Hieke van der Werff

http://www.hiekevanderwerff.nl

Tienerruil
Illustraties: Renske Kinkelder
Tekst: Hieke van der Werff

Als Lynn naar aanleiding van het televisieprogramma Puberruil in haar klas roept dat ze ook wel wil ruilen van gezin heeft ze eigenlijk een ruil met haar vriendin Anna voor ogen, want die heeft zo'n schattig zusje van drie jaar. Zo'n zusje zou zij ook wel willen maar ze heeft alleen een grote broer Ries, en hij is al dertien!
Maar juf Merel heeft een ander plan. Ze trekt lootjes om te bepalen wie met wie gaat ruilen. Lynn moet ruilen met Dylan! Oei dat had ze niet aan zien komen.
Dylan komt uit Argentinië en zit nog niet zo lang in hun klas. Gelukkig heeft hij twee zusjes Esma (7) en Kikki (5). En Dylan is helemaal blij dat ze bij Lynn thuis Does, de hond, hebben.
Goede ruil dus!

Er worden allerlei afspraken gemaakt:
- De ruil duurt 4 weken
- Ze mogen tussentijds niet naar huis gaan
- Ze mogen niet met hun eigen vrienden afspreken
- Ze mogen geen telefoon gebruiken. Het enige wat ze wel mogen is één keer per week met hun ouders bellen.

Van juf Merel mogen ze verder één ding van thuis meenemen, ook moeten ze een dagboek bijhouden én na afloop in de klas vertellen wat ze van de ruil geleerd hebben. Dat zijn best wel strenge regels, maar Lynn en Dylan gaan ervoor. Ze zien het helemaal zitten.

Het is voor Lynn flink wennen, de - Nederlandse - moeder van Dylan heeft lang niet zoveel geld te besteden als haar ouders, maar een boterham met kaas kan toch wel? Niet dus. Bovendien is het huis waar Dylan in woont veel kleiner en kaler. De kamer van Dylan is ook een stuk kleiner dan de hare.
Dylans vader zit nog in Argentinië, er is iets met de vergunning om naar Nederland te komen. Maar... de zusjes van Dylan zijn helemaal te gek!

Het lijkt zo leuk zo'n ruil maar er komt veel meer bij kijken dan ze gedacht hadden. Helemaal als Dylan vertelt dat Lynns broer heel rare dingen doet. Dat moeten ze toch wel even uitpluizen en dat wordt nog ene heel avontuur. En Lynn is ook wel heel nieuwsgierig naar de inhoud van de koffer onder Dylans bed waar met grote letters NIET OPENEN op staat... Dat is echt wel heel moeilijk om niet te doen!
Wat zou er in die koffer zitten?

Het wordt een pittige maand voor alle twee. Zowel Lynn als Dylan hebben af en toe flink moeilijke momenten waardoor ze het liefst onmiddellijk weer naar huis zouden willen rennen. Lynns moeder doet ook heel anders dan normaal en dat is voor Lynn behoorlijk moeilijk. Maar voor Dylan is die hele ruil ook een grote leerschool. Beide leren dat ieder gezin zo zijn eigen dingen heeft die moeilijk én leuk kunnen zijn. Ze maken er het beste van, gelukkig mogen ze wel met elkaar praten en dat is wel heel erg leuk...
Ze hebben na afloop vast heel veel te vertellen in de klas.

Ook al beslaat het verhaal maar vier weken, het is wel een spannend en heel afwisselend en verrassend geheel geworden. Je wil doorlezen tot het uit is.
Ik heb al een aantal boeken van Hieke van der Werff gelezen en deze schrijfster staat inmiddels genoteerd op de 'nog meer van willen lezen lijst'. Ze zijn zó leuk.

Zie ook het inkijkexemplaar

ISBN 9789051168013 | Hardcover | 168 pagina's | De Vier Windstreken | september 2020
Leeftijd 9+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kattenboot
illustraties: S.K.Y. van der Wel
tekst: Hieke van der Werff

Vera loopt met haar vriendin op straat.
'Waar woont die mevrouw van de poezen?'vraagt Lizzy
'Op een woonboot verderop in de gracht.'

Dit is het begin van het verhaal over twee heel jonge meiden die de poezen van de poezenboot gaan verzorgen.

Eigenlijk begon alles met een misverstand, de meisjes dachten dat ze voor vijf poezen moesten zorgen maar het zijn er vijfentwintig! De katten mogen vrij rondlopen op de boot zodat ze lekker kunnen rennen en klimmen.
De ene week mogen de poezen met een gele halsband bovendeks en de volgende week de poezen met de rode band. De vader van Vera moet maar helpen met de kattenbakken zegt Katja, de mevrouw van de poezenboot. Maar ook papa denkt dat het maar om vijf poezen gaat, dus zeggen Vera en Lizzy maar niet dat het er veel meer zijn.

De mevrouw vertrekt naar haar zieke moeder en nu staan de meisjes er alleen voor. Het is veel moeilijker dan ze dachten! De ene poes moet druppeltjes hebben, de andere poes is heel bang en even later zijn er twee poezen verdwenen! wat nu? Papa moet toch maar ingeschakeld worden.

Papa is er niet blij mee, vooral omdat alles anders loopt dan hij wil. Maar uiteindelijk loopt het wel heel goed af zowel voor papa, Vera en Lizzy, Katja én de poezen heel goed af.

Op zich is het idee prima, maar het verhaal is wel érg onwaarschijnlijk. Een mevrouw met vijfentwintig poezen die de verzorging overlaat aan meisjes van een jaar of zes-zeven... en dan ook nog een briefje neerlegt dat een kat druppeltjes moet omdat een poes ziekjes is... Het is niet voor te stellen dan iemand die zo gek op katten is, dat doet. Dat gedoe met de ene week de poezen met rode halsbandjes en de andere week die met de gele halsbandjes lijkt me eveneens sterk.
Ook de uiteindelijke afloop is vergezocht maar geeft wel goed weer dat, ondanks goede bedoelingen van mensen, bepaalde dingen soms niet zo goed voor dieren kunnen zijn. Het is natuurlijk wel heel leuk dat de mevrouw van de poezenboot Katja heet en dat ze steeds kattenoortjes op haar hoofd heeft.

Fantasie gebruiken in een boek is altijd leuk, maar de fantasie moet wel zo beschreven worden dat het zomaar echt zou kunnen en dat gebeurt in dit verhaal niet.
Mogelijk dat kinderen dat niet echt opvalt maar ik kan me zo voorstellen dat ook zij hun vraagtekens zetten.
De tekst is in duidelijke letters afgedrukt en is ook geschikt voor kinderen met dyslexie. De gekleurde afbeeldingen zijn passend bij de tekst. Vooral de katten zijn schattig en soms grappig weergegeven.
Kortom, een boekje met plussen en minnen.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Hieke van der Werff