http://www.jokejanssen.nl

Lang leve chocola!
Joke Janssen

Het derde deel alweer over Petra en haar pleegbroertje Wouter. Zoals we in de vorige twee delen via Petra's dagboek konden lezen heeft Petra al flink wat toestanden moeten doorstaan. Eerst werd haar moeder ernstig ziek en daarna kreeg ze er ineens een broertje bij, Wouter, op wie ze overigens inmiddels stapelgek is. Ook deze keer gebeurt er weer van alles in Petra's leven, maar gelukkig voor haar niet zulke heftige zaken als in de eerste twee delen. Ook dit keer mogen haar dagboek lezen.

Petra (bijna 13) gaat dit jaar voor het eerst naar de middelbare school en dat valt niet mee. Ze haalt slechte cijfers voor haar proefwerken en haar vader denk daardoor dat ze haar best niet doet. Maar ze doet écht haar best, dat haar vader dat nou niet wil snappen! Gelukkig is Wouter (8 jaar) er nog. Haar slimme broertje vindt Petra's huiswerk supermakkelijk. Hij bedenkt een heel leerschema en helpt Petra met alle vakken, mét resultaat, de cijfers van Petra vliegen omhoog. Maar het is natuurlijk wel vreemd dat de jonge Wouter zijn vijf jaar oudere zus helpt. Hoe kan dat? En wat is er verder met Wouter aan de hand? Waarom gaat er 's nachts steeds wat mis met hem? Wouter wordt daarom getest en krijgt onderzoeken...
Maar het is vooral dankzij die vreselijke, luie, slome meester Lucas die niet van slimme kinderen houdt, dat de toekomst er voor Wouter niet erg rooskleurig uitziet. Petra is boos, en niet zo'n klein beetje ook! Van haar broertje moeten ze afblijven!

Petra is net als in de voorgaande twee delen nog steeds bevriend met Dominique en Indy, hoewel Indy wel vreemde kuren heeft. De ene keer is er dit, de andere keer dat. Maar ze haalt ook een rotstreek uit en Petra is even helemaal klaar met haar 'vriendin'. Opnieuw is het Wouter die een superplan heeft om Indy betaald ze zetten, maar dat pakt een beetje té goed uit... En Rafael? Hoe is het daarmee?  Zijn Petra en hij nog steeds zulke goede vrienden?

Opnieuw een verhaal over Petra van wie de gevoelens enorm heen en weer slingeren, de ene dag loopt ze met haar hoofd in de wolken, de andere dag voelt ze zich diep ellendig. Wat dat betreft heeft Joke Janssen de toon goed te pakken.  De puberende Petra wordt erg geloofwaardig neergezet.
Maar het verhaal zelf is behoorlijk dun en voorspelbaar. Je voelt al van mijlen ver aankomen wat Wouter 'mankeert'. Eigenlijk wordt alles in het verhaal al zover van tevoren aangekondigd dat niets je echt verrast. Het loopt allemaal precies zoals je verwacht. Ook het 'lang leve chocola' gedeelte is niet overtuigend, halverwege het boek komt ineens die zogenaamde onmisbare chocola opzetten en daarna wordt te pas, en vooral te onpas, dat chocoladegesnoep er tussendoor gefrommeld.
Kortom, het verhaal  leest wel vlot weg maar inhoudelijk is het niet erg sterk.

ISBN 9789044828849 | Hardcover | 157 pagina's | Clavis Uitgeverij | januari 2017
Leeftijd 12+

© Dettie, 19 februari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lang leve Familie!
Joke Janssen

De twaalfjarige Petra is enig kind. Wie het eerste boek over haar gelezen heeft weet dat ze al heel wat heeft meegemaakt. Haar moeder bleek een akelige ziekte te hebben. Gelukkig is ze er weer bovenop gekomen, maar zoiets heeft natuurlijk een behoorlijke impact. Doordat ze toch ergens met haar emoties, haar gedachten, haar frustraties heen moest is ze een dagboek begonnen. Dat is wat wij nu lezen.

Het is kort voor de zomervakantie. Na de zomer zal ze naar de middelbare school gaan. Ze ziet er tegenop, want haar vriendinnen zullen er niet zijn. De enige die naar dezelfde school gaat is die vervelende Rafael. Gelukkig ontmoet ze op de kennismakingsavond Dominique. Het klikt tussen die twee, zo erg dat haar vriendin Indy jaloers wordt! Raar hoor, vindt Petra. Ook Marieke, de huishoudelijke hulp doet raar tegen Dominique. En waarom wil die niet dat Petra bij haar thuis komt?

Allemaal tienerperikelen: verliefdheid, rivaliteit, jaloezie, nieuwe elementen in het leven, het hoort er allemaal bij. Maar dat blijkt niet het thema van dit boek. Petra’s ouders besluiten namelijk om een jongen in huis te nemen. De achtjarige Wouter, enig kind, met een vader die niet in beeld is en een moeder die zwaar ziek is, moet opgevangen worden. Of Petra zo blij is met dat joch in huis? Natuurlijk valt het allemaal niet mee, maar  Wouter steelt haar hart. En door zijn problemen wordt Petra’s zomer heel anders dan ze gedacht had.

Petra is een normale puber, maar ze maakt nogal wat mee. Iets dat gelukkig niet iedereen overkomt, maar het gebeurt wél. De schrijfster hanteert een integere, eerlijke en terughoudende manier van vertellen, waardoor het verhaal nergens tranentrekkend wordt.
De beschrijving van een crematie is prachtig, ze laat op een mooie manier zien hoe een kind er - misschien, het ene kind is het andere niet natuurlijk - mee om gaat. Eigenlijk is dit een boek dat volwassenen zouden moeten lezen om inzicht te krijgen in een kinderziel.
Maar zijn dagboeken van kinderen dat niet altijd: een openbaring? Niet dat ik nu ga zeggen dat ouders die dagboeken moeten gaan lezen, die zijn privé natuurlijk. Maar Joke Janssen geeft op deze manier weer wat er in zou kunnen staan.
En dat is heftig, hoewel er gelukkig ook veel ruimte is voor humor. Tante Liesbeth is een goede bijfiguur! Rafael, tja, de geoefende lezer ziet al wel aankomen wat dat gaat betekenen.
Dus: toch een meisjesroman. Maar dan met een tikje meer.

Joke Janssen (Sittard 1974) was sociaalwetenschappelijk onderzoeker, maar besloot door omstandigheden haar tijd aan schrijven te gaan besteden.

ISBN  9789044825343 | Hardcover | 148 pagina's | Uitgeverij Clavis | juni 2015
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 30 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lang leve familie!
Joke Janssen

In het eerste jeugdboek van Joke Janssen Lang leve saai! hebben we kennis gemaakt met Petra die van haar moeder een dagboek kreeg, maar wat moest ze daarin schrijven? Haar leven was zo saai... Kort daarna is van de saaiheid niets meer over, sterker nog, het mag allemaal wel wat minder! Haar moeder blijkt schildklierkanker te hebben, gelukkig is er wat aan te doen, moeder wordt geopereerd en alles komt goed. Haar onhandige vader probeert ondertussen alles thuis en beetje op te vangen en dan komt ook nog de bazige tante Liesbet in huis! Ze is dan blij dat ze een dagboek heeft waarin ze alles kwijt kan.

In dit deel is Petra's moeder nog aan het herstellen en verblijft tante Liesbet met Albert in het huis naast hun. Petra houdt nog steeds haar dagboek bij wat wij opnieuw mogen lezen. Aanvankelijk schrijft ze daarin over alle ditjes en datjes die ze meemaakt. Ze vertelt bijvoorbeeld over haar laatste maand op de basisschool en de kennismakingsavond met de middelbare school en, belangrijker, haar nieuwe klasgenoten. Ze heeft er gelijk een vriendin bij, Dominique, een meisje dat 'vanwege omstandigheden' het eerste jaar over moet doen. Petra vindt het komende schooljaar gelijk minder eng. Wel raar dat hun hulp Marieke zo raar doet tegen Dominique, ze is zeker jaloers.

En zo kabbelt het verhaal een beetje voort. Maar net als je begint te denken dat het kennelijk weer het zoveelste oppervlakkige meisjesdagboek is, zoals de laatste tijd wel vaker verschijnt, slaat het verhaal helemaal om.
Op de lotgenoten yogaclub heeft Petra's moeder Meike ontmoet, de alleenstaande moeder van Wouter, zij heeft ook schildklierkanker en het gaat niet goed met haar, ze moet geopereerd worden, daarom komt de achtjarige Wouter een tijdje bij hun logeren tot zijn moeder weer uit het ziekenhuis komt. Petra is er niet blij mee, ze kent Wouter wel, hij is een nerd, hij weet alles beter. Heeft hij geen familie? Kan zijn vader niet voor hem zorgen? Kan Wouter niet naar hem toe? Maar alles is al besloten, Wouter komt tijdelijk bij hun in huis.

Diep in haar hart vindt Petra het ook wel zielig voor Wouter. Ze weet hoe ellendig en bang zij zich voelde toen haar moeder zo ziek was. Vol goede moed probeert ze Wouter op te vangen en tot haar verbazing vindt ze het eigenlijk wel leuk, zo'n logeerbroertje.
Wat volgt is verre van oppervlakkig, het wordt zelfs een erg serieus en aangrijpend verhaal waar ik even van bij moest komen, ondanks de luchtige momenten die ook in het boek voorkomen.

Dit is overigens het tweede jeugdboek dat ik in korte tijd las waarbij de flaptekst wat anders suggereert dan de inhoud werkelijk is. De flaptekst van dit boek is als volgt:

"Hoe zou jij het vinden als je van de ene op de andere dag een ‘broertje’ kreeg? Nee, geen schattig babybroertje, maar een achtjarige nerd met een brilletje, spillebeentjes en een doodzieke moeder. De twaalfjarige Petra is niet bijzonder enthousiast. Haar leven is al druk genoeg zonder Wouter.
Ze heeft haar handen vol aan haar megaonhandige vader, haar herstellende moeder, haar bemoeizieke tante en de kennismaking met de middelbare school. Verder is er iets vreemds aan de hand met de moeder van haar nieuwe vriendin Dominique …
Eerlijk, direct en met humor schrijft Petra in haar dagboek over haar leven. Het wordt een zomer die ze niet snel zal vergeten. De zomer dat ze zus werd."

Persoonlijk vind ik deze flaptekst nogal misleidend. Je verwacht een vrij luchtig, grappig boek over een vervelend jochie die het leven van Petra zuur maakt. Niet een verhaal over een gevoelig jongetje met een moeder die niet meer beter wordt. Het is een behoorlijk pittig relaas over omgaan met ziekte en afscheid nemen en dat is prima, maar vermeld dat dan ook op de flaptekst. Ik denk dat menig kind nu toch wel schrikt van deze toch wel aangrijpende inhoud.

Maar eerlijk is eerlijk, het hele proces rondom Wouter en zijn moeder is wel heel fraai beschreven. In haar dagboek beschrijft Petra haar verwarde gevoelens hierover. Ze schrijft hoe ze bij haar thuis met de situatie rond Wouter en Meike omgaan, hoe eng ze het vindt om naar Meike te gaan en ze maakt zich ook enorme zorgen om de kleine Wouter, waar ze steeds meer om gaat geven. Hoe moet het straks verder met hem zo zonder moeder?
Gelukkig heeft ze aan Dominique een heel goede vriendin die goed kan luisteren en helpen en zelfs Petra's akelige klasgenoot Rafaël blijkt onverwacht vriendelijke kanten te hebben... 
Petra's stuntelige vader moet voor de nodige luchtigheid zorgen in het verhaal maar dat is soms wel een beetje vergezocht. Ook het gedeelte op het eind van het boek over Wouters vader was wel wat over de top, die hele 'uitleg' over hem had er niet bij gehoeven, dat had in één zin vermeld kunnen worden.
Kortom, het is een heftig boek maar wel erg mooi, eerlijk, ontroerend en aangrijpend geschreven.

Joke Janssen (Sittard 1974) was sociaalwetenschappelijk onderzoeker totdat zij in 2007 schildklierkanker kreeg. Gelukkig kwam alles weer goed en kreeg ze niet alleen haar gezondheid terug, maar ook haar fantasie. Tijdens allerlei medische onderzoeken kwam ze er namelijk achter dat ze weg kon. Niet letterlijk, maar figuurlijk. Joke ontsnapte door te gaan dagdromen. De kracht van de fantasie. Haar kracht. Eenmaal beter, besloot Joke nooit meer te stoppen met dromen. Sterker, ze besloot er haar beroep van te maken.

ISBN: 9789044825343 | Hardcover | 148 pagina's | Uitgeverij Clavis | juni 2015
Leeftijd 12+

© Dettie, 25 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lang leve saai!
Joke Janssen

Petra is begonnen met een dagboek, aan een kant vindt ze het een beetje gek maar toch is het ook wel lekker dat ze álles kan vertellen en niets achter hoeft te houden. Petra vindt haar leven maar saai.
Ze is elf, bijna twaalf, heeft geen broertjes of zusjes, ze zit op school en heeft een vriendin Indy
Haar ouders zijn ‘bejaard’ vindt ze. Niemand heeft zulke oude ouders als zij. Haar moeder is 48 en haar vader al 56. Beiden werken ze in de medische sector. Als Petra bij wijze van spreken zegt dat haar grote teen zeer doet dan wordt ze al onderzocht.
Nadat ze een keer teveel koek heeft gegeten heeft ze pijn in haar buik en moet ze van haar moeder gelijk thuisblijven van school. Geen probleem natuurlijk. Wel is het raar dat haar moeder een dag later ook heel beroerd en misselijk is. Maar ach, het kan, iedereen is wel eens niet lekker.
Ondertussen is Petra mee geweest naar het huis van haar nieuwe klasgenoot Vera en die blijkt een héél erg leuke broer, Mischa, te hebben. Petra is acuut verliefd. Volgens Vera ziet haar broer Petra ook wel zitten! Petra is helemaal blij.

Thuis is het echter minder leuk. Petra’s moeder blijft maar ziek, ze krijgen zelfs een huishoudelijke hulp, Marieke, want mama trekt het niet meer zo goed allemaal. En van haar hoort Petra tot haar enorme schrik dat haar moeder kanker heeft, schildklierkanker! Geen paniek, ze kan geopereerd worden en dan komt het helemaal goed zegt haar moeder, maar Petra moet dat eerst nog maar eens allemaal zien. Maar het is écht waar ook al duurt het een hele tijd voor mama weer helemaal opgeknapt is.
Toch is het vaak ook lachen tijdens moeders ziekte, want haar vader en koken… dat gaat niet samen!
En gelukkig heeft ze Indy en Vera die heel lief voor haar zijn en is Mischa er ook nog. Hij is onwijs leuk denkt Petra, totdat…
Ondertussen wordt Petra’s moeder geopereerd en komt ook nog die vreselijke tante Liesbet in huis.  Het is maar goed dat ze haar dagboek heeft en daar al haar leuke en angstige verhalen in kwijt kan.
Saai is zo slecht nog niet, vindt Petra nu.

Je zou het aan de cover niet zeggen, daar staat een beetje angstig schreeuwend meisje op, maar ondanks de toch wel heftige gebeurtenissen in het leventje van Petra, is het een lekker vrolijk boek geworden. Er gebeurt van alles, met buren, met ouders, met familie, op school en thuis en Petra vertelt daar allemaal op haar eigen manier over in haar dagboek.
Het ene moment is ze verdrietig of bang en het andere moment vliegt ze op een roze wolkje van verliefdheid of vertelt ze dat ze vreselijk de slappe lach heeft gehad samen met Indy en Vera. Precies zoals meiden op die leeftijd kunnen zijn. Een uitstekend debuut dat heerlijk wegleest.

ISBN 9789044820096 Hardcover 126 pagina’s Clavis juli 2013
leeftijd 12+

© Dettie, 2 augustus 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER