De wraak van Knor
illustraties: Elly Hees
tekst: Tosca Menten

Het plezier spettert van dit boek! Het begint al met de illustratie op de omslag, waar je ziet hoe een meisje aan de bretels van een man hangt. Die man houdt een varkentje boven een machine.

Voor je begint te lezen kom je nog meer leuks tegen: roze tekeningetjes aan de binnenkant van de flap, roze letters, en de opdracht luidt, ook in het roze: ‘aan alle slagers’! Dan vertellen een paar pagina’s, helemaal roze met witte letters over het harde feit dat die lekkere worstjes nu eenmaal niet aan bomen groeien, maar dat daar heuse levende wezens de dood voor hebben gevonden. Jawel, die lieve roze biggetjes zijn voor de worstmachine!

Ook wordt daar verteld over de jaarlijkse worstwedstrijd, die jarenlang gewonnen werd door slager Tuitjes. Tot er een jonge concurrent verscheen, en de jury niet meer kon kiezen. Tuitjes moest de eerste prijs delen met slager Smak. De concurrentiestrijd is hard en leidt ertoe dat ze geen van tweeën meer meedoen. Maar nu wordt er de Worstwedstrijd van de Eeuw georganiseerd.

En niet lang daarvoor komt de opa van Bette Babs’ moeder zeer onverwachts over uit Amerika, met het verhaal dat zijn huis weggewaaid is door een orkaan, en hij zal zes weken blijven logeren. Toevallig is Bette Babs jarig, en opa weet een leuk cadeau voor haar: een jong poesje. Maar als ze die bij de boerderij willen gaan halen, heeft de boer helemaal geen poesjes! Wel biggen, lieve roze biggetjes. En zo komt Knor onder de hoede van Bette Babs, haar vriend Tijn en opa natuurlijk, die heel goed voor het varken zorgt als de kinderen naar school moeten.
Bette Baps vindt haar overgrootopa heel aardig, al doet hij soms raar. En wat hij met die worstmachine in zijn koffer moet, snapt ze ook niet. Het is nog geheim ook.
Wat ze wel begrijpt is dat ze Knor uit handen van slager Smak moet houden, want die wil haar varken natuurlijk wel hebben voor de grote worstwedstrijd!

Ik zei het al: het boek is erg leuk vormgegeven, de tekeningen in zwart-roze zijn ontzettend leuk, en ook het verhaal spettert van de humor. Dat neemt niet weg dat het eigenlijk een heel akelig verhaal is. Tenslotte draait het er toch om dat varkens er zijn om opgegeten te worden.
Tosca Menten vindt dat kinderen wel het een en ander kunnen hebben, en dat zal ook heel vaak het geval zijn.
Dus, voor niet al te gevoelige zieltjes is dit een ontzettend leuk boek. Met een kleine boodschap, en die is in dit geval niet van Knor!

‘Ja,’ zei opa.
‘Ja’, zei Tijn.
‘Nee!’ riep papa.
‘knor, oink, oink,’ deed het biggetje.
Bette Baps keek verliefd naar het roze beestje. Die lieve kraaloogjes! En dat ronde buikje! En die zachte flapoortjes! O, hij likte aan haar kin! Wat schattig!
‘Ja,' zei ze met een zucht. ‘Ik wil hem.’
’Gelukkig, pak maar in,' zei opa opgelucht.
Maar daar was papa het helemaal niet mee eens. ’Daar komt niets van in! Ben je niet goed bij je hoofd!’ riep hij tegen opa.
’Bette Babs is jarig en ze wil een varken. Dan krijgt ze van mij een varken.’ zei opa.
’Ze wil een katje!’ riep papa, ’en ik wil ook een katje.’
‘Dat is goed. Dan krijg jij een katje voor jouw verjaardag.’ zei opa liefjes.

ISBN 9789047514145 | Hardcover | 124 pagina's | Van Goor | september 2010
Leeftijd vanaf 9 jaar

© Marjo, 5 augustus 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER