Hayley Scott

http://www.pippacurnick.com

De Snuffels bakken een taart
Theekophuisje deel 2
Tekeningen: Pippa Curnick
Tekst: Hayley Scott

Steffie is net verhuisd, en haar moeder besluit een feest te geven, zodat ze wat mensen leert kennen. Een verhuisfeest. Steffie vindt het wel eng, ze is wat grote mensen ‘verlegen’ noemen. Zelf noemt ze het ‘de tijd nemen om mensen op mijn eigen manier te leren kennen.’ Maar voorlopig heeft ze geen tijd om zenuwachtig te zijn, er moet een taart gebakken worden, een feesttaart met paarse glitterglazuur. Het lukt hartstikke goed, en als oma Blauw op komt dagen, denkt Steffie dat het feest toch wel leuk zal worden. En haar vriendjes de konijntjes zijn er ook nog!

Toen ze uit het oude huis gingen kwam oma Blauw namelijk met een cadeautje aanzetten: een theekophuisje! Dat huisje was al prachtig, maar er hoorden ook nog vier speelgoedkonijntjes bij; De familie Snuffel: vader Gabriël, moeder Bo, zusje Sally en broertje Pip. Wat Steffie (nog) niet weet is dat deze konijntjes tot leven komen als zij even niet kijkt. En de Snuffels hebben nu natuurlijk gezien dat Steffie en haar moeder druk hebben staan kokkerellen.

Als Bo en Gabriel in de zak van Steffie verdwijnen, bedenken Pip en Sally iets: zij gaan ook zo’n mooie taart bakken. Nu kan Pip dat heel goed, maar het zou toch wel leuk zijn als er op hun taart ook van die paarse glazuur komt! Hoewel Pip zegt dat papa en mama het niet goed zullen vinden, besluiten de twee durfals toch een beetje van de glazuur te gaan halen. Dat gaat natuurlijk niet zomaar. Ze zijn klein, en ze moeten allerlei trucjes verzinnen om te komen waar ze zijn willen. En niemand mag hen zien, ze moeten zich vermommen.
Het gaat bijna mis, als Steffie de keuken in komt lopen…

Intussen is het feest namelijk volop aan de gang. Steffie kent inderdaad niemand, en ze vindt het helemaal niet leuk als de volwassenen zomaar besluiten dat zij en dat meisje Eshe wel met elkaar kunnen gaan optrekken. Ze komen in dezelfde klas. Maar ook Eshe lijkt dat helemaal niet zo leuk te vinden. En dan struikelt oma Blauw… dat heeft onverwachte gevolgen.

Het tweede boek van de serie Theekophuisje stelt niet teleur. Ook hier wordt een leuk en spannend avontuur verteld. Twee zelfs, want Steffie beleeft een avontuur in de mensenwereld, en de Snuffels in hun speelkonijnenwereldje.
Het verhaal wordt verteld in een vlot tempo, en de tekst heeft veel witruimte. Overal op de pagina staan leuke tekeningetjes. Ook zijn er paginagrote afbeeldingen. Op eentje zie je een typisch feestgerechtje: een in folie verpakte aardappel waarin cocktailprikkers gestoken zijn met blokjes kaas. Voor Pip en Sally, die natuurlijk maar klein zijn, is het ‘een metalen toverboom met gele blaadjes.’ Leuk dat jonge lezertjes zo de wereld ook eens van een andere kant kunnen bekijken!

Als het verhaal afgelopen is volgt het recept voor de taart. Hm, dat is best ingewikkeld en veel werk. Maar is vast de moeite waard!

Moge er nog veel avonturen van de familie Snuffel volgen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

vspace= De familie Snuffel
Theekophuisje deel 1
Tekeningen: Pippa Curnick
Tekst: Hayley Scott

Alleen de omslag al doet je smelten! Zo schattig, de familie Snuffel in hun mooie huisje!

Als het verhaal begint, lees je dat het konijnenpoppetjes zijn, die bij het cadeau horen dat Steffie krijgt van haar oma. Steffie is namelijk een beetje boos, omdat zij en haar moeder gaan verhuizen. Dichterbij haar vader dat wel, maar wat is er mis met hun appartement daar boven in de Toren, midden in de stad? Vanaf de achttiende verdieping kan ze heerlijk uitkijken over de stad en naar de stromende regen! Maar Steffie is een kind en een kind heeft niets te zeggen. Ze kijkt het gedoe allemaal aan: moeder die inpakt en op lijsten van alles af streept, verhuizers die alles meenemen, en dan kijkt ze snel weer naar buiten waar de wolken van vorm veranderen: ze ziet een rijtje pluizige poesjes voorbij drijven.
Als oma Blauw een cadeau komt brengen, is ze natuurlijk wel weer blij.

‘In de doos zit een heel mooi theekopje dat veel te groot is om thee uit te drinken. Er zit een platte ronde deksel op, gemaakt van heel veel blauwe dakpannetjes, die precies op de rand van het kopje past.’

Het is een echt huisje van binnen, met kamertjes, en oma heeft ook een doos met meubeltjes. En er zit een schoteltje bij, dat eigenlijk een tuin is. Boven de deur staat ‘Familie Snuffel’.
Oma geeft haar ook nog vier kleine pakjes, waar papa, mama en twee kinderen Snuffel zitten.

Het cadeau verzacht de pijn van het verhuizen een beetje, maar wat Steffie niet weet is dat er iets aan de hand is met de familie Snuffel! Als er geen mensen in de buurt zijn, komen ze namelijk tot leven!

In dit eerste boek van een - hoop ik - lange serie valt papa Snuffel uit het zakje waar hij in zit, omdat Steffie het koordje niet goed heeft aangetrokken. Ze merkt het niet, ze is toch weer een beetje verdrietig geworden toen ze bij het nieuwe huis kwamen. En ze ziet pas als ze op haar nieuwe kamer alles uitpakt om het theekophuisje in te richten: papa Snuffel is weg! Terwijl Papa Snuffel akelige avonturen beleeft, gaat niet alleen Mama met Steffie op zoek in de tuin, ook konijntje Sally onderneemt een voor haar gevaarlijke tocht op zoek naar haar vader.
Het zit er dik in dat Steffie weldra zal merken wat ze in huis heeft, en ze zal vast veel plezier hebben van haar vier nieuwe vriendjes!

Het verhaal is natuurlijk leuk, en speelgoedkonijntjes die echt leven, dat belooft wat voor verdere avonturen, maar het is toch vooral de vormgeving die er voor zorgt dat dit boek puur kijk- en leesplezier biedt. Prachtige kleurrijke illustraties op iedere pagina, helemaal in de sfeer van het verhaal. In het begin is Steffie somber en verdrietig, en dan regent het en zijn de pagina’s niet echt gekleurd. Oma Blauw wordt weergegeven met de kleur ijsblauw, dat ondanks de naam een zachte kleur is die goed bij oma past. In de tuin van het nieuwe huis zijn heel veel dieren, bloemen en paddenstoelen getekend. Het theekophuisje is natuurlijk ook heel mooi, met heel veel leuke spulletjes, maar dan: de familie Snuffel! Die heb je op de omslag al gezien en het zijn echt grappig getekende konijntjes, met sprekende ogen en bekjes (of zijn het in dit geval toch mondjes?).

Als je dit boek voorleest kun je samen genieten van al die kleuren en tekeningen, en kun je mee stuiteren met Sally. Erg leuk!

Hayley Scott was als kind al bezig met minimeubeltjes voor kleine huisjes, en eigenlijk kon het niet anders zijn: haar debuut gaat over zo’n huisje.
Pippa Curnick is behalve illustrator en ontwerper ook dol op konijnen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Hayley Scott