James Ponti

https://www.jamesponti.com

Wereldspionnen tussen de tombes
James Ponti

In deel 4 van de serie Wereldspionnen gaan vijf kinderen, Brooklyn, Parijs, Sydney, Kat en Rio, op spionnenmissie voor MI6. Als een aantal cyberaanvallen een paar belangrijke doelwitten in Londen treffen, krijgen de kinderen de opdracht om te ontdekken wie er achter die aanvallen zitten. De wereldspionnen komen van het ene avontuur in het andere avontuur en belanden zelfs in Egypte bij het graf van Toetanchamon.
James Ponti weet door middel van dit boek heel veel informatie aan kinderen te geven. Zo leren zij allerlei feiten over bijvoorbeeld cyberontwikkelingen, andere culturen en hun gewoontes, maar ook krijgen ze religieuze weetjes te lezen. Zoals in de volgende frase:

‘Neem ons niet kwalijk,’ zei Moeder, die het gesprek maar overnam. ‘Ik vrees dat we bij het verkeerde huis zijn.’
‘Onzin,’ zei de non. ‘Jullie zijn vast Monty’s vrienden.’
Rio en Parijs wisselden een verwarde blik uit, en Moeder en Robert ook.
‘Ik ben zuster Christine,’ zei de vrouw. ‘Kom toch binnen. De anderen zijn in de keuken.’
Ze liepen een smalle, kale hal in waarin de enige decoratie bestond uit een groot, houten kruis aan de muur.
Parijs keek om zich heen, probeerde de kwestie nog steeds op te helderen. Hij vroeg: ‘Is dit een –‘
‘Een klooster,’ zei zuster Christine. ‘Ja. We zijn een kleine, maar zeer toegewijde orde, de heilige zusters van Sint Jozua.’
Moeder dacht hier even over na en begon te lachen. ‘Sint Jozua,’ zei hij. ‘Dat is perfect.’
‘Hoezo?’ vroeg Robert verward.
‘Hij is de patroonheilige van spionnen,’ legde Moeder uit.
‘Ah, we hebben hier een bolleboos,’ zei zuster Christine met een engelachtige glimlach.

Het boek is echt spannend, maar soms gaat het allemaal iets te snel, waardoor je de draad kwijt raakt. Zo worden er heel veel bijnamen gebruikt en ook wordt er veel verwezen naar eerdere missies die in de voorgaande 3 delen beschreven zijn. Om echt een goed beeld te krijgen van de hoofdpersonen en hun voorgeschiedenis plus alle avonturen die ze beleefd hebben, moet je eigenlijk wel eerst de andere drie delen gelezen hebben. Verder is met de vertaling veel gebruik gemaakt van moeilijke woorden die nog niet in het woordenboek van een 10-jarige staan. Ook bij sommige vertalingen van codes slaat de vertaalster de plank mis. Ben heel benieuwd of kinderen op die leeftijd daarom niet afhaken bij het lezen. Zelf zou ik het boek eerder in de categorie 12+ plaatsen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

James Ponti