Ton Oosterhuis

De wonderbenen van Umberto
Ton Oosterhuis

In het Zuid-Italiaanse dorp Mirana zijn de mensen arm. De postambtenaar bijvoorbeeld moet het doen met twee armoedige kamertjes met één loketje voor wie hem nodig heeft.

Het gezin Mara woont in een schuur, die volgens vader ooit een stal was op het land van een grootgrondbezitter. Met een beetje timmerwerk is het min of meer geschikt gemaakt voor bewoning. Daar wonen vader, moeder, de zestienjarige Umberto en diens vijf jaar jongere zusje Rosella. Vader heeft geen vast werk, er is nauwelijks geld. En dat is een probleem, want een behandeling voor Rosella zit er niet in. Zij heeft verlamde benen, en als daar niets aan gedaan wordt zal ze nooit kunnen lopen. De dokter heeft gehoord van een chirurg die haar kan behandelen, maar dan moet het meisje naar de grote stad, Napels.

Alleen: een operatie die 3000 gulden (met uitleg onder aan de bladzijde) gaat kosten, dat kan de familie Mara niet betalen. Ook niet terugbetalen als ze het al konden lenen. Ze moeten het maar vergeten…
Maar de dokter is behalve dorpsarts ook voorzitter van de plaatselijke voetbalclub. In die hoedanigheid heeft hij gezien hoe goed Umberto is op het voetbalveld. Zo goed dat hij wil proberen de jongen te ‘verkopen’ aan een grotere voetbalclub. Maar er is nog iemand die het talent van Umberto gezien heeft, en die wil de jongen niet laten gaan.
Umberto krijgt dreigbriefjes van de maffia…

Er is ook nog een rol weggelegd voor een bijzondere hond, die Tarantella heet. Die had zomaar op de omslag van het boek kunnen staan, hij is net zo belangrijk als het voetval! De thematiek is gelijkelijk verdeeld over armoede, over voetbal en over vriendschap met een hond.
In 1966 door De Kinderjury uitgeroepen tot Beste Kinderboek van het Jaar.

Hoe zal een kind van nu dit boek ervaren?
In de meeste moderne jeugdboeken zijn volwassenen veel minder aanwezig. Als ze er al zijn hebben ze een bijrol, fungeren ze op de achtergrond. De hoofdpersonen zijn kinderen zelf. In De wonderbenen van Umberto hebben volwassenen een grote rol.
Kan de hedendaagse jeugd dit verhaal waarderen? Het zou jammer zijn als dat niet het geval is. Het zal niet aan de taal liggen, die is geüpdatet, en als het gaat om dingen die nu niet meer gebruikt worden, zoals telefoondraden, telegrammen en kruiers (!) staat er een uitleg bij. En het verhaal is mooi en spannend.

Anton Oosterhuis (1925 – 2017) was een Nederlands schrijver, historicus, wiskundige en marktonderzoeker. Hij schreef ruim vijftig boeken.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 10-12 jaar

Ton Oosterhuis