De dood in de polder
Het huis in de polder deel 3
Erik Jan Tillema

In de polder staat een huis waar je maar beter ver uit de buurt kan blijven.
Voor de derde keer staan op die plek heel akelige dingen te gebeuren. Wie de eerdere boeken las weet waar hij of zij aan begint, maar is dat niet het geval – en het hoeft niet! – dan ben je nu gewaarschuwd…

Hoofdpersoon is de zestienjarige Julia. Zij schrijft mailtjes aan ene mevrouw de Paerle, die ze al snel Helen noemt.
Het is al snel duidelijk dat Julia deze Helen nog maar een enkele keer ontmoet heeft, waarom gaat dit meisje niet naar haar ouders of vrienden om te vertellen wat er gaande is?

‘Er gebeurt iets dat mij de kriebels geeft. Kun je alsjeblieft iets van je laten horen. Want ik heb het gevoel dat ik langzaam gek word,
Help me!’

De toon van haar mails wordt steeds wanhopiger. Er zijn nooit antwoorden, dat staat immers in Julia’s berichten.
Ze hebben elkaar ontmoet toen Julia wegvluchtte van haar ex-vriendje. De jongen was de laatste tijd veranderd. Ze begon hem eng te vinden en maakte het uit.
Maar dat wekte zodanig zijn woede op dat ze angstig haar fiets pakte en wegspurtte. En toen reed ze met haar fiets tegen de stoeprand: fiets kapot, meisje hysterisch en toen was daar die auto met Helen erin.
Zij bracht Julia thuis, en vertelde onderweg dat ze makelaar was. Wilde Julia misschien het huis zien dat ze nu in de verkoop had?
Julia vond het huis er niet echt vrolijk uitzien: overal achtergelaten oude meubels, kapotte borden op de grond en her en der lekkages. Creepy, vond Julia. Het was er doodstil.

Als Julia steeds maar geen reactie krijgt op haar mail gaat ze kijken bij de boerderij. Wel een auto. Geen Helen.
Thuis wordt het steeds erger. Ze ziet donkere schaduwen. Ze hoort geluiden en haar moeder (die is er dus wel) hoort ze later ook.
Wat gebeurt er toch?

Nou, echt heel akelige, enge dingen. Gruwelijk zelfs.
En toch lees je door. Want wat gebeurt er nu eigenlijk?
Niet voor watjes, dit boek. Brr…


Erik Jan Tillema (1983) is godsdienstwetenschapper maar vertelt graag verhalen en laat zich daarbij inspireren door de vele eeuwenoude teksten uit verschillende religies.

ISBN 9789044852288 | Hardcover | 174 pagina's | Uitgeverij Clavis | december 2023
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 6 februari 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het huis in de polder
Erik Jan Tillema

‘Vroeger geloofde ik in spoken. Elke avond voor het slapengaan keek ik achter de deur, onder mijn bed. Stom natuurlijk. Alsof spoken zich daar zouden verstoppen.
Toen ik ouder werd, geloofde ik daar natuurlijk niet meer in.
Spoken zijn verzinseltjes om kleine kinderen bang te maken.

Maar nu twijfel ik…’

Als de verteller een oude boerderij koopt, krijgt hij te maken met een raadsel: de vorige bewoners hebben alles achtergelaten: hun meubels, hun boeken en kleren. En nog vreemder: ook hun persoonlijke eigendommen liggen er
De mensen in de omgeving hebben geen idee waar die mensen gebleven zijn, ze willen er ook niet over praten! Maar de boerderij met een nieuw rieten dak is riant, en ligt ook fantastisch. De verteller is dus reuze blij!

Dan vindt hij bij de persoonlijke spulletjes een dagboek. Het is van de jongen die eerder in de boerderij woonde met zijn ouders. (Hij is ook degene die het citaat hierboven schreef) Wat hij opgeschreven heeft, dat lezen we in dit boek. Een verbijsterend verhaal, dat steeds akeliger en griezeliger wordt. Is het waargebeurd? Je weet het niet, het dagboek eindigt vrij abrupt.

Wie is de jongen die dit opschrijft? Waar is hij gebleven? Heeft hij dit allemaal uit zijn duim gezogen – je zou het denken, niemand verzint zoiets! Maar waarom trof de nieuwe bewoner het huis dan aan alsof het nog bewoond was?

We lezen hoe de jongen met zijn ouders in de boerderij trekt die ze geërfd hebben van tante Clara. De jongen wist niet eens dat er een tante was!  En of hij zo blij is met de nieuwe woonst? Het is een bouwval, het lekt aan alle kanten. Maar behalve de boerderij was er ook geld, en als eerste wordt het dak vervangen. Terwijl zijn ouders helemaal blij zijn met het huis, schrijft de jongen:

‘Hield k mezelf voor de gek? Ik heb weleens gehoord dat je jezelf bang kunt maken dat je denkt dat je angsten werkelijkheid zijn. Dan houden je eigen gedachten je voor de gek. Was dat met mij nu ook aan de hand? Voelde ik iets omdat ik iets wilde voelen? Omdat ik er al weken van uit ga dat er iets vreemds in dit huis is? Stel ik me allemaal dingen voor? Beeld ik het me maar in?’

De lezer mag zelf ontdekken wat de antwoorden zijn op de vragen die de dagboekschrijver zich stelt.
Wees gewaarschuwd: het is geen verhaal voor tere zieltjes.
Het wordt steeds enger, de rillingen lopen over je rug…

ISBN 9789044842692| hardcover | 152 pagina's | Uitgeverij Clavis| maart 2022
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 5 april 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER