http://www.gailgiles.com

Right Behind You

Op de eerste pagina krijgt een nog onbekend persoon een pak schriften in de hand geduwd, met de dringende vraag om het te lezen.

'Er zijn drie dingen die je over mij moet weten,'zei hij.
Een: je kent mijn echte naam niet.
Twee: ik heb vroeger iemand vermoord.
Drie..nou ja, misschien ga je het hierdoor begrijpen.'

Dan volgt het relaas van Kip MacFarland, die met zijn vader in Alaska woont, op een afgelegen boerderij. Ook hier valt het verhaal direct met de deur in huis:
'Op de middag van zijn zevende verjaardag heb ik Bobby Clarke in brand gestoken. Ik was negen.'
Dit boek is geen rechtvaardiging, geen verontschuldiging, maar een eerlijk verhaal over hoe een jongen die dit op zijn geweten heeft, zich staande moet zien te houden in de maatschappij. En hoe het zijn familie en vrienden eveneens raakt.
Aanvankelijk brengt Kip jaren door in een jeugdinrichting, waar hij omringd wordt door jongens die soortgelijke of nog ergere dingen op hun geweten hebben.
Maar ergens lijkt Kip anders dan die vaak harde jongens, die op hun daden pochen en de wereld nog meer beloven als ze vrij komen. Kip is vast van plan om een 'gewone' jongen te zijn, als hij als veertienjarige vrij komt en met zijn vader en diens nieuwe vriendin in Indiana gaat wonen. En dat blijkt een opgave die hij niet waar kan maken. Of toch?
Op de flap staat : 'kun je het verleden achter je laten?'
Dit thema wordt heel indrukwekkend uitgewerkt door Gail Giles. Mooi boek.

Isbn 978 90 477 0099 9 'Right behind you' Vertaal door Tjalling Bos, 177 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | oktober 2008
Leeftijd: vanaf 14 jaar

Marjo, mei 2009

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Doorgeslagen

Op een middelbare school ergens in Amerika komt een nieuwe jongen, Rob. Hij mengt zich in een groepje jongens, waarvan de verteller er een is.
Young, zoals hij genoemd wordt, vertelt hoe Rob het plan opvat om van de nerd Simon Glass (de Amerikaanse titel is "shattering glass") de populairste jongen van school te maken.
Tot op dat moment is Lance de populairste geweest, maar op een of andere reden heeft Rob een grote hekel aan Lance. De andere jongens van het groepje zijn Coop, een niet erg intelligente atleet. Zijn vader is pompbediende, en het is Coops nachtmerrie dat hij zijn kost ook zo zou moeten verdienen, hij wil dus erg graag naar de universiteit, met een beurs. Engels is niet zijn sterkste vak, en Young geeft hem bijles. Young wil schrijver worden, maar wordt door zijn vader erg onder druk gezet: hij moet en zal medicijnen gaan studeren. Dan is er nog Bob(mans), die de macho uithangt, en alle meisjes om zijn vingers windt, maar dat hij een heel klein hartje heeft, dat mag niemand weten.
Deze jongens worden door Rob ingeschakeld om zijn doel te bereiken: Simon is eerst wantrouwig, maar al snel doet hij net als de anderen wat Rob zegt, en diens plannetje lijkt zomaar te lukken. Maar Rob is pas tevreden als Simon ook daadwerkelijk gekozen wordt tot de populairste jongen van zijn jaar. Dan hoort Young van Simon, die helemaal niet zo slaafs als men denkt, dat Rob een geheim heeft...  en die dag, de dag dat de uitslag van de verkiezing bekend gemaakt wordt, zal een dramatische afloop hebben.

Wat erg knap is van Gail Giles is dat ze de spanning dubbel opbouwt. Het verloop van het verhaal alleen is al erg spannend. Het is al snel duidelijk dat er iets moet gaan gebeuren, en Young is als schrijver in de dop goed in kijken en registreren. Daar maakt Giles gebruik van. Door de kleine details die ze via hem laat zien, begrijpt de lezer steeds meer van wat er aan de hand is.
Maar nog extra zijn de kleine cursiefjes boven ieder nieuw hoofdstuk, waarin mensen aan het woord zijn die verhoord worden. Zij laten mondjesmaat dingen los, die je nog nieuwsgieriger maken. Je verwacht een drama, en toch is het anders dan je je voorstelt. Eigenlijk is het een gruwelijk verhaal, maar het sleept je volledig mee.
Een knap geschreven boek! Smaakt naar meer.

ISBN 9062494811, Hardcover 176 pagina's Sjaloom juni 2005 Vertaald door Peter Streutker, vanaf 13 jaar

© Marjo, april 2009

Lees de reacties op het forum, klik hier.