een heel spannend verhaal, waarbij de twee kinderen zich goede speurders tonen met aandacht voor details.

In De verdwenen spekkies wil Spekkie een spekkie nemen tijdens de les. Juf pakt haar hele zak met spekkies af! Als de school uit is, wil juf de zak teruggeven, maar hij is weg! Juf moet vergaderen, maar Spekkie en Sproet gaan op onderzoek uit. Sproet ziet dat het raam wijd open staat. Een bloempot ligt omver en de gordijnen wapperen. In de tuin staan heel grote voetstappen met ribbels. Leiden die voetafdrukken de kinderen naar de dader?
Een leuk verhaaltje, waarin een man met tattoos, een grote enge hond en een klein poedeltje ook een rol spelen. Het heeft een grappig einde.

Elk verhaal bestaat uit negen hoofdstukken. De tekst heeft een groot lettertype. Alle verhalen zijn eerder verschenen, maar zijn voor Spekkie en Sproet zelf lees boek allemaal omgeschreven naar AVI-E4 niveau Op dit niveau worden vooral woorden van één en twee lettergrepen gebruikt, maar langere woorden zonder leesmoeilijkheden mogen ook. In het boek wordt bij de langere woorden een koppelteken gebruikt, om het leesgemak te bevorderen (vinger-afdrukken, opschrijf-boekje, kranten-jongen). Ook staan langere zinnen betekenisvol verdeeld over twee regels.

Op bijna alle pagina’s staan tekeningen van verschillende formaten. Soms beslaan ze een hele pagina, een andere keer een halve, en regelmatig zijn ze kleiner tot erg klein, zoals van een ring of een vergrootglas. De omslag heeft vooral meerdere afbeeldingen van Spekkie en Sproet. De illustraties lijken met de hand gemaakt en zijn vrolijk gekleurd.

Een leuk boek dat kinderen kunnen lezen als ze aan het eind van groep vier zitten. Of al eerder!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vrienden op De Roskam
illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

In deze omnibus zijn 3 boeken opgenomen: De zadeldief, Rijden voor een rozet en De mooiste pony's van stal. Verhalen over de manege die De Roskam heet, met veelal dezelfde personages.
Dat zijn Paulien, Eva en Wout. De instructeur is Kees, en natuurlijk zijn er de paarden die je leert kennen: Paulien rijdt graag op Blem en Wout op Frenkie.

In het eerste verhaal ontdekt Wout dat de zadels zijn verdwenen. Alles is weg! Wie kan dat nou gedaan hebben? En hoe moet het nu met hun les? Geen punt, zegt Kees: ’ook zonder zadel kun je rijden!’
Het is wel een heel avontuur, merken ze, want als er geen zadel is, is er ook geen stijgbeugel. Alleen al op de rug van het paard komen is een hele klus! Het is wel leuk zo, maar ze willen toch de zadels terug.

Rijden voor een rozet, dat gaat over een wedstrijd. Pauline wil graag meedoen maar ze heeft geen wedstrijdkleding: ze moet een zwart jasje hebben. En een witte broek, en bloes. Gelukkig blijkt daar een oplossing voor te zijn, nu nog proberen ook een rozet te winnen.

In De mooiste pony's van stal, het derde verhaal, een niveautje hoger, verwoest een storm de binnenbak. Dat is heel slecht nieuws, want er is zomaar geen geld om alles te vernieuwen! Gelukkig weten de kinderen daar wel wat op. Ze organiseren een feestdag om geld op te halen.

De verhalen gaan over over vriendschap, maar vooral over paarden en de manege, zodat deze boeken vooral in de smaak zullen vallen bij paardenmeisjes en –jongens. Ook al gaan ze over de gewone dingen die je op een manege mee kan maken, er zit vaart in de verhalen, spanning en vooral herkenning voor de jonge lezer. De leuke tekeningen maken het helemaal af.

Deze bundel is op AVI-M4 niveau, dat is voor kinderen die bij lezen een niveau hebben dat de meeste kinderen halverwege groep vier bereiken.
Er zijn ook boeken in deze serie die op E4-niveau zijn geschreven, dat is net iets moeilijker. Dat is overigens wel leuk, dan kunnen kinderen binnen dezelfde serie ‘verder’ lezen.

De serie bevat:
AVI M4 De zadeldief; Een cap en laarzen; In het zadel; Rijden voor een rozet; Op pad met de huifkar
AVI E4 De mooiste pony's van stal; Naar buiten; Slapen in een stal; Een pony met streken; Pony in nood
AVI M5 (nog een tikje moeilijker) Een veulen bij De Roskam; Stapvoets door de sneeuw

Vivian den Hollander (1953) was voordat ze fulltime schrijfster werd leerkracht. Ze is onder meer bekend door haar voorleesboeken voor kleuters, en schreef boeken op AVI niveau over hockey, ballet, voetbal en dus paardrijden. Haar werk is veelvuldig getipt door De Nederlandse Kinderjury.

ISBN 9789000371327 | Hardcover | 96 pagina's | Van Holkema & Warendorf | oktober 2020
Leeftijd vanaf 7 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Op stap met De Roskam
illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

Extra veel leesplezier voor de kinderen die er van houden om over paarden te lezen: één boek, maar drie verhalen: Naar buiten!, Pony in nood en Slapen in een stal.

In alle drie de verhaaltjes is Paulien de hoofdpersoon. Zij krijgt paardrijles in manege De Roskam. Nou ja, ze rijdt nog op een pony, er is geen leeftijdsaanduiding, maar ze is nog een kind. Maar in het eerste verhaal vindt de leraar, Kees, dat ze al heel goed rijden. Tijd voor een buitenrit, vindt hij. Zal dat wel goed gaan? Niet alleen voor de kinderen, ook voor de pony’s is het erg spannend. Dat blijkt wel als ze een straatweg moeten oversteken. Er kan een heleboel fout gaan…

In Pony in nood ziet Paulien een klein paard in de wei staan dat meteen haar aandacht trekt. Het dier ziet er helemaal niet goed uit, zo mager en zijn vacht is dof. Al brengt ze het paardje in de dagen erna wortels en brood, het gaat duidelijk steeds slechter met hem. Daar moet een dierenarts naar kijken. Maar wie is dan de eigenaar van dat paard? En waarom zorgt die er niet voor?

Verhaal nummer drie is een verhaal over een ponykamp. Zoals dat vaak gaat op zo’n kamp wordt er een spookverhaal verteld. En daarna gaan ze slapen. Ja, daar komt weinig van terecht! Zeker als ze dan ook nog vreemde geluiden horen! En de volgende nacht een speurtocht, dat is ook nogal eng.
Lekker spannend verhaal!!

De boeken zijn geschreven voor kinderen die al goed kunnen lezen, meestal is dat aan het eind van groep 4. AVI-E4 niveau dus. Vivian den Hollander heeft al heel wat boeken geschreven over de pony’s van de Roskam en Paulien. En op verschillende niveaus. Ze weet heel goed hoe ze haar woorden en zinnen moet kiezen. Er staan wel wat moeilijke woorden in, die vrijwel allemaal te maken hebben met paarden (drachtig, stijgbeugels), maar omdat deze boeken toch vooral ook gelezen worden door kinderen die van pony’s en paarden houden, zal dat geen grote problemen geven.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een vriendin voor opa
illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

Tom en Mila’s derde avontuur met opa.

De oppas van de kinderen is opa Bak, die er dan wel ruig en schrikwekkend uitziet, maar die we hebben leren kennen als een vlotte man, die nog erg actief is en ook heel gezellig is. Des te vreemder vinden de kinderen het als opa een keer helemaal niet vrolijk is, maar wat sombertjes op de bank zit.
‘Is er iets?‘ vraagt Mila. ‘Nee hoor’, zegt opa.’
Maar hij wil niet voetballen en wil ook niet laten zien hoe hij een radslag maakt.
Wat is er dan aan de hand met opa?

Mila denkt het te begrijpen als opa vertelt over zijn broer die op vakantie is met een vriendin.
Hm, misschien wil opa ook wel een vriendin?
Dan zullen ze eens op zoek gaan!
Ze hangen een briefje op in de supermarkt. Maar natuurlijk vinden vrouwen die opa met zijn wilde baard en dikke buik niet zomaar meteen leuk.

‘Heeft er nog iemand gebeld?’ vraagt Mila.
Opa schudt zijn hoofd. En hij kijkt best sip.
Mila kan er bijna niet meer tegen.
Opa is juist zo leuk. Waarom komt er niemand meer?’

Aan het feit dat opa oud is kunnen Mila en Tom niets doen, maar ze kunnen wel zijn haar fatsoeneren. Op naar de kapper!
En daar gebeurt het…

De woordkeus is aangepast aan het juiste niveau, er zijn veel dialogen - die lezen makkelijker - en het verhaal is van begin tot einde herkenbaar en humoristisch. Dat zijn de tekeningen van Saskia Halfmouw ook. Soms klein, soms bladvullend vullen ze het verhaal prima aan en hebben veel leuke details.

De boeken van Mila en Tom met hun opa zijn heerlijke verhalen voor beginnende lezers.
Een vriendin voor opa is kerntitel voor de Kinderboekenweek 2018.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Opa's griezelige gasten
illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

In het boek Pas op, opa! maakten we kennis met opa Bert Bak, de grappige, vrolijke, heel lenige oppas-opa die vlakbij Mila en Tom woont. Opa Bak past op als mama niet thuis is maar deze week hoeft mama niet weg en zien de kinderen opa niet. Dat vinden ze maar niets, ze missen hem behoorlijk, en daarom besluiten ze maar naar opa's huis te lopen. Maar opa doet heel raar als hij opendoet, hij snauwt de kinderen af en laat ze voor de deur staan!

Mila en Tom snappen er niets van, zo doet hun opa Bak nooit, maar misschien is hij in de war. 'Dat hebben oude mensen soms,' weet Mila. Ze verzinnen allemaal vragen om te kijken of hij alles nog weet en stappen opnieuw naar opa, maar deze keer is opa heel blij om ze te zien! Ze stellen evengoed hun vragen maar en natuurlijk weet hij overal het antwoord op. De kinderen snappen er niets meer van. Waarom deed opa de eerste keer zo raar? Al snel krijgen ze antwoord op hun raadsel, want wat blijkt? Opa heeft een tweelingbroer!

Guus is al net zo bijzonder als zijn broer, opa Bert. Als Guus even weg moet, probeert hij nog iets te vertellen maar opa Bert en de kinderen zijn veel te druk bezig. Hadden ze nu maar wel geluisterd, want als ze de schuur in gaan, zien ze dat Guus heel griezelige gasten meegenomen heeft. Zelfs stoere opa Bak is bang! Kwam Guus nou maar terug...

Het boek sluit goed aan bij de Kinderboekenweek 2017 (4 t/m 15 oktober 2017) waarin griezelen centraal staan onder het motto: gruwelijk eng. Dat laatste is dit boekje zeker niet, wel een beetje griezelspannend.
Het boekje is geschreven op AVI M4 niveau dus kinderen van ca. 7-8 jaar kunnen het zelf lezen en dat zullen ze met veel plezier doen want Vivian den Hollander heeft met dit tweede deeltje over opa Bak opnieuw een leuk en vlot verhaal geschreven.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pas op, opa!
illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

Tom en Mila vervelen zich. Ze zijn net verhuisd en vinden hun nieuwe buurt maar saai.
'Laten we belletje trekken,' zegt Mila en ze drukt heel hard op de bel van huis nummer tien. Maar er gebeurt niets! Er is zo geen lol aan. Ze gluren naar binnen maar ook daar is niets te zien. Ze weten nu alleen dat Bert Bak daar woont, want dat staat op het naambordje.
Maar opeens gaat de deur toch open, Tom en Mila kunnen zich nog net verstoppen. Mila vertelt dat ze een oude man, een soort opa, zag met één pluk haar op zijn hoofd en een woeste baard. 'Haha, dus een echte Opa Bullebak!' lacht Tom.
Even later zen ze twee benen van opa Bullebak voor het raam verschijnen!
'Gek,' fluistert Mila.
'Heel gek,' zegt Tom.

Ze gaan gauw naar huis en daar vertelt mama dat ze een oppas krijgen. Tom en Mila schrikken zich rot als ze zien wie het is... opa Bullebak! O jee, hij is vast kwaad. Ze zijn heel stil en vriendelijk tegen hem. Maar als hij weg is, zeggen ze gauw tegen mama dat ze het helemaal niet zitten dat ze een oppas krijgen. Maar mama weet een oplossing. 'Weet je wat? Hij komt één week. Daarna zien we wat we doen,' zegt ze. En zo gebeurt het.
Met bibberbenen gaan de kinderen de volgende dag naar huis, opa Bullebak doet open en dan... begint het grote oppasavontuur. Is opa Bak echt een Bullebak? Of is hij heel anders dan de Tom en Mila denken?
De kinderen vinden het best spannend maar denken ook steeds aan het belletje trekken, zou hij hun écht niet gezien hebben...?

Heerlijk spontaan verhaal over een 'gekke' opa die dingen uithaalt die ander opa's echt niet kunnen of zullen doen. Daardoor is het een vrolijk, grappig, beetje spannend verhaal geworden. Het is heel goed voor te stellen dat Tom en Mila ogen tekort komen en steeds benieuwd zijn wat opa nu weer zal gaan ondernemen.
De vlotte tekst is op AVI M4 niveau geschreven en in duidelijke letters afgedrukt.
Saskia Halfmouw heeft er komische, kleurige afbeeldingen bij gemaakt waardoor het verhaal nog leuker wordt.
Kinderen zullen erg genieten van dit gezellige boekje.

Het boek sluit mooi aan bij de Kinderboekenweek 2016 (5 t/m 16 oktober 2016) waarin opa’s en oma’s centraal staan onder het motto: voor altijd jong!

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Op zoek naar de schat
Kaat en Ko 3
Illustraties: Saskia Halfmouw
tekst: Vivian den Hollander

Kaat en Ko op zoek naar de schat is een verhaaltje over een verjaardagsfeest, opgedeeld in acht hoofdstukken, geschreven op aviniveau M4.

Kaat is bijna jarig. Haar vader Gijs maakt iets voor haar. Kaat wil weten wat!
Op het feestje van Kaat krijgen de kinderen nieuwe namen: Zwartbaard Bink, Linke Liv, Sluwe Siem en Kapitein Kaat. Met hulp van een schatkaart en opdrachten moeten ze op zoek naar vier letters, die een hint geven waar de schat is.

In het boek staan heel veel vrolijke tekeningen in kleur. Zeven keer zijn die paginavullend, maar verder staan er meerdere tekeningetjes op een bladzijde, met de tekst eronder, -boven en -tussen. De zinnen zijn gegroepeerd, waardoor de lezer nooit heel erg lange lappen tekst hoeft te lezen. Regelmatig staan er woorden in een groot lettertype in de tekst (zoals jarig, geheim, piraat, woeste, pfff, hoed). Het nut hiervan is me niet helemaal duidelijk. Het gaat niet om heel moeilijke woorden en ook lang niet altijd om een woord waar je de nadruk op zou kunnen/willen leggen.

Er worden met name woorden gebruikt met één of twee lettergrepen. Een enkel woord heeft drie lettergrepen. Sommige woorden hebben een koppelteken. Dit zijn eigenlijk altijd woorden van twee of drie lettergrepen, waarbij aan beide kanten van het koppelteken ook een volledig woord staat (strand-tent, schat-kaart, uit-zoeken, arm-bandje). Pas een niveau hoger mogen vier lettergrepen gebruikt worden, maar die worden in dit boek ook gebruikt. Dit wordt dan “opgelost” door een spatie te gebruiken (kraaien nest, konijnen hol, piraten feest). Alle woorden zijn prima te begrijpen vanwege de tekeningen.

Het verhaal kabbelt wat. Het wordt een beetje spannend als de kinderen een letter proberen te vinden in een gat hoog in een boom, want lukt het hen om daar te komen zonder dat er ongelukken gebeuren?
De illustraties maken het lezen van het verhaal wel een feestje. Vooral hond Ko, van wie de gedachten vaak in gedachtenwolkjes worden weergegeven.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789000360130 | hardcover | 80 pagina's | Van Holkema & Warendorf | juni 2018
Leeftijd 6+ /AVI M3

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dansen met Pip
Illustraties: Saskia Halfmouw
Tekst: Vivian den Hollander

Dansen met Pip is een bundeling van de verhalen Pip wil dansen, Pip heeft pech en Olé, Pip!

In Pip wil dansen wil Pip graag op ballet, net als haar zussen Bibi en Anna. Als ze oefent, gaan er dingen stuk. Haar moeder vindt haar te wild. Dan zegt Pip maar dat ze op voetbal wil, want Jelle zit op voetbal en ze vindt Jelle leuk. Ze gaat direct op voetbal, maar van de voetbalschoenen krijgt ze een blaar en Jelle doet helemaal niet leuk bij de wedstrijden.
Dan ziet Pip een meisje dat spulletjes verkoopt, waaronder een mooie dansjurk. Pip krijgt een slim idee!

In Pip heeft pech zit Pip op ballet. Met een groepje meisjes oefent ze op een dans met linten. De dans zullen ze een week later als verrassing voor de ouders opvoeren. Pip heeft er veel zin in! Maar bij een sprong op de grond zakt ze door haar enkel. Die doet erg zeer. Zal ze wel mee kunnen doen met de dans?
Een paar dagen later oefent ze thuis . Het lijkt goed te gaan, tot ze de sprong probeert. Weer doet haar enkel erg pijn! Zus Bibi denkt dat ze er iets op weet, maar dat kan Pip haast niet geloven. Met zo'n zere enkel zal het vast niet lukken om te dansen...

In Olé, Pip! is Pips juf Kim op vrijdag jarig. De kinderen uit de klas willen voor haar optreden. Pip wil graag samen met Fredo iets doen voor juf, want ze is op Fredo. Van de moeder van Fredo mag ze een mooie rode jurk en rode schoentjes lenen die van de zus van Fredo zijn. Ze doet een Spaanse dans terwijl Fredo op zijn gitaar speelt. Pips zus Bibi leert Pip nog beter hoe de Spaanse dans moet.
Maar als het op de verjaardag van juf de beurt is van Pip en Fredo om op te treden, durft Fredo niet meer. Wat nu?

In alle drie de verhaaltjes speelt een "probleem" waar een creatieve oplossing voor komt.
Een thema dat eigenlijk steeds een rol speelt is: doe vooral wat je leuk vindt!
De letters zijn mooi groot en er is niet al te veel tekst op de pagina's. Dat is handig, want het verhaal is op AVI-E3 niveau geschreven en moet dus aan het eind van groep drie gelezen kunnen worden door kinderen.
Er zijn veel tekeningen in kleur. Meestal is er een illustratie per pagina, maar soms staan er meerdere op een pagina en soms is één tekening verdeeld over twee pagina's. Een enkele keer is de achtergrond ook in kleur.

De verhaaltjes zijn simpel maar leuk en de tekeningen passend, mooi en vrolijk.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Vivian den Hollander