Emilie, de geschiedenis van een eerste liefde

In 1908 logeerde er een meisje in hotel Duin en Daal. Zij schreef brieven "aan wie dit ooit leest" en ondertekende met "Uwe E". Hoe ze heette, en wie ze was, niemand zal het ooit weten.
Een van de laatste bewoners van het hotel vond de brieven onder de planken vloer, en zo kwamen ze in 1985 in het bezit van de schrijfster. Deze sorteerde de brieven zo goed en kwaad als het ging, ze waren niet gedateerd. En ze verzon er een meisje bij, dat ze Emilie noemde. Aan de hand van de brieven reconstrueerde ze het verhaal van de eerste liefde, van het meisje met een man met mooie ogen, die 'D' genoemd wordt.
Emilie is 15 jaar, en haar moeder bewaakt haar angstvallig, het kind mag niets alleen en wordt erg beschermd. Omdat ze nooit buiten komt en zich verveelt is ze een moe, kleurloos en futloos kind geworden. Natuurlijk haalt de moeder daar weer de dokter bij, hopend dat die medicijnen zou voorschrijven en de moeder zou prijzen omdat ze zo goed voor haar kind zorgde. Maar de dokter zegt dat Emilie naar buiten moet, dat ze 'jong' moet zijn. Dus gaan ze naar de kust, en logeren in 'Duin en Daal'. Al op de eerste dag ziet Emilie die ogen..
"Dan, als ze een beetje vooroverhelt om opzij te kunnen kijken, wordt haar gulzig rondzwervende blik plotseling opgevangen door andere ogen. Ze schrikt ervan en laat de hare beschaamd terugglijden naar het water. Maar onwillekeurig kijkt ze weer en weer ziet ze die glimlach op het naar haar gekeerde gezicht"
Ze ontmoeten elkaar, in het geheim, want een meisje van 15 en een oudere heer, dat kan niet (ik denk dat hij in de twintig is, we komen niet aan de weet wie hij is). Niet alleen zou haar moeder het afkeuren, de hele clientele van het hotel houdt hen in de gaten en keurt af...

Romantisch verhaal zonder einde, want we weten niet wie E. is...

ISBN: 902510701X Uitgever: HOLLAND, 125 pagina's Publicatie jaar: 1993 fiction 13 jaar en ouder

© Marjo

Reageren? Klik hier!